You're the bad guy~Dutch

1. The Start Of Everything And Nothing

1.

Ik kijk zuur voor me en ik kijk haar recht in haar zielloze ogen. Mevrouw Snijders staart me gefrustreerd aan en zegt dan op een onverschillig toon: "Dus jij vind dit grappig?" Sara lacht achter me. Ik probeer mijn lach in te houden maar mijn buik vult zich met vreugde. "Een beetje misschien", anwtoord ik op een rustige toon nog steeds kijkend in haar ogen. "Ja, dat wordt dan nablijven denk ik", zegt mevrouw Snijders geïrriteerd terwijl ze het oogcontact verbreekt en een blauw papiertje uit haar schuif neemt. Ze duwt op een blauwe pen en begint wat op te schrijven. Zonder me aan te kijken stopt ze het papiertje ruw in mijn handen. 'Wegens het niet respecteren van leerkrachten' luidt het opschrift.
Wat is dat nu weer voor lulkoek?
Ik heb haar enkel nagetekend op het bord.
Ik draai me abrupt om en kijk Sara in haar ogen, ze fluistert: "Lekker hoor." Ik begin te grinniken. Sara is mijn beste vriendin, we zijn dan misschien tegenpolen maar het voelt alsof we voor elkaar zijn gemaakt. "Kom het nu maar afvegen", gaat mevrouw Snijders verder terwijl ze haar bril wat hoger op haar neus duwt en zich terug op haar stoel placeert. Ik zucht diep en teleurstellend. Dan sta ik op terwijl ik mijn stoel hard naar achteren trap. Ik hoor een gefluit achter me en Sara begint meteen te lachen. Ik moet me niet omdraaien om te weten wie net floot, dat was Daan. Mijn vriendje, we zijn nog maar een week samen maar hij is perfect. Ik draai me om en kijk hem speels in zijn ogen en bekijk hem even rustig.  Zijn donkerbruine haren liggen perfect in een middenstreep en zijn groene ogen kijken me grijnzend aan. Hij gaat met zijn hand door zijn haar en geeft me een knipoog.
Hij weet echt wat hij doet.
Ik draai me terug om en loop naar het bord terwijl ik mijn blonde haren achter mijn schouder slaag. Ik zie Olivia een neerkijkende blik op me werpen en iets in me heeft zin om haar een stomp te verkopen met de hak van 1 van mijn runner boots. Maar dat doe ik niet, ik ga mijn schoen echt niet tegen haar hoofd plakken. Dat zou ik mijn schoen niet aandoen. Ik neem de bordveger ruw in mijn handen en begin op een rampzalig traag tempo het bord traag af te vegen. Ik voel mevrouw Snijders haar ogen woedend in mijn rug prikken. Maar ik weet dat Daan dit geweldig vind. Sara vindt me op dit moment warschijnlijk over de top, maar ze is een geweldige supportive persoon. Ik drop de bord veger op de grond en wandel dan snel terug naar mijn plaats. Voor ik ga zitten zie ik dat Mia, een lief (veel te lief) meisje dat naast me zit, haar hand op mijn bank heeft liggen. "What the fuck doe je", sis ik in haar oor. Ik zie haar wangen onmiddellijk rood worden en snel haalt ze haar hand weg. "Beter", antwoordt ik sarcastisch terwijl ik me terug op mijn stoel zet. Ze lacht ongemakkelijk en ik trek mijn wenkbrauw op. "Wat probeer je te doen?" confronteer ik haar. Haar gezichtsuitdrukking verstrakt en ze zegt niets meer. Ik knik voldaan.
Dat is waar ik haar moet hebben. Ik haat de meeste hier op school; ze proberen te hard iets te zijn dat ze totaal niet zijn. Een snerpend geluid gilt door mijn oren ;de bel. Ik sta meteen op en schuif mijn boeken bruusk in mijn tas, deze slinger ik meteen over mijn schouder. Ik grijp Sara bij haar hand en samen wandelen we naar de gang. "Je geniet er echt van hé?" lacht Sara. Ik kijk haar lachwekkend aan en ik weet wat ze bedoelt dus antwoord ik: "Jazeker."
"Dat is maar goed ook", vult Daan aan terwijl hij snel een arm rond me slaat en me een kus geeft. Zijn grote leren jack schuurt tegen mijn arm aan en ik kijk hem blij in zijn ogen.
Wat is ie cute.
"Ik ga even naar mijn locker mijn boeken nemen. Ga maar al naar de cafetaria en zoek een plekje voor ons", zegt Sara. Ik knik en dan loopt Sara weg, haar sluike donkerbruine haren dansen achter haar aan in de gang terwijl ze naar haar locker loopt. Daan en ik houden halt in de gang en ik kijk hem aan. "Waarom stoppen we?" vraag ik dan. "Ik wouw eigenlijk iets vragen", zegt hij terwijl hij op één van de kluisjes muren springt. "Mag ik allemaal jullie aandacht!" roept hij hard doorheen de hal. Ik kijk hem niets begrijpend aan en ik zie dat iedereen me geïrriteerd aanstaard. Ja, iedereen haat me hier op school. Wat ik ze trouwens niet kwalijk neem. Ik bedoel, ik zie er zeer stom uit, mijn gedrag kan echt niet en mijn attitude is hoogst warschijnlijk het ergste van de hele school. "Jullie weten dus dat het volgende week het starter bal is van het jaar", begint Daan uitbundig uit te leggen terwijl hij nog bovenop de lockers staat. Dat klopt, volgende week is het de 4de week van het nieuwe schooljaar en is het eerste bal van dit jaar. Het was eigenlijk bedoelt als een soort van 'hey laten we even kennismaken schoolfeest', maar ugh, wat haat ik dat soort feesten.
Ik ga dus echt wel dat hele gedoe opblazen!
"Ik wil je dus eigenlijk gewoon vragen Tessa, wil je met mij mee naar het schoolfeest?", vraagt Daan terwijl hij een kaartje naar mij toe gooit. Ik raap het op en zeg dan: "Ik haat die shit en dat weet je maar ja waarom ook niet." Ik bedoel waarom niet, Daan is mijn vriendje en hij is echt knap. Maar echt heel knap, ook is hij tegen mij best wel lief. Al gaan we het niet hebben over de inhoud, absoluut geen inhoud. Hij komt handig af de kluisjes geklautert en grijpt me vast bij mijn middel. Hij duwt me abrupt tegen hem aan. Ik sluit mijn ogen en hij kust me.

Nee, er is geen geklap rond ons, iedereen loopt gewoon door. Zoals ik al zei, iedereen heeft de pest aan me. Om nog niet te praten over de leerkrachten. Hij legt zijn arm terug over mijn schouder en zet behendig een zonnebril op die hij uit zijn zak heeft getoverd.
Waarom? Ik heb geen idee, het is geen goed weer en we zijn binnen. Maar ik zeg er niets van, ik laat hem doen. Ik trek mijn muts even recht en duw mijn stijle blonde haren deftig. "Je ziet er goed uit", grinnikt hij. "I know", zeg ik droog terug. Dan galmt er hard door de luidsprekers: "Tessa, naar het kantoor van de directeur komen Aub. Nu.. Weeral." Zucht. Ik grinnik: "Dit gaat weer een feest worden." Ik rol met mijn ogen en duw een vluchtige kus op Daan zijn lippen. Ik neem mijn skateboard soepel af mijn tas en gooi het op de grond. Ik spring er vlug op en begin er mee te rijden doorheen de gangen op weg naar het directeursbureau. Ik rijd ondertussen nog minstens 3 eeste jaars aan maar dat maakt me niet zo veel uit. Die zijn vast niet van suiker. "Ga daar nu onmiddellijk af!!!" roept een zware mannestem achter me. Ik olli over een rugzak die in het midden van de gang op de grond ligt en spring dan rustig af mijn skateboard. Ik steek het meteen terug in mijn rugzak en draai me om naar de man met de zware stem. "Goede middag meneer Van Den Bosch", zeg ik opgewekt, oké ik val door de mand dat was veel te opgewekt.
"Mijn kantoor in nu!" roept hij boos. De hele gang is stil, muisstil, ik kijk hem aan en zeg dan.
"Sure."