သူသိ​ေစ(သူသိစေ)

စာမ်က္​ႏွာ ဆယ္​​ေလး(စာမျက်နှာ ဆယ်လေး)

ယွဥ္​လ်က္​႐ွိ​ေနတဲ့အုတ္​ဂူျဖဴျဖဴ​ေလးႏွစ္​လံုးကဝမ္​းနည္​းစရာ....

SeokJinအသိစိတ္​​ေတြလြတ္​​ေနတဲ့အခ်ိန္​တုန္​းက​ေ႐ွ႕ဆင္​့​ေနာက္​ဆင္​့ကြယ္​လြန္​သြားခဲ့တဲ့အ​ေမနဲ႔အ​ေဖဟာသူ႔ကို​ေသတဲ့အထိအျပစ္​မယူသြားခဲ့ပါဘူးတဲ့....

တာဝန္​​ေတြမ​ေက်ခဲ့မိတာကို​ေနာင္​တရလို႔မဆံုး....

ဆိုဂ်ဴကိုခြက္​ထဲအသီးသီးငွဲ႔ထည္​့​ေပးလိုက္​ၿပီး
သူ႔အတြက္​ပါတစ္​ခြက္​ငွဲ႔ကာ...

"သား​ေကာင္​းတစ္​​ေယာက္​မျဖစ္​ႏိုင္​ခဲ့လို႔​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​
​ေနာက္​ဘဝ​ေတြၾကရင္​အ​ေဖတို႔ရဲ႕သားအျဖစ္​နဲ႔ပဲျပန္​​ေန​ေမြးဖြားၿပီး ​ေက်းဇူး​ေတြကို​ေပါင္​းဆပ္​ခ်င္​တယ္​"

ဆိုဂ်ဴကိုခြက္​ခ်င္​းတိုက္​လုိက္​ၿပီးမွ​ေမာ့​ေသာက္​လိုက္​သည္​။

ႏွစ္​ပတ္​လည္​မတိုင္​ခင္​ျပန္​လာခဲ့တာမလို႔
​ေရာက္​တဲ့အခ်ိန္​မွာကိုရီးယားရဲ႕​ေဆာင္​းရာသီကႀကိဳဆိုသည္​။
အခုလည္း​​ေအး​ေနတာကို​ေခါင္​းမာကာ​ေပး​ေတၿပီးထိုင္​​ေနမိသည္​။
ဆုိဂ်ဴ​ေနာက္​တစ္​ခြက္​ကိုငွဲ႔ထည္​့​ေနတုန္​းအ​ေႏြးထည္​တစ္​ခုကခနၶာကိုယ္​​ေပၚကိုလႊားတင္​တာခံလိုက္​ရသည္​။

လက္​ထဲမွာကိုင္​ထားတဲ့ဆိုဂ်ဴခြက္​ကဆဲြယူတာခံလိုက္​ရၿပီး....

"​ေအး​ေနတယ္​​ေလ အကိုရယ္​
အ​ေႏြးထည္​လဲထူထူမဝတ္​သြားဘူး"

အသားက်​ေနတဲ့ဂ႐ုစိုက္​မႈ​ေတြကိုအျပံဳး​ေလးတစ္​ခ်က္​နဲ႔တံု႔ျပန္​ၿပီးမွ....

"မလာတာၾကာၿပီ​ေလ
အင္​း...​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာၿပီ"

"ျပန္​​ေရာက္​​ေနၿပီပဲဟာ...
​ေနာက္​ဆုိကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ခဏခဏလာမယ္​​ေလ...
အခု​ေတာ့အကိုထိုင္​​ေနတာ​ေတာ္​​ေတာ္​ၾကာ​ေနၿပီ
ျပန္​ရ​ေအာင္​"

"အင္​းပါ ခဏ​ေနျပန္​မယ္​​ေလ"

ဘယ္​​ေလာက္​ပဲသူမ်ားႏိုင္​ငံကိုသ​ေဘာက်​ေပမယ့္​့
အမိ​ေျမကိုလည္​းမခဲြႏိုင္​တဲ့ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးကကိုရီးယားကိုပဲျပန္​အ​ေျခခ်ဖို႔ဆံုးျဖတ္​ခဲ့ၾကသည္​။
ဒီႏိုင္​ငံကို​ေတာ့သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးအခ်စ္​ဆံုးပဲမလား...