Çakı

100 7 0
                                    

Bölüm çok geç geldi ve çok kısa farkındayım ama merak etmeyin sadece hikaye yazmak benim için çok yeni. Umarım beni affedebilirsiniz.

Sıkıcı bir gece. Uyku tutmadı, tavanı izliyorum boş boş. Bazen eski günlerim canlanıyor gözümde. Kahkahalarla gülebildiğim, annemlerin beni sevdiğini sandığım zamanlar...

O zamanlar küçük bir çocuktum. Annemlerin benle ilgilenmemesini işlerine bağlıyordum. Mutluydum, sanırım. Anne baba sevgisinden eksiktim ama bunun bana çok pahalıya patlıyacağını düşünmemiştim.

Şu an beyninin içinde o kadar çok düşünce var ki biri sussa biri susmuyor.

İlk annemle kavga ettiğim zaman da böyle olmuştu. Beynimi ele geçiren bir sürü düşünce. Hiç birine ne sus diyebiliyorum ne konuş. En çok sinir bozan şey de bu. Ne yapacağına karar veremiyorsun düşünceler yüzünden. Biri uyu gitsin derken biri uyuma karar ver diyor, biri git annenlerin yanına git çocukluğundaki gibi ol derken diğeri ise asla eskisi gibi olamazsınız sakin bunu yapma diyor. Zıt her şey.

Uykuya ihtiyacım var bu yüzden müzik dinlemem lazım. Müzik beni rahatlatabilen tek şey. Düşüncelerimi susturan... Normalde uykuyu pek sevmem ama yarın denize gideceğim için dinlemeliyim.

Ben size hangi ayda olduğumuzu söylemedim di mi? Ağustos'un ortalarındayız. Yakında sonbahar gelecek ve bunlar son denize girmelerim. Bundan iki hafta sonra denize giremeyeceğim. Hem üzülüyorum hem seviniyorum. Ben en iyisi uyumaya başlayayım.

-----------Sabah----------

Saat 8'de uyandım. Kahvaltılığım olmadığı için dışarda kahvaltı etmeye karar verdim. Plaj çantamı alıp dışarı çıktım.

Deniz eve çok uzak değil 20 dakika yürüyorsun. Kulaklıklarımı takıp en sevdiğim şarkılardan birini açtım "Imagine Dragons- Monster". Yolda hem yürüyor hem de yemek yiyebileceğim bir yer bakıyorum. Sonunda bir kafe buldum ve içeri girdim.

Bir tane tost ve Nescafe Express sipariş edip masallardan birine oturdum. Garson hemen istediklerimi getirdi. Ben tam tostu ısırırken bir grup çocuk -5 kişi- geldi ve yanındaki masaya oturdu. Onlar da siparişlerini verdiler.

Bana pis pis bakıyorlardı.Çok sinir oldum ama bir süre sessizce bekledim. Bakışları beni daha fazla rahatsız etmeye başladığında onlara donup şunu söyledim:

- Ne oldu açıkta bir şey mi gördünüz?

- Hayır güzele bakmak sevap diye bakıyorum -bunu söyleyen büyük ihtimalle grubun başı-.

Tek kelimeyle "YAVŞAK".

Pislik herif diye mırıldadığımda Bay Yavşak:

-Ayıp oluyor ama guzelim , dedi ve cebindeki çakısını çıkardı.

-Yalnız beni o oyuncakla korkutamazsın. Hem zaten burası kalabalık bir şey yapamazsın.

Sinirli bir şekilde geri çekildi ve bende tostumu yemeye devam ettim.

*

Hesabı ödeyip pastaneden ayrıldım. Bir zaman sonra takip ediliyormuşum gibi bir hisse kapıldım. Tam o anda ara sokaklardan birine çekildim.

O çocuktu. Şu babalandığım çocuk. Pis pis sırıtıyordu.

- Şimdi çakının gerçek olup olmadığını anlayacaksın, dedi ve beni duvara yasladı. Kolunu kendine doğru çekti ve bir kesik attı.

Ağzımdan küçük bir inilti çıktı. Çocuk zafer kazanmış gibi sırıttı. O anda boşluğundan yararlanıp kasığına teaçtım ttım. Geriye doğru sendeledi ve çakı yere düştü. Hemen o çakıyı alıp koşmaya başladım.

Arkamdan adım seslerini duyabiliyordum. Lanet olsun! Çok yaklaştı ve ben elimde plaj çantası olduğu için çok yavaş koşuyorum. Ayrıca ayağımda da terlikler var. Şansıma sıçayım.

Aramızdaki mesafeyi biraz daha açtım ve bir sokaktan döndüm. Bir köşe bulup oraya saklandım. Normalde bu kadar korkmam ama şu anda dezavantaja sahibim.

Ayak sesleri çok yaklaştı. Bir çıkış yolu aramaya başladım. Karşımdaki levhayı -ÇIKMAZ SOKAK- görünce ağzımdan "Wtf!" diye bir ses-daha çok kedi mırıltısına benziyordu- çıktı. Bir kahkaha sesi duydum.

Çocuk bana seslenmeye başladı:

"Hadi güzelim. Çık ve yanıma gel." Bir kahkaha daha. Ama bu kahkaha öyle mutluluktan çıkmıyordu. Alay edercesine ve ben belayım diyen bit kahkaha.

Bana yaklaşmaya başladığında önüme bir kedi fırladı ve koşarak kaçtı. O çocuk "Demek sendin küçük kedicik." diye tısladı. Ayak sesleri uzaklaşmaya başladı. Çocuğun gittiğinden emin olduktan sonra yavaşça olduğum yerden kalktım. Ve bir anda her yer karardı.

Başka Bir PsikopatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin