+90538****: Terasta ne yapıyorsun!?
Mert: Uçmayı deneyeceğim!
+90538****: Sakın öyle bir şey yapma!!!
Mert: Neden? Bana sadece bir sebep söyle. Bu dünyadan gitmemek için bir sebep söyle!
+90538****: Çünkü seni ...
Mert: Beni?
...
-Evet, Anonim, senin Anonim'in bendim. Yıllarca hep senin yanındaydım aslında. Kendimi farkettirmemek için çok uğraştım. Ve başarılı da oldum. Çok yakınındaydım ama hep. Sen neler yaptın her şeyi biliyorum. Uzaktan da olsa seni koruyordum. 10 yaşında bizim mahalleden taşındınız. Kötü şeyler olmuştu belli. O çocuk aklımla bile anladım. Ama neler olduğunu bilmiyordum. Birgün gizlice annem ve babamın konuşmlarını dinlerken anladım her şeyi. Annem şöyle demişti: "Mert, Zehra'nın oğlu değilmiş. Mert'in annesi Zehra değilmiş..." demişti. bunu hiç untmam ben Mer...
-Bir dakika... Ne dedin sen daha demin?!
Arabayı ani bir frenle durdu. Daha ben n'olduğunu anlamadan sakin ama bir o kadar da tedirgin bir sesle tekrarladı:
- Dediğin.Cümleyi.Tekrarla.Alya. Hemen!
-"Mert'in annesi Zehra değilmiş..." neden bu kad... Bir saniye... Yoksa sen bilmiyor muydun? Lütfen yanlış anladığımı söyle Mert. Mert? Mert yüzüme bak!
-Mert bana cev... HEY! Nereye gidiyorsun?! Köprü tıkandı Mert! İnsanlar bizi bekliyor.
Arkadan milyon tane arabanın kornası çalıyordu. Mert'in peşinden koşuyordum. N'apacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bir anda köprünün korkuluklarından öbür tarafa geçti. Artık deniz ile arasında bir engel yoktu. Her an atlayabilir pozisyondaydı.
-MERT! LÜTFEN GEL BURAYA! SAKIN ÖYLE BİR ŞEY YAPMA!
Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Onu kaybetme korkusu beni deli ediyordu. Bu korkuyu ikinci yaşayışımdı ve o kadar korkunç bir şey ki...
-Mert! Lütfen yapma! Bana bir şans vermiştin, onu geri alma benden. Seni geri alma benden Mert...Seni seviyorum, sen... sen benim her şeyimsin Mert! Hani birbirimizin her şeyi olacaktık? Lütfen!
Gözyaşları ve hıçkırıklarının arasında bana seslendi:
-Alya, annem beni hiç mi sevmemiş ki kolayca bırakabilmiş beni?
Sesi öyle çaresiz çıkıyordu ki...İçim gidiyor onu böyle çaresiz görmeye...
-Annen seni çok severdi Mert, hem de çok...
-O...O zaman neden beni şimdi s...sevmiyor?
-Ben seviyorum seni Mert. Yetmez mi? İkimiz birbirimize yetmez miyiz? Sen benim canımsın, Eğer s...sen gidersen bu dünyadan ben de gitmiş olurum. Kendinle beraber bir kişi daha gitsin ister misin Mert? Kendinle beraber benim ölümüme de razı mısın? Lütfen gel yanıma...
Arkasından ona sıkıca sarıldım ve şöyle fısıldadım:
"Biz birbirimize yeteriz..."
O bekledi ben bekledim orada, O ağladı ben ağladım orada öylece. Onlarca insanın bakışı altında. Yağan yağmurun altında. Beraber. Sanki gökte bizimle ağlıyordu orada...
3 Saat Sonra:
O uyuYor ben izliyorum onu... Sanki bir annenin uyuyan bebeğini izlediği gibi... Kıyamıyorum onu sevmeye, saçlarını okşamaya... Öyle üzgün, öyle çaresiz duruyor ki...
Yorgun benim bebeğim, bitkin. Işığı sönmüş bir mum gibi adeta. Ama ben onun ışığını tekrardan yakmak için dünyaları bile yakmaya hazırım...
Uyumadan önce Whatsapp'a giriyorum ve ona mesaj atıyorum:
Alya: Uyu benim bebeğim, uyu... Uyu da dinlen, zorlu bir savaş bizi bekliyor. İkimize karşı tüm dünya sanki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alya: İyi geceler her şeyim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
