Tek başına zorluklarla dolu bir hayatı olan çaresiz bir kadın, ve onun çaresizliğine ortak genç bir adam.
İkisinin de kaderi hayatın en zorlu yollarına hüküm sürmüş çaresizlikliklerle dolu anlara denk gelerek çizilir, ve sonrasında aşkın tutkunun a...
Seni ilk kez gördüğüm zaman, Herşeyimin bittiğini düşündüğüm sırada yeniden döndüm, gözlerine tutsak edildiğim dakikalarda seninle yeniden doğdum.
Sanırım sana aşık oldum.
Multimedya :Cesur Aral
~~
Nefesten...
Buz gibi esen rüzgarların yaydığı soğukluk bedenimi dondurmuştu. Onunla beraber boğazım da kurumuştu. Saatlerce kaldığım mekan da sessizliğin ürkütücülüğü iliklerime kadar beni sarmalamıştı.
Annemin başında ne kadar süredir kaldığımın farkında bile değildim. Zaman nasıl geçtiyse artık iyice gerçek dünyadan kopmuştum. Gözlerimi açıp kapadım. Ağlamaktan dolayı etrafı yarı net görebiliyordum. Gözlerimi ovup bulanık görüşümü kaybetmeye çalıştım.
Bu soğuk yerde daha fazla duramıyordum. zorlukla ayağa kalkıp son bir kez annemin mezarına baktım...
Derin bir iç çekişle eve doğru gitmeye başladım.
Hayatımda kalan son parçamı da toprağa vererek bu dünyada bir başıma kalmıştım şimdi. Çocukluğumdan kalma eksikliğim şimdi daha da eksikti. Annem olmadan bu yükü nasıl kaldıracaktım bakalım?
Arkasından bıraktığı bir adet belirsiz benle koca bir çaresizliğin eline düşmüştüm.
O lanet vasiyet hayatımın belli bir noktasını köreltiyordu.
Sonumu göremiyordum... İçinde bulunduğum durum çok zordu. Kararım hayır olsa bile kurtulacağımı sanmıyordum. O adam sülük gibi yapışmıştı yakama, kaçsam bile nereye kadar kaçabilirdim? Başı boş bir halde ortada kalıp durmaktan başka ne yapabilirdim ki...
Bunların hepsi de annemin yüzündendi. Beni nasıl o adama bir karşılık olarak verebilirdi? Hiç ne hissettiğimi düşünmeden böyle bir karar alması akıl alır gibi değildi.
Ona bu konuda içten içe kızarken diğer yandan ölümü yüzünden de acı çekiyordum. Kendimi ortada bırakılmış kadar kötü hissediyordum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evime geldiğimde derin bir nefes alıp sıkıntıyla dışarıya verdim. Aniden önümden hızlıca bir siluet geçmişti. Boğazımdan anlık bir hıçkırık koptu. Korkuyla yerimden sıçrayıp topuklarımla birlikte sendelendim.
Kalp atışlarım hızlı hızlı atmaya başladı. O gölge her neyse beni korkutmuştu, evimde benden başka birisi mi vardı? Yoksa sadece göz yanılsaması mıydı?
Anlam veremedim.
Yutkunup sessizce evi gezmeye başladım. Son derece ölüm sessizliğinden ibaret ev tamamen boş bir haldeydi. Annemin yokluğuyla daha da boştu. Onsuz geçecek ilk geceme kendimi nasıl hazırlayacaktım?
