AŞK HİKAYESİ

23. BÖLÜM

     Sabah rahatlikla uyandim. Gec yatmistim nasil bu kadar rahat uyanabilmistim ki? Hemen gozum telefona ilisti. Saat tami tamina 11:30 du. Baya gec kalmistim. Hemen aceleyle kalktim ve tuvalete kostum. Klasik islerimi hallettim. Aceleyle ciktim ve kosarak odama gittim. Hava soguktu. 3 gun sonra yılbaşiydi ama nedense heyecanli hissetmiyordum. Hemen siyah dar bir pantolonla ustune de bordo bir kazak giydim. Arabamin anahtarlarini ve telefonumu alip kapiya gittim. Dolaptan botlarimi cikarip giydim. Saclarimi acik birakip elimle duzelttim. Kabanimi ve cantami alip aceleyle arabaya bindim. Tam gaz okula surdum. Okula vardigimda arabayi kuytu bir koseye park ettim ve indim. Kosede simitci duruyordu. Hemen yanina yaklastim ve parasini verip bir simit aldim. Simidi kopara kopara okuldan iceriye girdim. Kantinde bir sandalyeye oturdum ve simidimi yiyerek zilin calmasini bekledim. Telefonum titredi. Hemen aldim ve mesaj geldigini gordum.
Mesaj : Neden gelmedin hâlâ? - Mertcan.
    Bu cocuk insani deli ederdi. Hemen simidi biraktim ve cevap yazdim.
Mesaj : Kantindeyim. Derse girmek istemedim. -Nida.
     Yazip yolladim. Simidimi yavas yavas yerken ayak sesi duydum. Karsi merdivenden inen Mertcandi.

-Napiyorsun sen burada ? Ders yokmu ? Dedim. Hic cevap vermeden sessizce karsima oturdu  ve hemen konuya girdi.

-Seninle konusmak icin dersten cikmak benim icin tırıs birsey. Hem onemli birsey konusacagim demistim ? Senden onemli degil. Dediginde vucudumdaki kanin yuzume hücum ettigini anladim. Hemen kafami baska yone cevirip simidimi yemeye devam ettim. O da konusmaya devam etti.

-O cocugun babasi ben degilmisim,baskasiymis. Benimle sevgiliyken beni baska bir adamla aldatmis. Ben zaten hamile oldugunu anlayamadan ayrilmistim. Adam hamile oldugunu ogrenince kacmis. Buse de tek careyi bende bulup benim ustume peydahlamis cocugu. Dedi. Inanmali miydim hicbir fikrim yoktu. Hicbirsey soylemeden masadan kalktim ve bahceye dogru yurumeye basladim. Arkamdan ayak sesi geliyordu. Birden kolumu tuttu ve beni kendine cevirdi.

-Neden gidiyorsun? Dedi ve gozlerime bakti. Gozlerimi baska tarafa cevirip konusmaya basladim.

-Ben sana inanmali miyim bilmiyorum. Dedim. Kolumu birakti ve gozleri doldu.

-Ne demek inanmali miyim bilmiyorum ? Hic hatrim kalmamis. Dedi ve tam gidecekken kolundan tuttum. Kolumu itip hizlica yukariya cikti. Yanlis birsey yapmistim sanirim. Ona guvenemezdim bu saatten sonra. Butun bu dusunceleri kafamdan atip bahceye cikip oturdum. Hava ediyordu. Ruzgar yuzume vurdukca kizarikligimin gittigini ve rahatladigimi hisettim. Bir sure boylece oturdum. Zil caldi ve sesler cogalmaya basladi. Hic aldiris etmeden cantami aldim ve sinifa ciktim.

     Kapidan girdigimde Mertcanin sinifta olmadigini gordum. Bir sey belli etmeden sessizce cantami sirama yerlestirip kafami siraya koydum. Kafami hemen kaldirdim ve sinifta kimsenin olmadigini fark ettim. Icimde bir korku olustu ve hemen ayaga kalkip kapiya dogru yoneldim. Kapiyi actim ve koridorda bekleyen emiri gordum. Hemen yanina ilerledim ve mutsuz oldugunu fark ettim.

-Emir iyi misin ? Dedim sessizce. Bana bakmadan kafasini saga sola salladi. Kafasini bana dogru cevirdim ve gozlerine bakip

-Ne oldu? Dedim.

-Ya boşver. Dedi. Hemen elini tuttum ve sinifa dogru goturdum. Birden elimi birakti ve beni kendine cekti.

-Ben sana asık oldum. Sana nasil soylesem bilemedim bu yuzden okulumu degistirecegim. Dedi ve beni birakip kosarak kapidan cikti. Hersey alt ust olmustu. Ne yapacagimi bilmedigim icin yavasca sirama gittim ve oturdum. Bir insan benim yuzumden kendi duzenini bozuyordu. Ne yapmam gerekirdi ki. Ben kimseyi kirmak istemezdim.

      Zil calmisti ve ders felsefeydi. Yavas yavas sinifa dolusuyordu herkes. Mertcanda dahil. Bana sert bir bakis atip en arka siraya gecti ve oturdu. Herkes sinifa girince hoca da girdi ve kapiyi kapatip hemen masasina oturdu.