Beautiful Liar [Published]

10: Remember

Ps.
Handog ko ito para sa mga new readers 😊
Kaway-kaway tayo 👋🙌😊😍🥰

Chapter 10

"Where did you want to go before we come home, baby? Gusto mo kain ulit tayo sa Jollibee?" Tanong ko sa bata nang ako muli ang sumundo rito sa pangalawang pagkakataon.

Davvy gives me a sullen look. Saka tumingin sa labas ng bintana. "Ayaw ni Daddy doon, bawal daw ako doon. Hindi daw safe ang food na siniserve doon."

Mapapailing ako.

Last night. Dave and I argue about what he learned. Ang pagkain namin sa naturang kainan na pang masa. Ang tagal naming nag debatehan sa phone. Malamang na hindi ako nagbatinag at nagpatalo sa discussion naming dalawa.

"Alam mo, ang Oa lang talaga ng Daddy, mo. No, of course, he's lying to you. Dahil ayaw lang niya. Kutusan ko kayong dalawa e!"

"Daddy loves me, ayaw lang niya magkasakit ako! So, no, I don't want to eat to that cheap restaurant again! Ayoko magalit si Daddy!"

"God, ang Oa ng mag-amang ito!" I silently whispered. Natatawa namang napapailing si ate she sa reflection ng rearview mirror.

"Davvy. Hindi ka naman magkakasakit. Marami ngang bata na nandoon e." Ate she interrupt.

"Yeah, you're right ate she. Look, Davvy. Halos lahat ng kids doon dinadala ng mommy at Daddy nila. Diba nakita mo naman daming kids doon na kumakain, diba?"

"Bakit mo ako dinala doon? Mommy ba kita?!"

I immediately gulped to what she uttered. Yung dibdib ko ay biglang nabulabog. Umiwas agad ako sa tingin ni Davvy at seryosong nagmaneho.

"O-Of course, not. I-I am not your m-mother." Lumunok muli ako at malalim na bumuntong hininga. "Pero, hindi lang naman mga mommy ang nagdadala ng kids doon. Pwede rin tita, like me. I am your t-tita Brianna, right?" I said as my heart still beating fast.

"Sabi ni teacher, kapag tita, kapatid ni mommy or daddy. Wala naman akong Mommy, so kapatid ka ba ni Daddy Dave?"

I cleared my throat. Bigla na namang bumilis ang pagtibok ng puso ko, lalo na nang namutawi sa bibig nito na wala siyang ina. My heartfelt pity for her. Bigla kong makita kay Davvy ang sarili ko noon. Walang nanay na nagaaruga sa akin. Iba nga lang dahil may ama ito ngayon. Sa isiping iyon, nakaramdam parin ako ng habag para kay Davvy. Mahirap kasi na lumaki ng walang ina.

I deeply breath at nilingon si Davvy na ngayon ay naghihintay ng kasagutan ko.

"S-Saan nga tayo pupunta? S-Saan mo gusto?"

"Just answer me. Pinsan ka ba ni Daddy?" Tanong nito sa akin.

"H-Huh? Ah, hindi. I mean--" Nalilito ako sa isasagot ko sa bata. Bata kasi kaya malamang na tatatak sa utak niya ang sagot ko. "K-Kaibigan ako ni Daddy mo. Yes, we're friends."

Davvy crossed her arms. "Kaibigan ka ni Daddy, so may gusto ka kay Daddy?"

"W-Wala..."

"Talaga? Peksman? Cross your heart?"

Bigla akong ngumiti ng bahagya. "Opo. Peksma, mamatay man ako and cross my heart."

Umirap itong muli sa akin.

Napangiti na naman ako. Naalala ko kasi ang sinabi ni ate she, ayaw ng bata na may umaaligid na babae kay Dave.

Dapat pala sinagot ko, pinsan ako ni Dave. Fvck Brianna, hindi ka talaga nagiisip bago sumagot! Ang laking pagkakamali mo ghorl! 🙄