Twenty

8.2K 172 0
                                    

Two days had passed but still Elayne's heartbeat wasn't normal. She almost lose her breath everytime Matthias is near.

The cold and demonic Matthias she met.

Akala niya noon dala lang ng pagbubuntis niya ang mga nararamdaman niya but believe her, everytime makita niyang magsungit si Matthias sakanya parang natutuwa siya. Her heart beats for a crazy reason, because of Matthias prescence.

Lately, Matthias was treating her good. Sometimes he bought her a basket of fruites, minsan naman ay ang orange na pinaglilihian niya. The only thing that Matthias refrain from giving her is Ansel.

Natutuwa siya kapag pumupunta si Ansel sa bahay nila. Ansel kept on talking with her that makes her forget her presence situation. Binabalikan kasi nila ang mga bagay-bagay noon. Isa pa, sa tingin niya'y pinaglilihian niya si Ansel. She confessed it already with Matthias pero imbes na matuwa ito'y mas nagalit pa 'to.

Naiinis man kay Matthias hindi parin niya maiwasang kiligin sa presensiya nito.

She was at their garden feeling the breeze of the fresh air when a couple of noise enter her ears.

"Where is she?"

"Si ma'am Elayne ho ba talaga ang hinahanap niyo sir?"

"Yes and I want to talk with her."

kumunot ang noo ni Elayne at tinignan ang lalaking paparating sa kinaroroonan niya.

"Noah Albert, a doctor." pagpapakilala ng lalaki sa kanya, she immediately recognized him as Matthias friend.

"Yes, I knew you. Your my fiance's friend right? Wala si Matthias dito pero babalik din 'yon agad. You can choose to wait him." nakangiti niyang saad

Umiling ang lalaki at hinawakan ang dalawang braso ni Elayne. Napaigtad siya pero nabigla sa malungkot na mata ng binata.

"You're Steffane's friend right?" natigilan si Elayne at saka dahan-dahang napatango.

"Y-yes, kaibigan ko nga si Steffane. Bakit?" rumehistro ang saya sa mga mata nito ngunit napalitan rin ng lungkot.

"Kailan kayo huling nag-usap? May number ka ba niya? Where is she right now?" napalayo si Elayne sa lalaki, agad naman siyang binitawan nito ng mapansing naiilang siya.

"Mga two months ago narin. I have her old number, mukhang hindi na ito makokontak and--" napatigil sa pagsasalita si Elayne ng maalala ang sinabi ng kaibigan noon.

"I need to go El, mag-ingat ka dito. If ever someone asks you, if ever, about me, don't tell anyone where am I. You understand?"

Agad na napalagok ng laway si Elayne at tinignan sa mata ang lalaki.

"I-I'm sorry, after the day she visits me her hindi na siya nagparamdam pa. That's the last time I saw her."

Noah's eyes saddened.

"Bakit? Anong kailangan mo sa kaibigan ko?"
Napatingin si Noah sakanya at napailing.

"Binabaliw ako ng kaibigan mo for almost two months Elayne. I f-cking see her in my dreams, how I li--no--never mind." napahilamos ng mukha si Noah.

"Saan ko ba mahahanap ang babaeng 'yon?" bulong nito sa sarili na narinig naman ni Elayne.

Now she understands why Steffane wanted to go back to her home town. Siguro may hindi pagkakaunawaan ang nangyari sakanila ni Noah.

"If ever you see my friend, please don't hurt her Noah. She's so good. She's unique." napangiti si Noah at napatango.

"I know, I know." tumango-tango ito kaya't nginitian niya 'to.

























She was humming while walking and looking at the flowers she picked on the back of their house. Noong hindi niya mahagilap si Cardo sa gate she immediately went outside.

Sobrang buryo na siya sa loob at walang magawa. Noong isang araw ay nakita niya ang zinnia flowers na nasa likod ng wall ng bahay nila. She's planning to plant a zinnia in their garden.

Papasok na sana siya ng gate ng humahaguhos na lumapit si Cardo sakanya.

"Nako ma'am! Saan ka ho ba galing? Kanina pa po kami naghahanap sainyo!" palinga-linga si Cardo sa kaliwa't kanan bago siya nito hinila papasok.

"Ano ka ba, nasa labas lang ako namimitas ng zinnia."

"WHERE DID YOU GO ELAYNE?" nabitawan ni Elayne ang mga bulaklak dahil sa lakas ng boses ni Matthias, she smile at him.

"Sa likod. You know what Matthias? A bounty of zinnia flowers was there. Kumuha ako ng ilan."

Lumapit ito sakanya, madilim ang mukha at mukhang galit na talaga.

He immediately grip her hand.

"Alam mo bang nag-alala kami dito sa bahay? You disappeared Elayne! Akala ko kinuha ka na ng mga kaaway ko! I told you not to go outside! Bakit ba ang tigas tigas ng ulo mo?" lumabas ang mga ugat sa leeg nito at sobrang lakas ng boses nito.

She immediately grab her hand at itinulak si Matthias.

"Wala ka na ba talagang magawang matino sa buhay mo?! Kasi ako wala na! Sawang-sawa na ako sa kakasigaw mo saakin Matthias! Do you think I'm deaf? Do you think bobo ako? Well to tell you, I'm not! Kung galit ka parin saakin kasi napilitan ka lang sa sitwasyon natin, huwag mo namang damayin ang baby natin, don't shout at me!" sunod-sunod na tumulo ang luha ni Elayne.

Napailing siya at sinuntok ang dibdib ng lalaki.

"I hate you Matthias! I hate you! You're so insensitive, you're a dictator! I hate you so much!" at tinulak niya ito pero ang lakas niya ay hindi naging sapat.

Matthias was looking at her.

Napabuntong hininga ito at tumalikod sakanya.

"Sa susunod na gawin mo 'yon Elayne, trust me, I'll locked you inside your room." at naglakad na 'to papalayo sakanya.

Her knees felt weak kaya't napaluhod siya sa bermuda grass.

"Ma'am..." she felt Cardo's hand and manang Dahlia's massage on her back.

"Ipapasok ko muna ito. Tahan na 'yan anak. Makakasama 'yan sa baby mo."

But instead of stopping her self. She cried even more.

She's hurt. She's hurt knowing she felt something on Matthias. Ang bobo niya! Bakit naman siya magkakagusto sa isang demonyo na katulad niya?

She sobbed while walking her room. Manang Dahlia were saying a lot of encouragements but it didn't work on her.

She's hurt. At hindi niya matanggap na isang demonyo lang ang nagpapaiyak sakanya.



-----UPDATED

Bad Romance: Marrying the Demon (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon