“Hannah ? what happened ?” tanong ni lola na may halong pangangamba. Si lola ang nagbukas ng gate for us.
“sige Hannah, I have to go” paalam ni Edward.
I hold his hand.
“no, just stay for a minute.” Pigil ko at pumasok kami sa bahay.
Sa loob ..
“hannah ?” gulat na sabi ni mommy. “where have you been ? kung saan saan ka naming hinanap” dugtong pa ni mommy.
“sandali lang, kukuha ako ng maiinom niyo” saad ni lola.
“edward ? what are you doing here ? alam mo ba na ..”
“yes tita, I already know na this is Hannah, but don’t worry, wala po akong pinagsabihan.” Putol ni Edward kay mommy.
“ma, Edward saved me from death !” saad ko.
“Whaat ??” sabay na sigaw ni mommy at lola. Binaba ni lola sa mesa ang hawak niyang tray.
“ah, hindi naman po. OA lang talaga si Hannah, ganito po kase yun ..” sabat ni Edward at kinuwento ang lahat ng nangyari at ang binabalak ni Harold at ng daddy niya.
“I don’t know na ganun pala kasama ang ugali ng mag ama” galit na sabi ni lola.
“thank you hijo, I don’t know what to do to thank you.” Saad ni mommy.
“ah, ok lang po ako. Sige po I have to go” paalam ni Edward at tumayo ito sa pinagkakaupuan niya.
“wag muna” pigil ni mommy. “kung pwede” dugtong pa nito.
Nagtaka naman si lola.
“bakit po ?” tanong ni Edward.
“Diba you said na alam na nila ang lahat about my daughter, so they may be take her a picture at pwede nilang ipakalat at ..”
“tama na, OA ka na” tinakpan ni lola ang bunganga ni mommy.
OA naman ni mommy, sobrang dami agad nangyari ? Ikaw na ang pumalit kay Mr. Author. ;) pero ok na rin yun atleast ready. ;)
“so ?” tanong ko.
“so I have an idea” sagot nni mommy.
“ano naman ?” tanong ni lola.
“Unahan natin sila” seryosong sagot ni mommy.
“ano pong ibig niyong sabihin ?” tanong ko.
“were the Morgansten, popular tayo, kaya walang babangga saten. Tama na ang pagtatago mo anak. Bukas, you will have your freedom” paliwanag ni mommy.
“ma ? are you sure ?” tanong ko. For sure pagpipyestahan kami ng mga reporters na ang mga Morgansten, the owner of M Group of Companies at M hotels aya may anak na tulad ko.
“im sure, and I want you to be a proof that you are not a monster.” Siguradong sagot ni mommy. “and you hijo, will be one of us, na magpapatunay sa sasabihin ko.” Dugtong pa nito.
“its fine with me” sagot na lang ni Edward.
Nagpatawag na ng meeting si mommy sa harap ng bahay, all reporters, all the popular people, artist, musicians and others para sa pagpapakilala saken.
The clock strikes at 3am inayusan na ko, wearing an off-shoulder gown and a floral head dress.
Yung suot ko pang dyosa, di bagay sa mukha ko.
Kahit anong make up ang gawin saken, wala pa ring pagbabago.
“are you ready ??” tanong ni Edward, katabi ko siya at inaayusan din. He’s wearing a silver silky suit na perfect ang fit sa kanya. Ang pogi niya ! ;)
He hold my hand.
“mas kinakabahan ka pa yata kesa saken” biro ko, eh kase naman, ang lamig ng kamay.
“im just worried for you” sagot nito.
And seryoso niya at ang weird ng mga tingin niya saken, feeling ko tuloy ang haba haba nb hair ko ! ;)
“I can make it. I have trust in God and I have trust on people that trusts me too” saad ko.
Pagkatapos ayusan ay nagpunta na kami sa kwarto kung nasaan ang grand veranda ng bahay.