3.GÜN
Bakugou ilk uyanandı.Birkaç saniye tavanla bakıştı sonra ise yavaşça gözlerini yan tarafına çevirdi.Yeşil saçları yastığa dökülmüş ağzı hafif aralık siyah yastığın ucuna kafasını yaslamış, olabildiğince sarışına sığınmaya çalışmıştı yeşil oğlan.Bakugou'ya bakar gibi döndüğü yetmezmiş gibi çocuğun sağ elini esir almış bırakmıyordu.Tam olarak elini tuttuğu söylenemezdi ama iki kolunun arasına almış göğsüne yaslamış kafasını ise Bakugou'nun parmak uçlarına yaslamıştı.
Katsuki bu görüntüyle dondu.Hala parmak uçları çocuğun sıcak ve yumuşak yanağına değiyordu.Bunu farketmesiyle hızla elini çocuktan kurtardı.Yeşil saçlı ise ellerinin arasından giden kolla birkaç kez kıpırdanıp kaşlarını çatmış sonra ise arkasını dönmüştü.
Bakugou hala daha ısınan ve bir miktar uyuşan kolunu ovuşturarak çocuğu izlemeye başladı.Siyah yorgan belinin biraz üstünü kaplıyor tişörtü katlandığı için çocuğun belinin ufacık bir miktarını gözler önüne seriyordu.İnce vücuttan sonra ise yemyeşil saçların yastığa dağılmış görüntüsü giriyordu görüş açısına.
Bu görüntüyle Katsuki içinden "Tam bir brokoli." diye düşündü.Gerçekten de öyleydi belkide.Saatin kaç olduğunu anlamak için hemen yanında duran küçük beyaz komidine döndü ve dijital saatin ekranında yazan sayılara baktı.
Anlaşılan dün gece geç uyudukları için saat çoktan öğleyi geçmişti.Aklına gelen sinsi planla korkutucu gülümsemelerinden birini sergiledi.
"Oi,Deku kalksana!" diye çocuğun omzunu dürtükledi.Çocuktan tepki gelmezken bunu tahmin ettiği için yine gülümsedi ve hızla kafasının altındaki yastığı çocuğun arkası dönük suratına geçirdi.
"SANA KALK DEDİM LANET OLASI APTAL İNEK!"
"Ahh!"
Bağırışı odayı inletirken çocuğuktan sadece derin bir inleme kazandı.Sonra ise çocuk yeşil saçlarına bir elini soktu ve kafasının yastık yüzünden acıyan yerini ovuşturdu.Kafasını kaldırarak tek dirseği üzerinde doğruldu ve birkaç saniye ne olduğunu idrak etmeye çalıştı.Nihayet becerdiğinde diğer tarafına döndü ve ona kızgın bir suratla bakan Kacchan'a gülümsedi.
"Günaydın Kacchan!"
Kacchan ona 32 diş sırıtan çocukla homurdandı.Çocuğun sinirlenmesini beklemişti ama o lanet gülümsemesinden yine bir şey kaybetmemişti.
Çocuğun ona beklentiyle baktığını gördüğünde homurdandı tekrardan.Planı suya düşmüştü.
"Günaydın."
Kaşlarını çatarak bunu dediğinde Deku'da tekrardan gülümsemiş ve yatakta oturur pozisyon alıp sırtını yatak başlığına yaslamıştı bile.Elini ağzıyla kapatıp tekrar esnemeden önce ise çocuğa "Dün uyuyabildin mi Kacchan?" diye sordu.
Kacchan gelen soruyla duraksadı.Sahi,aylardır uyku problemi çekip her sabah 4'te uyunan o değil miydi?Dün oldukça geç yatmasına rağmen uykunun zerresi yoktu bünyesine şuan.Saatlerce aralıksız uyumak uzun zaman sonunda mümkün olmuştu ha?Yatak yüzünden olmalıydı.Çok rahattı sonuçta.
Onun sessizliğini yanlış anlayan Deku meraklı gözlerle "Uyuyamadın mı?" diyerek çocuğa baktı.
"Tamam.Birlikte uyumamız seni rahatsız ettiyse ben koltuğa geçerim.Hem sende rahatsız olmuşsundur birşey olmaz koltukta rahat.Yatak iki kişilik olduğu için daha rahat edersin sende.Ben çok ordan oraya döndüysem dün gece özür dilerim.Biraz garip yatarım da.Ama koltukta da yatarım sorun olmaz benim için yani sen uyuyamazsan olmaz hem."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
H O M E [𝖇𝖆𝖐𝖚𝖉𝖊𝖐𝖚]
FanficKacchan ve Deku zorunlu ev arkadaşıydılar artık.Psikopatın biri onları buraya hapsetmişti.Ve bu ev her şeyin başlayıp her şeyin bittiği yerdi. _ #1 bakudeku _ #1 anime - #1 bnha - #1 myheroacademia - #1 bokunoheroacademia - #1 midoriyaizuku - #1...