Hayat Yolculuğu

Zamanın Durduğu An

5 dk.dır boş duvara bakıp düşünüyordu.Ölecek miydi? İlk önce nefesi kesilecek sonra bilincini kaybedicek daha sonra yere düşecek ve en son ölecek miydi? Bilge kendi ölümünün senaryosunu yazmıştı bile. Herşeye hazır olmalıydı.Ama her zaman kötü bir hikaye    düşünmemeliydi.Güzel şeyler düşünmeye çalıştı. Bir dere düşündü , içindeki balıklar zıplayıp duruyordu. Derenin kenarında binbir türde çiçekler hayal etti. Papatya,gül,nergis,nilüfer ve daha bir sürü çiçek ona "İyileşeceksin!" diye fısıldıyordu.

O tam bunları düşünürken kapı tıkladı ve bir kadın "Acıktın mı? Sana yemek getirdim." dedi.
Bilge karnının guruldadığını fark etti."Evet biraz acıkmışım.Ailem nerede onları da böyle bir odaya mı götürdünüz?"

"Burada ki odalar bölme bölme. Yan yana 20 tane oda var burda. Ailen bu odalardan birindedir heralde."

"Testimin sonucu çıktı mı?"

"Senin testin mi? Testin sonucu yarın çıkar. Biz sana haber veririz."

"Yemekte ne var?"

Kadın eliyle yemekleri teker teker göstererek"Makarna , mercimek çorbası , salata ve su." dedi.

"Tamam"

Bilge kadının kendisine uzattığı tepsiyi alıp oradaki bir sandalyeyi masanın yanına çekti.Tepsiyi masaya koyup sandalyeye oturup yemeği yemeye başladı.Yemeği yerken odayı daha fazla inceledi. Küçük bir televizyon gördü. Heralde burdayken sıkılmaması içindi. Hem televizyon hem de telefonu olunca sıkılmam diye düşündü Bilge. Masanın yanında duvara dayılı bir petek gördü. Ama yanmıyordu. Buraya kışında karantina için getirilen vardı herhalde diye düşündü Bilge. Arkasını dönünce yukarıda bir cam gördü. Camdan gelen ışık odanın içerisini kaplamıştı ama yinede odanın ışığı açıktı. O bunlara bakarken yemeğini bitirmişti bile. Yatağa yatıp telefonunu eline aldı. Pınar'dan mesaj gelmişti.

"Nerdesin? Annene ve babana söyledin mi bir şey?"

"Seninle konuşmadan önce doktor ateşi mi ölçmüştü. Ateşim yüksek çıkınca söylememe gerek kalmadan beni karantinaya aldılar :( "

"Anladım. Bilge sana bir şey söylemem lazım. Abimin ve doğal olarak benim annemin babamın testi pozitif çıktı. Tedaviye başladılar. Çok kötü hissediyorum. Bunun nasıl bir his olduğunu anlatmak gerçekten çok zor. Umarım testin negatif çıkar."

"Umarım...Neyse sonra görüşürüz."

"Görüşürüz."

Bilge Pınar ile mesajlaştıktan sonra biraz telefona biraz televizyona bakıp günü geçirdi.

********

Sabah dün ona akşam yemeği getiren kadının seslenmesiyle uyandı Bilge.

"Sana kahvaltı getirdim. Uyumak istiyorsan masaya bırakabilirim kahvaltını."

"Yok bu kadar uyku benim için yeterli." diyip kadının elinden kavhaltı tepsisini aldı. "Teşekkür ederim. Test sonucu açıklandı mı?"

"Bunu söylemeye bir doktor gelicek yanına merak etme gelir herhalde bir iki saate. Bir ihtiyacın olursa seslen olur mu?"

"Şey aslında ben varsa okumak için bir kitap alabilir miyim?"

"Maalesef burada kitap bulunacağını sanmıyorum. Başka bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Yok , teşekkür ederim."
Kadın gittikten sonra Bilge kahvaltı yaptı ve televizyona bakarak oyalandı. Sonra odasına biri girdi. Acaba ona yemek getiren kadın bahsettiği kadın doktor bu muydu? Testin sonucu mu açıklanmıştı?
Kadın ona iki kaşını kaldırıp üzgün gözlerle bakarak "Sen Bilge oluyorsun değil mi? Bilge Aslan"

Aslında testin pozitif olduğunu anlamıştı Bilge. O kadar hüzünlü gözlerle bakıyordu ki ona , "Evet Bilge Aslan benim. Test sonucum mu açıklandı acaba?"

"Evet test sonucun açıklandı." Kadın bir an duraksadı. Nasıl söyleyecekti bunu ona diye düşünüyordu. "Biliyorum bu çok acı verici bir şey ama test sonucu maalesef pozitif çıktı Bilgecim. Ama merak etme çocukların çoğunluğu iyileşiyor. Umarım sende iyileşirsin."

Bilge hastanede Pınar ile konuştuktan sonra gözlerinin doğduğunu hatırladı. Yine aynısı olmuştu. Gözleri dolmuş sonra da yanaklarından süzülerek ellerinin ıslandığını hissetmişti.Kekeleyerek "Pe pe peki ailem te te te testide mi pozitif?"

Kadın biraz bekleyip "Evet." dedi." Şimdi sana tedaviye başlıyacağız. Seni başka bir yere götürmem gerek. Beni takip et olur mu?"

"Tamam."

Bilge kadını takip etti ve bir odaya girdiler. Burası normal bir hastane odasına benziyordu. Kadın ona "Beni burada bekle olur mu? İstersen yatağa uzanabilirsin." dedi.

Bilge de ona "Tamam." dedi.

Kadın gidince Bilge yatağa uzandı. Ama farklı bir şeyler vardı. Odanın camından dışarı baktı.
Yolda giden arabalar , yürüyen insanlar , uçan kuşlar , koşan köpekler ve diğer her şey hareketsiz şekilde durmuş , donmuş gibiydi.
Biri zamanı durdurmuştu.
Ama niye kendisi donmamıştı?