Moonlight (BNHA)

2. BÖLÜM

Bölüme başlamadan önce size bir şey söylemek istiyorum. Lütfen hayalet okuyucu olmayın. Çünkü ben motivasyonumu sizin oylarınız ve yorumlarınızla koruyorum. O yüzden sizden ricam, lütfen bölüme başlamadan önce oyunuzu verin ve paragraf arası yorum yapın. Düşüncelerinizi yazmaktan, belirtmekten çekinmeyin. Söyleyeceklerim bu kadardı. İyi okumalar sevgili okurlarım.

Dün kimse bize yazmamıştı. Ev sahibine bu durumu söylediğimizde kirayı 2 hafta sonra verebileceğimizi söylemişti. Biz de şuan o parayı kazanabilmek için kuaförde çatır çutur saç kesiyoruz. Sömestr tatilinde olduğumuz için tam gün çalışıyorduk. Okul zamanı ise yarım gün gelebilecektik. Bunun için kuaförle anlaşmıştık.

Birden telefonuma gelen bildirimle irkildim. Bildirime tıkladığımda e-posta adresime gelen mesajı gördüm. İngilizce bir şekilde "Biz 4 arkadaş olarak üç gün sonra Japonya'dan Türkiye'ye geleceğiz. Kalacak bir yere ihtiyacımız var. Sizin eviniz, okuyacağımız okula yakın. O yüzden siz de kabul ederseniz detayları konuşalım." yazıyordu. Hemen "Şu anda pek müsait değilim. Müsait olunca size mesaj atarım. Detayları konuşuruz." yazdım. Ardından mecburen işime döndüm.

Sevinçten yerimde duramıyordum. Bir yandan şarkı söylüyor, bir yandan da önümde oturan kadının saçını kesiyordum. Naz yanıma geldi ve "Hayırdır? Fazla neşelisin?" dedi. "Tam dört kişi bizim eve talip. Tabii mutlu olurum." dedim sevinçle. Bir süre boş boş bana baktı ve ardından küçük bir çığlık atıp bana sarıldı. Benden ayrıldıktan sonra da koşarak kızlara olayı anlatmaya gitti. Gelen kişilerin muhtemelen Japon olduğunu onlara sonra söyleyecektim.

*****

Yorucu bir günün ardından sonunda eve gelmiştik. Kızlarla otururken, aklıma müstakbel ev arkadaşlarımıza cevap vermem gerektiği geldi. Kızlara baktım ve "Baboşlar, benim müstakbel ev arkadaşlarımıza cevap vermem gerekiyor. Gelin bakayım yanıma, verelim cevaplarını." dedim heyecanımı biraz fazla kaçırarak.

Helin bana şaşkınca baktı ve "Eylül... Onlara savaş açmadığımıza emin misin canım kedisever arkadaşım?" dedi. Bir kahkaha patlattım ve telefonumu çıkardım.

"555*******. Bu benim telefon numaram. İsterseniz detayları buradan konuşabiliriz." yazdım ve gönderdim. Bir süre sonra bilinmeyen bir numaradan bir WhatsApp mesajı aldım. Ne kadar tuhaf ama(!)

505*******: O zaman detayları konuşalım?

Siz: Peki. Öncelikle biz dört kız arkadaş bu 9+1 villada kalıyoruz. Neden dört öğrenci 9+1 villada kalıyorsunuz diye sormayın çünkü biz de bunun cevabını bilmiyoruz. Hepimiz 15 yaşındayız ve Bornova Anadolu Lisesi'nde okuyoruz. 9. sınıfız. Sormak istediğiniz şeyler varsa sorabilirsiniz.

505*******: Biz dört erkek arkadaşız. Aynı evde kalmamız sizin için sorun olur mu?

Tereddütle, mesajları okuyan arkadaşlarıma baktım. Naz bana baktı ve "Birincisi, bunlar neden İngilizce konuşuyor? İkincisi..." diye devam edecekken Sinem onun sözünü kesti ve "İkincisi ,yakışıklılarsa -ki içimden bir ses yakışıklı olduklarını söylüyor- sorun olmaz." dedi sırıtarak. Ona aldırmayıp Naz'a baktım ve "Japonya'dan geleceklermiş. Yani büyük ihtimalle Japonlar." dedim ve ardından yine telefonumu açtım.

Siz: Kızlarla konuştum da... Sorun olmazmış. İsterseniz siz de kendiniz hakkında biraz bilgi verin?

505*******: Peki... Dördümüz de ailevi sorunlar yaşıyoruz ve bu yüzden Türkiye'ye gelmeye karar verdik. Dönemin ortasında, yabancılara yapılan özel bir sınavla (YN Böyle bir sınav olmadığını biliyorum. Yüzüme vurmayın lütfen.) Bornova Anadolu Lisesi'ni kazandık. Biz de 15 yaşındayız. Başka öğrenmek istediğiniz bir şey var mı?