ვეუბნები და უკან ვტრიალდები როდესაც წელზე ხელს ვგრძნობ, მისკენ მქაჩავს და ვნებიანად თავის რბილ ტუჩებს მახებს. ეს ისეთი სასიამოვნო იყო რომ არმინდოდა ამ წუთების დათმობა. მინდოდა რომ კიდევ გაგრძელებულიყო თუმცა ასე არმოხდა მან მალევე შეწყვიტა😒. ჯეიქეიმ ჩემი ტუჩებიდან სახე ყურებამდე გადმოიტანა და მიმტანის გასაგონად მითხრა ,,საყვარელო წამოდი წავიდეთ"-ო და მეც მისი საქციელიდან გამომდინარე დაშტერებული ინსტიქტურად დავეთანხმე და უკან გავყევი.
უკვე მანქანაში უნდა ჩავმჯდარიყავით როდესაც გამოვფხიზლდი და გადავწყვიტე რომ მეკითხა თუ რატომ გააკეთა.
მე— ეს რატომ გააკეთე?
ჯკ— და რა გავაკეთე?
მე— აი ის რაც კაფეში წამოსვლისას ქენი.
ჯკ— უფსს არმახსოვს და ვერ შემახსენებ თუ რავქენი?
მე— კარგად ხვდები რაც ქენი.— ვუთხარი და მანქანაში ჩავჯექი.ისიც მალევე მომიჯდა გვერდით და მანქანა დაძრა. თუმცა მაინც ვერ მოვისვენე და ვკითხე.
მე— კიდევ ერთხელ გკითხავ. რატომ მაკოცე?
ჯკ— დაა არშეიძლება რომ ჩემს მომავალ ცოლს ვაკოცო?
მე— არა, არშეგიძლია.
ჯკ— და მაინც რატომ? ჩვენ მალე ცოლ-ქმარი გავხდებით და კოცბაზე მეტის გაკეთების უფლება გვექნება, ამიტომაც უნდა შეეგუო იმ ფაქტს რომ შემიძლია გაკოცო.— მეუბნება და თავს ოდნავ ჩემსკენ ატრიალებს.
მე— და იქნებ მე არმინდა რომ მომეკარო ან მაკოცო? თან მე ნებართვა არმომიცია.— ვეუბნები და მობეზრებით ვუყურებ.
ჯკ— მოგიწევს პატარავ რომ შეეგუო და თან მე ნებართვა არ მჭირდება. შენც შეგიძლია ნებართვისგარეშე მაკოცო. თან ვიცი რომ ეს შენც მოგეწონა, ხომ მართალივარ? ჰმმ?— ნეუბნება და ეშმაკურად იღიმის. ეხ... ისე მართალი კი არის მომეწონა მაგრამ იმას ხომ არნიშნავს რომ როცა უნდა მაშინ უნდა მაკოცოს.
მე— არა სულაც არა არ მომწონებია. მეტიც აღარც კი მინდა რომ განმეორდეს.
ჯკ— კაი მაშინ მოდი რაღაცას გეტყვი.
მე— რაგინდა.
ჯკ— დამიჯერე შენ თვითონვე მომთხოვ რომ გაკოცო.
მე—*ჩაცინება* ჰაააჰჰ ნუ გამაცინე. მეტი საქმე არმაქვს გთხოვო მაკოცე მეთქი. ჰააჰჰ...
ჯკ— ვნახოთ თუ არ მომთხოვ.
მე— ვნახოთ თუ მოგთხოვ. რაიცი იქნებ აქეთ შემეხვეწო მაკოცეო.
ჯკ— იოცნებე.
მე— აი უკვე ვოცნებობ.— ვუთხარი და ირონიულად გავიცინე.
მე— ისე როგორ მაინტერესებს შენსა და იმ ბარბის შორის რახდება ისევ გეტენება თუ შენ ეტენები?
ჯკ— ოოოო რაიყო პატარავ ხოარ ეჭვიანობ?— მეუბნება და თან ცალყბად მიღიმის.
მე— არა საყვარელო უბრალოდ ჩემთან აღარ მოცუნცულებულა იმ პრეტენზიით რომ მის სათამაშოს აღარ გავეკარო და რავი მაინც გამიკვირდა.
ჯკ— შენ მაგაზე ნუ დარდობ, ერთად მშვენივარდ ვართ.
მე— აჰაამ გასაგებია. კაია იმდეია ბარბიზე ჩვენი ვითომდა ქორწილი არიმოქმედებს, მეცოდება მაინც როგორ უნდა გაიფუჭოს ნერვები გოგომ იმაზე ფიქრით ჩვენ ქორწილის მერე პირველი ღამე გვქონდა თუ არა— ვთქვი და ცინიკურად გავიცინე რასაც შემდეგ ეშმაკური ხარხარი მოყვა. ვაიმე ღმერთო ეს ხარხარი კი არ არის ისეთი სიცილია ვირსაც რომ ჩემი შეშურდებოდა.
ჯკ— ცოტა ნელა იცინე არ დაიხრჩო.— დამცინის და თან მაფრთხილებს. ჰჰჰმჰჰჰ იდიოთი როგორ მიბედავს.
მე— რაიყო პატააავ ხოარ გეშინია რომ დავიხრჩობი?— ვუთხარი და ყალბი ღიმილი ავიკარი.
ჯკ— არა საყვარელო უბრალოდ შევწუხდი ისე ყროყინებ, თან უკვე რამისაა ყურის ბარაბანი გამისკდებოდა.— მითხრა და მანაც ყალბი ღიმილი აიკრა სახეზე.
მე— ჰმმჰჰ იდიოტი.— ვთქვი ჩემთვის ჩუმად რომ მას ვერ გაეგო.
უკვე ნახევარი საათია გზაშივართ და ჯერაც არ მივსულვართ. ალბად კიდევ ნახევარი საათი დაგვრჩა მის მშობლებამდე მისასვლელად.
ორივე ერთმანეთის დაცინვას როგორც იქნა მოვრჩით და გაისმა ხრიწინის ხმა. აი დადგა ის საშინელი მომენტი რასაც ვერ ვიტან. ყველაფერს გავაკეთებდი ოღონდ ეს არ მომხდარიყო. უუუხხხ იდიოტი მანქანა რადროს გაფუჭება იყო.😡
მე— რადაერმართა?— ვეკითხები ჯონგუკს რომელიც გაკვირვებულია თუ რატომ გაჩერდა უეცრად მანქანა.
ჯკ— არვიცი ალბად ძრავის ბრალია.— მეუბნება და თან მანქანიდან გადადის.
უკვე 20 წუთი გავიდა და ისევ გაჩერებულები ვართ. მე მანქანაში ვზივარ და ის კიდე გადასულია და უჩხიკინებს მანქანას. ნეტა განახათ რა სექსუალურია, უხხ თითებს ჩაიკვნეტდით მისი დანახვისას. რამოდენიმე ფოტო კი გადავუღე ჩუმად რომ მას არენახა მარა მაინც ისეთია რომ მისი ყურებით ვერ ვკმაყოფილდები, მინდა რომ შევეხო და ვიგრძნო რას მალავს შიგნით. უხ ეს ბიჭი გამაგიჟებს. უუხხ შე იდიდოტო რაზე ფიქრობ ამოიგდე თავიდან ეს სულელი *წატყლაპუნება* *წამოტყლაპუნება* მიდი ეხლა გადასელაპტი მანქანიდან და მიეჯაჯგურე რამეს.
მანქანიდან გადავხოხდი როგორც იქნა და მივფოფხდი ჯეიქეისთან რომელიც ისევ მანქანას უფხიკინებს რაღაცას, ისე რავერ შეუფხიკინა ისეთი, რამისაა ძირი გააძროს მანქანას.
მე— ვერაფერი უშველე?
ჯკ— ვერა.
მე— რაუნდა ვქნათ.
ჯკ— კიდევ რამეს ვცდი.— მითხრა და მაიკის გახდა დაიწყო.
მე— რასაკეთებ?
ჯკ— ძაან დამცხა და ვიხდი. არშეიძლება?
მე— შუაქუჩაში?
ჯკ— ხო მერე რამოხდა. რაიყო ხოარ ეჭვიანობ რომ სხვა გოგოები შემომხედავენ?
მე— ხოო კი აბა რააა. ოცნებას კაცი არმოუკლავს ბროო.— ვუთხარი და თვალები მისი პრესისკენ გავაპარე რომელიც ოდნავ ჩანდა, რადგან ჯერ ბოლომდე არქონდა გახდილი. და აი როდესაც ბოლომდე გაიხადააა😋. ნეტა სულ არ მენახა. ეს რაარის ღმერთმანიიიი. ვინმემ მიშველეთ ხალხო ეს პრესია თუ რაჯანდაბაა. ვაიმეე მგონი გავწითლდი. უკვე რამისაა დორბლები ჩამომივიდეს.
ტვინი— ჰაა რაიყო მოგეწონა?
მე— ვაიმე ეს რაარის.
ტვინი— რაიყო შეჩემის მინგრეულო ვერხედავ რაცაა? ეს არის სრულყოფილება. რომელიც მალე შენი იქნება.
მე— კიკი სრულყოფილება არის მაგრამ ჩემი არა მურთაზას ცოლის მაყვალასი იქნება რაა უფფ. საიდან მოიტანე რომ ჩემი იქნება.
ტვინი— შენ ბევრ ტლიკინს გირჩევნია ეგ დორბლები მოიწმინდო და ბიჭს თვალები მოაშორო. უკვე ნახევარი საათია ხელს გიქიცინებს. შენკიდე ღლუპავ აქ დორბლებს და გადმოკარკლე თვალები.
მე— უიმეეე ტვინიც რომ ასეთი უჟმური იქნება ამ სპლიყვზე რაღა უნდა ვთქვა?
ტვინი— მე უკვე გითხარი.
ესესაა ჩემს არაჩვეულებრივ და განუმეორებელ უუჟმურეთ ტვინთან დიალოგს მოვრჩი და თვალების დახამხამება დავიწყე, როდესაც მარგლაც დავინახე ჯეიქეი რონელიც სექსუალურად თავის დაკუნთულ ხელებს თვალებთან მიფართხუნებდა.
ჯკ— რაო პატარავ მოგეწონა?— მეუბნება და ეშმაკურ ღიმილს მსტყორცნის.( ვგუჟდები ამ სიტყვაზე)
მე— ჰაა? რაა? ააა არაა, მე უკეთესებიც მინახავ.— ვუთხარი და თავი გავაქნიე.
ჯკ— მე ეგრე ვერ ვიტყოდი. დავიჯერო იმაზე უკეთესი სექსუალურობა გინახავს რაც შენს თვალწინაა?
მე— მორჩი ნარცისობას დამითხარი როდის მორჩები ხელების ფათურს მაგ შენს მანქანაზე და როდის წავალთ?
ჯკ— სანამ შენ მაშტერდებოდი მე იქამდე ოჯახის მძღოლი გამოვიძახე და მალევე მოვა.
მე— აჰაამ გადაგებია. კაი სანამ ის მოვა მე წავალ ჩავჯდები მანქანაში.
ჯკ— ოკიი.
მძღოლიც მალევე მოვიდა და ჩვენი ნივთებიც გადავალაგეთ.
უკვე სახლში შევედით და ჯეიქეის დედა დამხვდა ნუუ მალე ჩემი სადედამთილო რომელსაც ბორა ჰქვია.
ბორა— გამარჯობა საყვარელო როგორხარ?— მითხრა და გადამკოცნა შემდეგ კი მისაღებისკენ შემიპატიჟა.
მე— კარგად ქალბატონო ბორა თქვან როგორ ბრძანდებით?
ჯკ— თქვენ იჭორავეთ მე სააბაზანოში შევალ. მინა მალე ამოდი.— მითხრა და მაღლა ავიდა.
ბორა— ოოო საყვარელოო ქალბატონო კიარა დედა. გთხოვ დედა დამიძახე კარგი? თუ დედას დაძახება გაგიჭირდება მაშინ დედამთილო. მაგრამ მინდა რომ ჩვენსშორის მეგობრული და ამავდროულად დედაშვილური ურთიერთობა გვქონდეს.
მე— კარგით დედა.— ვუთხარი და თავი დავუხარე.
ბორა— როგორ გამახარე საყვარელო.
მე— კარგით მე მაღლა ავალ გავიგებ რაუნდა.
ბორა— კარგი საყვარელი.— მითხრა და გამიღიმა.
უკვე ჯეიქეის ოთახთან ვიყავი მისული. სიმართლე გითხრათ ძნელი საპოვნელი არც იყო რადგან კარზე ეწერა არ შემაწუხოთ. სასაცილოდ ჟღერს ხო?
ნუ მოკლედ ოთახში შევედი და არავინ იყო.
მე— ჯეიქეი.— დავიწყე ყვირილი.
ჯკ— მინააა ამოხვედი?— გამომძახა სააბაზანოხან.
მე— კიი დროზე მითხარი რაგინდა. დედას უნდა დავეხმარო სამზარეულოში.
ჯკ— ოო უკვე დედაა?
მე— გეყოს სულელობა და მითხარი რაგინდა.
ჯკ— საწოლზე პირსახოცი დევს და მომაწოდე, დამრჩა.
მეც საწოლთან მივედი პირსახოცი ავიღე და სააბაზანოში 1 ხელი შევყავი, სახე კი ისევ ოთახში დავტოვე. არმინდოდა მისი დანახვა ასეთ ფორმაში ამიტომაც მოვიქეცი ასე, თუმცა უკვე დაძახებას ვაპირებდი რო პირსახოცი აეღო რედესაც...
——————————————————————-
მეგობრებო ისევ ინტრიგა.😁 ალბად ნერვები გეშლებათ რომ გაინტრიგებთ მაგრამ სხვა გზა არმაქვს ესე უფრო საინტერესო გახდება. უჰუუ პირველად დავწერე ამხელა თავი 1100 სიტყვაა. დისი იმედი მაქვს რომ მოგწონთ ჩემი ფიკი და გთხოვთ დამივოუთეთ და დამიკომეთ.
사랑해 😍
ESTÁS LEYENDO
მაფიის შვილები (დასრულებული)
Fanficლი მინა და ჯონ ჯონგუკი... კორეის ორი უდიდესი მაფიის ლიდერის შვილები... რომლებიც ერთმანეთს დასანახად ვერ უტანენ... რა მოხდება მას შემდეგ რაც გაიგებენ რომ დაქორწინება მოუწევთ?!... შეუყვარდებათ ერთმანეთი თუ პირიქით უფრო შეძულდებათ... თავიდან კარგი არა...