Dream☂ /KTH ✔

11

Taehyung'un seslenmesi karşısında, karşımızdaki kişilere dönüp saygı ifadesi olarak eğildim. Göz göze geldiğimizde annesi iğrenerek, babası ise gülümseyerek baktı. Denk gelmiş olabilir diye düşündüm ve Taehyung'un evine geldik. Taehyung ailesiyle yalnız kalması gerektiğini söylememe rağmen, beni içeri davet etti.

(Taehyung)- Anne, baba! Kız arkadaşım. Soo Woo, Kang Soo Woo.

Annesi bana karşı göz devirdi. Bu davranışı garipti, beni önceden tanıyor olmalı. İçimi kaplayan karanlığa kendimi vermiş, yüzlerine bakıyordum. Boş..

Yazardan*

Soo Woo kendini kötü hissediyordu. Gerçekten onların davranışı Soo Woo'yu derinden etkilemiş gibiydi.

Taehyung, kız arkadaşının elini sanki sonsuzmuş gibi tutuyordu. Taehyung'un annesi Eun Mi Hanım Soo Woo'yu ilk andan beri sevmezdi. Taehyung'un boş aşklara kapılıp onlara rest çekmesinden daima korkardı.

Taehyung'un babası Hee Bey, Eun Mi Hanımın aksine Soo Woo'yu hep severdi. Oğlu aşık olduğu için o kızın iyi biri olduğunu biliyordu. Taehyung zor ama her zaman doğru karar verirdi. Babası buna hep inanırdı.

Eun Mi Taehyung'u elinden tutup ayağa kaldırdı ve mutfağa götürdü.

(Eun Mi)- Bu kızla neden görüşüyorsun! Kendine gel seni hatırlamıyor bile!
(Taehyung)- Anne bağırma. Seni duyduğunu biliyorsun. Onu gerçekten seviyorum ve hatırlayıp hatırlamaması önemli değil onunla yeni anılar biriktireceğim.
(Eun Mi)- Kim olduğumuzu biliyor mu? Kim olduğunu biliyor mu? Neyi sevdiğini, hobini/fobini biliyor mu?! Taehyung, topla kendini. O kız seni yine unutacak.

Soo Woo onları duyuyordu. Çünkü annesi gereksiz fazla bağırıyordu. Hee, Soo Woo'nun dolan gözlerini fark edince bir şekilde dikkatini dağıtmak için saçmalıyordu. Ama başaramamıştı. Soo Woo mutfağın önünden koşarak geçip çıkmıştı o evden.

Taehyung'un Soo Woo'yu görmesiyle arkasından ayaklandı. Yanında olmalıydın Taehyung. Bunu sende biliyordun. Duyduğunu ve unutamayacağını biliyordun. Annenin bunu yapmasına izin vermemeliydin..

(Eun Mi)- Taehyung! Hiçbir yere gitmiyorsun!
(Taehyung)- Anne! Anla beni. Sen anlattın, babamım ailesi seni istemiyormuş. Babam aşıkmış sana. Ailesini değil seni seçmiş.
(Eun Mi)- Bizi değil onu mu seçiyorsun?
(Taehyung)- Ne o beni, ne de ben onu... Birbirimizi asla unutmayacağız.

Taehyung evden hızlıca çıktı ve Soo Woo'nun kapısına dayandı. Kapı yumruklama sırası sende Taehyung.

(Taehyung)- Soo Woo! Aç kapıyı lütfen!

Soo Woo, bitkin ve dolu gözlerle kapıya gitti. Kapıyı açmamak için direnmedi. İstemeden açtı o kapıyı.

(Soo Woo)- Taehyung..

Taehyung o halini görünce sarıldı kız arkadaşına. Soo Woo onun kız arkadaşıydı. Ve öyle olmalıydı.

Soo Woo dayanamadı ve Taehyung'a sarılıp içinden geldiğince ağladı.

(Soo Woo)- Hatırlıyorum..

Taehyung geri çekilip anlamayı çalıştı.

(Soo Woo)- Annen.. Daha önce ondan tokat yemiştin değil mi?... Benim yüzümden..

Taehyung düşündü ve doğruydu. Ama Soo Woo yüzünden değildi o tokat. Kendisi yüzündendi.

(Taehyung)- Soo Woo-ya.. Benim yüzümdendi..
(Soo Woo)- Ne? Annen benim yüzümden olduğunu söylemişti.
(Taehyung)- Anneme inanma. İnanacağın günler gelecek ama şuan inanma.

Yüzündeki çaresizlik belliydi Taehyung'un. Soo Woo sadece bakabiliyordu gözlerine.

Hiç olmadığın kadar çaresizsin Taehyung. Bir yandan annen bir yanda aşık olduğun kız. Bir yanda geleceğin bir yanda geçmişin. Sana tek kalan şey ise; Seçim hakkı..

(Soo Woo)- Artık ailenin yanına gitme zamanı Taehyung-ah. Benim için endişelenme, iyiyim.

Taehyung hafiften yaklaşıp Soo Woo'yu öptükten sonra evden çıkıp kendi evine girdi.

(Hee)- Ne oldu? İyi mi? Duymasını engellemeye çalıştım ama olmadı. Malum annen bağırınca..

Dedi ve baktı eşinin gözlerine. Öfke doluydu o gözler. Ama alışmak zorundaydı. Bir anne olarak bunun üstesinden gelmeliydi. Biricik oğlu için yapmalıydı...