Third person
Isang matanda ang nakatitig kay Lisa. Hinaplos nito ang pagod na mukha nito. Kita sa mukha nito ang labis na kalungkutan. Laking pasasalamat niya at nandoon ang kaniyang mga tauhan upang bantayan at sagipin ang kaniyang apo.
Si Palisa, ang lola ni Lisa sa father side. Matagal ng pinapahanap ni palisa ang apo nito at buti nalang ay matalino ang mga tauhan nito kayat nalaman nila agad ang impormasyon.
tyinempuhan din nila ang pagkuha dito.
Naka tanaw lang si palisa sa kaniyang apo ng unti unti itong dumilat.
Tila nalilito si Lisa sa kaniyang karoroonan kaya bigla itong bumalikwas.
"Sino ka?Asan ako?" Kabadong tanong nito sa matanda ka.
"Apo." Tawag ni palisa kay lisa at tuluyan ng napaluha dahil sa wakas at kapiling na niya ang kaniyang natatanging apo.
Isa lang kasi ang anak nito at si hyuk lang ang ama ni Lisa.
"Apo?!" Nagtatakang tanong ni Lisa.
"Ako to, ang ina ng papa mo." Maligayang sabi niya at si Lisa napatulala nalang.
Ngayon niya lang kasi nakakita ng pamilya galing sa father side.
"Lola?!" Mahinang tanong niya kaya tumango tango naman ang umiiyak na matanda.
"Apo." Tawag niya muli dito at tuluyan na niyang niyakap ang apo.
"Lola." umiiyak na sabi ni lisa at tuluyan na ring yumakap sa lola nito.
"Magpahinga kana at marami akong sasabihin sayo." Sabi nito at pinainom si lisa ng gamot.
Nakaramdam na rin ng antok si lisa sa pina inom nito kayat nakatulog na ito.
I.U p.o.v
Gabi na at wala paring balita kung nasaan si Lisa.
Nakatulog na rin ako sa kakaiyak.
Hanggang sa mailimpungatan ako,
Nagising ako ng nakapundi lahat ng ilaw ang dilim. Dinig ko rin ang paghilik ni Suzy.Tila binalot ako ng takot nung biglang bumukas ito. Nasilaw ako sa liwanag na galing sa labas.
"Ma." Tawag nang tinig na yun sa akin kaya naiyak ako.
"Lisa." Tawag ko sa kaniysa at lumapit siya sa akin at niyakap ako.
"Musta ma?Pagaling kana para makalabas kana dito." Sabi niya at tumango tango lang ako. Napakainit ng yakap niya. Ang sarap sa pakiramdam. Napapikit ako at dinadamdam ang yakap ng aking anak. Hanggang sa naramdaman kong lumalamig na kaya namulat ako. Nakayakap pa naman siya ah? Bat biglang ganito.
Tumingin siya sa akin at ngumiti. Kita ko ang lungkot sa mata niya.
"Ma ingat ka. Alis na ako ma. Mahal na mahal kita. Mahal ko kayo." Sabi nito at unti unting naglalaho sa paningin ko.
"Lisa." tawag ko sa kaniya.
"Lisa!" Umiyak na ako dahil parang di nya ako naririnig.
Umiiyak na ako at napatakip nalang ng mukha sa sakit at galit sa sarili.
"Mahal gising kana. Tahan na. Panaginip lang yan." Biglang gising sa akin ni suzy kaya napamulat ako.
Hinaplos ko ang mukha ko at ramdam kong basa ito senyales na umiiyak ako.
"Si lisa?" Tanong ko at umaasang nandito talaga siya.
"Wala pa kaming trace kung nasan siya." Malungkot na sabi niya.
"andito siya kanina. Kinamusta niya ako kakaalis niya lang. Habulin mo." Natataranta kung sabi sa kaniya pero ngumiti lang siya sa akin.
"Mahal nanaginip ka lang kanina." Malungkot na sabi niya na nagpaiyak sa akin.
Hindi pwede na mawala na lang siya sa akin.
Irene P.O.V
Nasa apartment na ako at tinatanong tong lima kung ano ang huling sinabi ni lisa sa kanila pero sabi ni bambam pinauwi lang sila ni lisa dahil pumunta agad ito sa hospital.
"Pasensya na ate. Pinigilan ko siya pero matigas talaga ulo niya." Kwento nito.
"Hindi okay lang. Matigas talaga ulo non. Basta bukas tanongin niyo kasi mr. co kung sino ang mga naging kaibigan ni lisa dun at baka nakituloy lang dun si Lisa. Ito ang pera niyo. Bumili kayo ng bago niyong damit at mga cellphone okay." Utos ko sa kanila at tumango tango naman ang mga ito.
Natatakot na ako baka anong mangyari kay lisa.
Wait this past few days di ko nakikita si kai. Kahit sa hospital, wala din sa bahay.
San nagsusuot yun?
Psh bahala siya sa buhay niya.
Jennie P.o.v
(Kinabukasan)
Nakatulala ako ngayon.
Kahapon ko pa tinatawagan si Lisa pero nakapatay ang phone niya.
Im getting worried .
I hope papasok siya sa school. Nagreready na ako. Hoping to see lisa later.
Kakausapin ko na rin si Kai. I dont care about him anymore.
I need to talk to Jisoo and Krystal.
To say sorry I guess.Papunta na akong school nung natanaw ko ang dalawa.
Kaya nilapitan ko sila.
"Hey can we guys talk?" Malumanay na sabi ko.
"What?!" Cold na sabi sa akin ni Jisoo.
"Pls I need to talk to you guys." Pakiusap ko.
"Okay. Follow me." Cold pa rin na sabi ni Jisoo.
Nung makarating kami sa isang tree house nagsimula na akong magsalita.
"Im sorry guys for dragging you in to this." Paumanhin ko.
"Be sorry to yourself jennie. You keep the person whos hurting you and you hurt the person who's willing to stay with you." Malungkot na sabi ni krystal.
"Tro." Patango tangong sabi ni Jisoo kaya binatukan siya ni Krystal.
"Magseryoso ka kasi." Sabi nito.
"Bat ka nagsosorry when in the first place naki sali naman kami?" -jisoo
"You mean?"
"Oo hihingi ka palang napatawad ka nanamin. Haysss I hope makita natin yun ngayon. Ano pala sinabi niya sayo nung pinuntahan ka niya sa bar?" Sa tanong ni Jisoo umiyak na ako ng tuluyan.
"I hurt her guys. Alam na niya ang plano. Sinabi niyang mahal niya ako but I realize na mahal ko rin siya when she say her goodbye." Umiiyak na sabi ko.
"Actually, nabuko niya kami dito nung gabing yun. Di naman namin alam na nandito siya. And alam na niya ang plano niyo that time. Di ko alam kung sino nagsabi kasi may ipinakita naman siyang Usb. Usapan niyo ni Kai." Paliwanag ni Jisoo sa akin.
"Nasaakin ang USB. Huling usapan namin yun ni Kai." Malungkot na sabi ko.
"We should not blame each other. Dapat kagkaisa tayong bumawi sa kaniya." Sabi ni krystal.
"Im sorry talaga guys.".
"No its okay Jennie. Na inlove kalang." Sabi ni krystal.
"Time na baka malate tayo,andon na rin siguro si Lisa." Sabi ni krystal habang kumakain ng sandwich.
Since time na mabilisan kaming pumunta sa room.
Nalungkot ako nung di ko makita si Lisa. Pati yung dalawa. Nagsi tabi kaming tatlo.
Iginala ko ang mata ko sa room nung mahagip ko yung lalaking nagbuhat kay lisa kahapon.
To be continued...
BINABASA MO ANG
Until When?
FanficHanggang kailan ko pagsisihan ang di ko naman kasalanan? Hanggang kailan ko dadanasin ang isang bagay na wala naman sa aking kagustuhan? Hanggang kailan? Pag pagod na ba ang pusong umiintidi sa lahat ng bagay.