H O M E [𝖇𝖆𝖐𝖚𝖉𝖊𝖐𝖚]

12.bölüm

⭐'a basmayı unutmayın ♡

İyi okumalar ♡♡

Deku bir adım atıp salondan çıkacaktı ki Katsuki onu durdurdu.Tam çıkışın önünde durduğu için Deku istese de çıkamıyordu.

"Otur,konuşacağız."

"Hayır."

"Deku!Konuşacağız dedim!"

Sözlerinden yayılan tehtidi salak olmayan herkes anlayabilirdi.

"Hayır."

Tekrar geçmek için hamle yaptığında Kacchan  yine durdurdu onu.

"Beni iyi dinle seni lanet aptal brokoli."

Deku kafasını kaldırarak Kacchan'a baktı.

"Nasıl özür dilenir bilmiyorum.Kimse de öğretmedi.Hiç arkadaşımda yok,insanlarla ilişkilerim de.Bunca yıldır hayatımda olan tek kişisin.Ne zaman terslesem bomerang gibi geri geliyorsun o yüzden buna alışık değilim.Bunu bir kere diyeceğim o yüzden iyi dinle." diyerek çocuğa yaklaştı Kacchan.Gözleri bir saniye bile ayrılmamıştı ve bir eli karşısındaki çocuğun elini yakalamış avuç içini uysalca okşuyordu.

Diğer elini yeşil saçlının yanağına yasladı ve avuç içine dolan sıcaklıkla gülümsedi.Çocuğun dudağının kenarında oluşan küçük kan damlacıklarının etrafını baş parmağıyla okşadı ve çocuğun kulağına "Özür dilerim." diye fısıldadı.

Deku öylece sabitlenmiş yerinde durdu birkaç saniye.Sanki biri konuşsa bu muhteşem anı bozacaktı.İkisininde parıldayan gözleri birbirine odaklıydı şimdi.Deku kalbinin biraz daha hızlı atsa öleceğini biliyordu.

"Önemli değil." diye fısıldadı Deku.Yanağını çocuğun avuç içine yasladı.Sen kırdıktan sonra hep böyle özür dilersen sorun değil,diye düşündü.

Kacchan alınlarını birbirine yasladı ve hemen ötesindeki pembe dudaklara bir öpücük bıraktı.

"Deku."

Deku kapanmak üzere olan gözlerini araladı.

"Hm."

"Seninim."

Deku aniden gözlerindeki bayıklıktan sıyrıldı.Kalbi göğüs kafesine şiddetle çarpıyordu şimdi.

"N-ne?"

Kacchan kaçmak üzere olan çocuğu belinden yakaladı.

"Tekrar ettirme."

Deku yutkundu.Avuç içini okşayan eli tuttu.

"Bu evin dışında da benim olmalısın Kacchan."

Hiç olmadığı kadar kararlı bakıyordu şimdi.Kacchan ne kaybederim diye düşündü.Ailesi umrunda değildi,dostları umrunda değildi.Eh pekte birşey kaybetmezdi.Peki ya o?O istiyor muydu?Deku'yu?Duraksadı.Cevabı bulmuştu.

"Deku." dediğinde çocuktan yine bir hımlama kazandı.O kadar sarhoş bir mutluluk vardı ki üzerinden atamıyordu şimdi.

"Bu evin dışında da seninim."

Deku'nun gözlerinin içine bakarak söylemişti.Yeşil olanın gözleri parladı.Hızla karşısındaki çocuğun boynuna atladı kafasını boyun girintisine koydu.Gülümseyerek beline dolanan kollara karşı kahkaha attı ve ayaklarını yerden kesti.Odanın dönmeye başladığını farkettiğinde gülümseyerek anlını sarışının anlına yasladı.Oda gülüyordu.

"Kacchan." dedi durduklarında.

"Seni çok seviyorum."

Kacchan çocuğun ayaklarının yere değmesini sağladı ama ince belini tutmayı bırakmadı.