მაფიის შვილები (დასრულებული)

თავი 15

დილით როდესაც გავიღვიძე ვიგრძენი სხეული რომელსაც ხელები ჩემს წელზე ჰქონდა შემოხვეული, ძალიან ძლიერად მიკრობდა ზურგით და თავი ჩემს კისერში ჰქონდა ჩარგული. მისი სუნთქვა ისეთი რბილი და ცხელი იყო რომ მთელს ტანჟი ჟრუანტელი მივლიდა. ვცადე ამდგარიყავი მაგრამ უშედეგოდ ის ძლიერად მიჭერდა და ამიტომაც ვერ ვინძრეოდი. ბოლოს მოვდუნდი და საშუალება მივეცი კიდევ ცოტახანი ვყოფილიყავით ასე მაგრამ იმდენად ძლიერად მიჭერდა რომ რამის ჩემი სანუკვარი და საყვარელი სული აქვე დამელია.
მე— ჯეიქეი.— ვეუბნები ხმადაბლა თუმცა რეაგირება 0 — ჯეიქეი— ეხლა უფრო ხმამაღლა მაგრამ რეაგირება არც ეხლა აქვს.— ჯონ ჯონგუკ ვიგუდები— ვეუბნები ოდნავ მკაცრი მაღალი ტონით. ჩემი ძახილის შემდეგ ზმუკინი დაიწყო.
ჯკ— ჰმმმ..— თან ზმუკუნებს და თან თავისკენ უფრო მწევს. ამას დებილი ხოარ უჭამია?🤨 მე აქ ვეძახი რო ხელები გაწიოს რადგან რამისაა სული გამაფრთხობინოს და ესკიდე უფრო მიკრობს? აიგოო ჯინჯაა?😦 მოიცა შენ დამაცადე იდიოტო ნახავ რასგიზავ.
მე— ჯეიქეი აეგდე შენმა შეყვარებულმა წყლები დაღვარა დროზე.— გავკივი განწირული და თან ვცდილობ თავიდან მოვიშორო.
ჯკ— ვინ? რა? სად? ჰაა?— წამოფრინდა და თან გაკვირვებული გაჰკიოდა. ნეტა განახათ რა საყვარელი იყოო. გაბურდღნული თმა, ოდნავ ჩაწითლებული თვალები, გამობურცული ტუჩები და თან გაკვირვებული მზერა. მისი შეჭმა მოგინდებოდათ. ისე საყვარლად იზელდა თვალებს.
მე— უხხ ძლივს.— ვთქვი და მის ასეთ მდგომარეობას რომ გავხედე სიცილი ვეღარ შევიკავე და ავროხროხდი.
ჯკ— კარგი რააა უუფფ ისე მშვენივრად მეძინაააა—თქვა და წაიბუზღუნა, შემდეგ კი ისევ დაწოლა სცადა.
მე— აბააა რამის დამახრჩე ისე მიჭერდი ხელს და სხვა გზა არ მქონდა.— ვუთხარი და ადგომა ვცადე თუმცა ვინ მაცადა წელზე მომხვია ხელი და ისევ საწოლზე დამაგდო, შემდეგ კი ჩემს ზემოთ მოექცა და თმა ყურებს უკან გადამიწია, ახლოს მოიწია და თავისი საყვარელი ტუჩები და ცხვირი ჩემს სახეს მოადო, რის გამოც ჟრუანტელმა დამიარა.😶😶 შემდეგ ჩემი ლავიწებისკენ ჩაიწია და საბოლოოდ თავი შემს ყელში ჩარგო, ხელები წელზე მომხვია და ნახევრად ზედ მწოლიარე დადუმდა.
მე— ჯეიქეი ადექი დაგვაგვიანდება.— ვეუბნები და მხრებზე ოდნავ ვეჯაჯგურები.
ჯკ— ცოტახანიც რაა— მთხოვა და უფრო კომფორტულად მოექცა ჩემს ზემოდან.
მე— ჯეიქეი გავიჭყლიტები.— ვეუბნები და თავს მიკენ ვატრიალებ, შემდეგ ისიც იღებს თავს და თვალებში მაჩერდება. ინსტიქტურად ერთმანეთისკენ ვიწეოდით და უკვე უნდა გვეკოცნა როდესაც მისის ჯონმა შემოაღო კარები. ისე შემეშინდა რამის იქვე მოვკვდი, გავთავდი და თავი ფოცხლად დავიმარხე. უცბად წამოვფრინდით საწოლიდან ორივე და სირცხვილისგან აღარც კი ვიცოდით სად წავსულიყავით.
მისის ჯონი— უი უკაცრავად😯— იძახის და თან ხელს პირზე იფარებს.
ჯკ— დედააა რამდენჯერ უნდა გითხრა რომ სანამ არ დააკაკუნებ არ შემოხვიდე!!!😡— ეუბნება და თან დედას აკვირდება.
მისის ჯონი— მემეგონა გეძინათ და თქვენი გაღვიძება მინდოდა რომ უნივერსიტეტში არ  დაგგვიანებიდათ და როგორც ჩანს დავაგვიანე— თქვა და ეშმაკურად ჩაიცინა.
ჯკ— კარგი დედა ჩადი და ჩვენც ჩამოვალთ.— უთხრა და ხელი დაუქნია.
მისის ჯონი— კარგით გვრიტებო — ეს სიტყვა უფრო გამოკვეთილად თქვა, კარები გაიჯახუნა და გავიდა.
ჯკ— უხხ დედაა რა მომენტი ჩამიშალეე.— ჩაილაპარაკა და ადგომა დაიწყო.
მისის ჯონი— მიდი ჯეიქეი მიაწექი— ოთახთან ახლოს გაიარა და ჯეიქეის მიაძახა.
მე— რასაყვარელია— ვთქვი და გადავიხარხარე.— კაი წამო გავემზადოთ და მერე უნიში მოვკურცხლოთ. ხოიცი დღეს შენ წიგნებს მთხოვნი.
ჯკ— კი ვიცი. მოდი მე შევალ წყალს გადავივლებ და შენ მანამდე გაემზადე.— მითხრა და სააბაზანოში შევიდა.