"Yarın öleceğimizi bilsek, tüm kırgınlıklarımızı unutup kendimize odaklanırız. Ama biz sanki sonsuza kadar yaşayacakmışız gibi kibirli ve kırıcıyız. Belki de bu kibirimiz yüzünden insanların gözü dönüyor... Belki Anastasia kendi kendinin ölümüne seb...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Samatra koridorun sonunda, yağmur damlalarının vurduğu camın hemen dibine oturdu. Herkes sessizce fikir üretirken bazıları sinirlerini birbirinden çıkarıyordu. Mikolas konuştu. "Sadece alıkoyulacak. Neden bunu bu kadar büyüttünüz ki? Ölüm yok ucunda. O polis." dediğinde Lisa çocuğa cevap verdi.
"Evet ama düşünsene, bir başına sadece çok az yemek ve bir şişe su ile 24 saat idare ediyorsun. Hiç yoktan, kayışları popona batacak olsa bile bir yatağın yok." dediğinde haklı mırıltılar çıktı. Samatra gelen Rosie'nin söylediklerini dinledi. Kız nefes nefese kalmıştı.
"En üst katta kızlar tuvaleti ve banyolar var. Onun bi altında da erkekler için olanı." dediğinde Samatra'nın yanında oturan Jennie Rosie'ye samimi bir şekilde güldüğünde Mikolas ve Joseph'in ağzı bir karış açık kalmış, Lucy şaşkınca gülmüş, Lisa ise umut dolu bakışlar atmıştı Jennie'ye. Samatra Jennie'nin kolunu dürterken Jennie sıcak kanlı olmaya çalışıp konuşmuştu.
"Teşekkürler. Geç otur." dediğinde Rosie anlamayan bakışlar atmış ve korkmuştu.
Jennie yaptığı her iyilikten sonra, bir borç yazılmış gibi en kötüsünden bi felaketi de peşinden sürüklerdi.
Rosie ondan uzakta Lisa'nın yanına gitti. Mikolas başını Lisa'nın omzuna koyarken kız rahatsızca yerinde kıpırdandı. Jennie ise bunu farketti. Mikolas, okulda adı çıkmış çocuklar arasındaydı. Bu belki sevgilileri ile utanmadan yaptıklarını gizlememesi belki de sapkın kişiliğindendi.
Jennie ise babası yüzünden bu tür insanlara karşı hep nefret doluydu. Olması gerek buydu zaten. Lisa eli ile Mikolas'ın kafasını iterken. Mikolas elini Lisa'nın duvara yakın duran belinin arkasından geçirdi. Kızın özel olan bölgelerinden birini okşarken Lisa derisinin altında binlerce sivrisinek varmış ve dışarı çıkmak istiyormuş gibi hissetti.
Gözleri dolarken kalkmaya çalıştı. Dizlerinde olan eteği kıvrılmıştı ve Mikokas istediği bölgeye ulaşabiliyordu. Jennie sinirli bir ses ile Lisa'ya bağırdı.
"Lalisa Manoban! Kalk ayağa ve gidip Anastasia'yı arayalım."
Mikolas sırıttı ve kızın omzundan kaldırdı başını. Kız eteğini düzelterek giderken korkmuş hali Jennie'yi sinirlendirdi. Kim olursa olsun ona istemediği halde dokunan bir erkeğe hiçbir şey dememesi tam bir aptallıktı. Jennie sinirle kızı kolundan çekiştirirken Lisa daha da korktu. Mikolastan hoşlanan Jennie tarafından zulme uğrayacağını düşünen kız gözlerini sıkı sıkı kapatmış ve oradan uzaklaşan kız ile beraber gidiyordu.
Tam olarak ıssız bir koridora geldiklerinde Jennie konuştu. Sesinde bir şefkat vardı. "Neden sesini çıkarmadın? Biliyorsun ki orada sana yardım edecek çokça insan vardı. Lucy sonrasını düşünmeden o herifi parçalardı." dediğinde kız birden gözlerini açtı ve hemen hemen ilk kez onu destekler nitelikte bir şey söyleyen kıza garip garip baktı ve sordu.
