AŞK HİKAYESİ

6.BÖLÜM

          Doktor yanima geldi ve elimi tuttu.

-Bak , bunu sana nasil soylerim bilmiyorum ama... dedi ve ben saskin saskin ona bakiyordum.

-Lutfen soyle. Ben hazirim. Dedim.

-Kaya bey ... dedi.

-Evet ?? Dedim.

-Kaya beyin beyninde tumor var. Ve o su an kotu durumda. Tek istegi seni gormek. Sadece onu istiyorum diye yalvariyordu bize. dediginde gozlerimden yaslar bosaldi. Mertcan ise sadece bana bakiyordu ve onunda mutlu oldugu soylenemezdi. Doktor bana bakip

-Yanina gitmek istermisin ? dediginde sadece onaylarcasina basimi salladim. Dar koridorlardan bir saga bir sola donusler vardi ve en sonunda upuzun bir koridorun ucunda sari bir kapi vardi. Kalbim duracak gibiydi. Kapiya vardigimizda doktor kapinin kolunu cevirdi. Ben ise sadece Mertcan'in kolunu sıkıyordum.

     Kapiyi actigimizda onu gordum. Bitkin bir haldeydi. Gozleri kipkirmizi olmustu. Cokmustu. Adeta 10 yil yaslanmis gibiydi. Ben kendimi tutamadim ve hickirarak aglamaya basladim.

-Nida? dedi. Gozlerindeki mutlulugu gorur gibi oldum.

-Bben geldim Kaya. Bak buradayim. Dedim ve yanina dogru ilerledim. Yataga oturdum ve elini sıkıca tuttum.

-Seni, cok ozledim. Dedi kısık sesiyle.

-Beni hatirliyorsun... dedim Kayaya. Doktora bakarak ima ettim. Doktor konuşmaya girdi

-Kaya bey birkac saat once sizi hatirladigini ve  sizinle tanismadan once ruyalarinda sizi gordugunu soyledi. Dedi doktor. Ben bunu duyunca inanamadim. Nasil olur ? Hayallerindeki kiz misali.

-Kaya... dedim.

-Nida. Herkes cikabilirmi? Dediginde mertcana lutfen dercesine goz kirptim. O da sorun yok dercesine mimik yapti. Kapi kapandiginda Kayaya dondum ve

-Sen iyileseceksin. Bak gor. Hersey cok guzel olacak. Dedim ve gulumsedi.

-Cok safsin. Ben ne hale geldim. Ailemin haberi bile yok. Onlarin ogrenmesini istemiyorum. Dediginde unuttugumu anladim. Nasil boyle bir seyi unutabilirdim ?

-Kaya bence onlari haberdar etmeliyiz. Bak hem sen cok iyi bir insansin , eminim annen babanda oyledirler. Ben daima yaninda olacagim , bugun doktordan izin alirim ve seni annen ve babanin yanina gotururum ne dersin? dedigimde gozlerindeki yaslar birden dokulmeye basladi. Bende kendimi tutamadim ve agladim. Ona sarildim. Kucucuk bir cocuk gibi titriyordu.

-Olur. Dedi sadece.

       Odadan ciktim ve Mertcani sandalyede otururken gordum. Beni gorunce ayaga kalkti ve kolumdan tutup yardim etti.

-Nereye ? Dedi.

-Doktorun yanina. Onu cikarmaliyim buradan. Sadece bir kac saatligine. Dedigimde saskin saskin bana bakiyordu.

-Sacmalama , buna izin vermez. Dedi.

-Bakacagiz.  Dedim.

       Doktorun katina ciktigimizda odasina girdim ve bana gulumsedi. Masasının önündeki koltuklardan birine ben birine Mertcan oturdu.Direk konuya girdim.

-Ben bir kac saatligine Kayayi ailesinin yanina goturmek istiyorum. Dedim.

-Doktor bana saskin saskin bakti ve

-Bunu yapamam. O yogun bakimda. Kotu halde. Daha fazla mikrop kapmasina izin vermem. Dediginde aglamaya basladim.

-Ne olurdu onaylasaydiniz. Sadece 2- 3 saat bile yeter. Dedigimde fikri degismis gibiydi.