Knows 29: MAD

1 0 0
                                    

LUMAPIT AKO SA NAKATULALANG SI Eight habang tanaw tanaw ang mga sasakyang paalis.

The moment that she face me bakas sa mukha niya ang sakit.  ..

It is really painful to feel that you are not belong to your own family what more pa na mismong harap harapan na sabihin na...s-sana mawala  na lang.

Natatakot akong dumating sa point na  saka lang magiging ayos ang pamilya nila kapag natupad na ang kagustuhan ni Tita Max.

Niyakap ko siya ng mahigpit.

Her shoulder is shaking meaning shes crying alot.

"Bakit ayaw nila sakin?  Bakit di nila ako mahal?  Bakit nag sisisi si mama na nabuhay ako?  Bakit gusto na nila akong mamatay?  Bakit?  Ano bang nagawa kong mali?  Bakit luke,  bakit?  Tell me why?  Lukeee"

"Masama ba ko kaya ganun sila? Hindi ko alam,  hindi ko alam luke.  Naguguluhan ako.  Baka may nagawa akong maling di ko tanda,  baka kasama silang nawala.  F*ckshit naman oh.  Nahihirapan na ko luke!"

"Putanginang amnesia naman to oh,  panira sa buhay ko" .

Hinawakan ko siya sa magkabilang mukha..

"Listen Eight.. "

She look at me

"Just like you,  I really dont know why they treat you like that but I promise you,  I will never leave you.  Tutulungan kita, hindi kita iiwan,. Pareho nating aalamin ang dahilan ng lahat.  Matagal man to pero handa akong samahan ka kahit gaano katagal.  Remember that Eight. I got you back"

"I hate promises it meant to be broken" I wipe her tears pero useless lang mas lalong dumadami

"When I say, believe me.  Hindi ko sisirain ang pangako ko.  Hayaan mong maniwala ka sa pangako ko"

"Dont leave me luke" she hug me tight

"Hindi ko na alam ang gagawin kapag nawala ka pa rin sakin"

"Hindi ako mawawala"

"Thank you luke"

"Iloveyoutoo"

Hindi na siya umimik at nanatili lang siyang nakayakap sakin.  Hindi naman nagtagal naramdaman ko na ang bigat niya.

Nakatulog na siya.

Agad ko namang binuhat siya papasok sa sasakyan at dahan dahang binaba.

Kung gaano ka kalakas sa labas,  doble naman pala kapag nasasaktan ka.

Imbes na idiretso siya sa apartment niya,  dineretso ko siya sa condo. Naibaba ko nat lahat siya di pa rin nagigising.

Masyado siyang napagod.

"LUKE!   LUKE!"

"WHERE ARE YOU LUKE? "

"No need to shout Thomas"  pag saway ko sa kanya ng makakaba ako mula sa taas.

" I've been calling you.  Your not answering your phone"

"Im with Eight."

"How is she?"

" Why are you here? " pag iiba ko ng tanong pero binalik niya pa rin kay Eight

"Where is Eight?  How is she? " hindi ako sumagot.  Nakatingin lang ako sa kanya

"Bro"

"Nasa taas siya"

"Pupuntahan ko siya" agad ko naman siyang hinarangan sa balak niyang pag akyat

Heaven's Knows Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon