H O M E [𝖇𝖆𝖐𝖚𝖉𝖊𝖐𝖚]

13.bölüm

"Kacchan söz bir daha yapmayacağım!"

Deku yaslandığı eşikte biraz soluklandı ve Kacchan'a yalvarmaya son hızla devam etti.Lakin karşısındaki kızgın suratta hiçbir değişiklik olmuyordu ve bu da yutkunmasına sebep oluyordu.

"DEKU!BURAYA GEL DEDİM LANET OLASI!"

Kacchan yine tüm gücüyle bağırdığında Deku bir kez daha sahteden özür dilemeyi denedi.Aslında bakarsanız şuan baya eğleniyordu.

"Kacchan.Özür dilerim."

"Beni sinir etme!"

Kacchan hızla eşikte duran çocuğun omzuna uzanmış yakalayacaktı ki Deku eğilerek çocuğun iki kolunun arasından kaçtı ve boş holde kahkaha atarak salona girdi.

Ayaklarının altından kayan halı iki büklüm olup katlanmıştı o koşarken.Boşlukta duran gri kanepenin üzerinden atlayarak arkasında onu takip eden kızgın boğadan kaçmak için var gücüyle kırmızı bayrağını sallıyordu şimdi.

"Deku!Seni bir elime geçirirsem var ya!"

Tabi suratına yediği yeşil boya cümlesinin sonunu gayet iyi özetlemişti.

"Gel buraya lanet olası!" Ve bunun gibi milyonlarca tehtid cümlesi.

Tabi kızgın boğası en sonunda Deku'yu duvara kıstırmayı başarıp suratına o psikopat gülümsemesini yerleştirebilmişti en sonunda.

"Şimdi..Elimde olduğuna göre..."

Hala ona yalvaran Deku'yu zerre umursamayarak sırıtıyordu.Sonunda küçücük evde ondan kaçan çocuğu yakalayabilmişti.

Aniden elini fırçalara götürdü ve 3 fırçayı da farklı renklere daldırıp çıkardı.Bir yandan da Deku'nun iki duvar arasına sıkıştığı için olan yalvarmalarını dinleyerek sırıtıyordu.

Elindeki 3 fırçanın ucunda biriken boyaları hızlıca çocuğa fırlatırken arkasındaki iki beyaz duvarın kirlenmesi zerre umrunda değildi.

Deku yüzüne ve bütün vücuduna yediği boyalarla ağzını kapatarak yalvarmalarını durdurdu ve gözlerini kıstı.

"Savaş istiyorsun."

Aslında sesini ciddi çıkartmıştı ama kimse yüzünüzde turuncu kırmızı ve mavi renkler varken sizi ciddiye almazdı.Pembeyi unutmamak lazımdı tabi.

Katsuki dudak büktü.

"Yani?"

Deku bu sefer sırıtan taraftı.Boyalı yüzünü çıplak koluna sildi ve saçlarından damlayan boyaları es geçerek gülümsedi.Kesinlikle çok eğleniyordu.

Oda eline iki fırça alırken hızla boyalara daldırıp birbirlerinin suratlarına ve gövdelerine savurmaya başladılar.Arada gülerek birbirlerinin suratlarına bakıyor sonra yeniden savaşmaya devam ediyorlardı.

Arkalarında kirlenen beyaz duvarlar ve eşyalar umurlarında bile değildi.Dışarıda ne yaşandığı, dostlarının 5 gündür onları arıyor oluşu umurlarında bile değildi.İzuku'nun ağlayan annesi, Bakugou'nun bütün polis karakolunu ateşe veren annesi umurlarında değildi.O an o eve hapsoldukları için ikisi de mutluydular.