Wild Heart

Chapter Seventeen

Xander carefully looked at Beatrix who was soundly sleeping in his arms. She looked so pretty even in her sleep. Hinawi niya ng mga daliri ang ilang hibla ng buhok nito na tumabing sa mukha.

Kung hindi mo kayang matutunang mahalin ang anak ko, hinihiling kong palayin mo na siya... He closed his eyes and gently pulled her closer to him. Hindi niya maintindihan ang sakit sa dibdib na nadarama sa tuwing maiisip niya ang buhay na wala si Beatrix.

They have been married now for almost 9 months. Sa loob ng mga araw at buwang nagdaaan ay nakita at naramdaman niya ang pagmamahal ng dalaga para sa kanya in her own simple ways. He appreciated all her efforts deep in his heart, dahil alam niyang hindi madali para rito ang mag adjust sa buhay probinsya - malayo sa marangyang buhay na kinasanayan nito. Ganoon pa man ay hindi niya ito narinig na nag reklamo o sumuko. Katunayan ay nakita niya na nais siyang pagsilbihan at paligayahin nito, even if it meant working hard in the kitchen to try and make him a meal or try and press his clothes for work, kahit pa ilang pares na ng pantalon niya ang nasunog nito. He chuckled at the thought.

"hmmm..." ungol nito at bahagyang gumalaw. Bahagya niyang niluwagan ang yakap niya rito, but her hands went to him and hugged him back.

"I love you, Xander" tila nananaginip na wika nito

He smiled and gave her a gentle kiss on the forehead.

He has made up his mind. Kailangan niyang ayusin kung ano mang gulo ang mayroon sa pagitan nilang tatlo nina Frances.

"Seryoso ka?!" excited na tanong ni Beatrix nang sabihin niya ritong tutungo sila ng Maynila sa weekend.

He smiled and nodded "ganyan ka ba ka-excited na lumuwas?"

"It's been a long time! namiss ko na rin sina Andrea! oh I'm sure they'll be so psyched to meet up with me!" she took out her cellphone and began texting her friends.

"Medyo magiging busy ako habang nandoon tayo kaya sulitin mo na ang dalawang araw para gumala" nilagyan niya ng asukal ang kape at hinalo iyon.

Nag angat ito ng paninging mula sa cellphone "What did you need to do there by the way?" curious na tanong nito.

"You remember Arthur? yung kaklase at boardmate ko dati?"

"Yup" she nodded

"May negosyo kaming pinag iisipang pasukin" he explained at humigop ng kape.

"okay" pag sang ayon ni Beatrix "baka naman mang chi-chicks lang kayo" bulong nitong nakanguso.

He laughed and pinched her cheek "selosa. Kumain ka na nga lang" naiiling na sabi niya.

Inilapag nito ang cellphone sa mesa at hinawakan ng dalawang kamay ang magkabilang panga niya "akin ka lang, Mr. Xander de Silva" biro nito and gently gave him a peck on the lips.

Mabilis niyang nahawakan ang isang braso nito nang inilayo nito ang mukha sa kanya at akmang muling uupo. He gently pulled her back close to him and kissed her. The kiss lasted more than he had planned at hindi sana iyon mapuputol kung hindi lamang pumasok ng kusina ang nanay niya.

"ay susmaryosep!" nasapo nito ang dibdib at tila nahindik sa naaabutang eksena "Diyos ko itong mga batang ito! dito pa kayo naglampungan sa kusina!" iniiwas nito ang tingin sa kanila at tumalikod.

"Good morning po, inang!" masayang salubong ni Beatrix sa matanda. "Ipag gagawa ko po kayo ng kape" masiglang anito. Xander's eyes followed her as she went to the cupboard to get some coffee cups.

Naupo si inang sa tabi niya at makahulugan siyang tiningnan "Xander, hindi sa nanghihimasok ako, pero sa tingin ko ay marami kang dapat iayos anak"