You're the bad guy~Dutch

21. My Fault

21.

Ik sta aan de grond genageld en een koud gevoel betreed mijn lichaam.. Ik voel hoe mijn ogen zich vullen met tranen en dan verlaat een schreeuw mijn mond: "Neee!" Vanaf dat moment lijkt alles in slow-motion te gaan. 3 verplegers komen de kamer ingetstormt en rennen tot bij Daan. Ik zak in tegen de muur van de kamer terwijl mijn hele lichaam hyperventileert en ik mijn zoute tranen in mijn mond proef. Ik duw mijn handen in mijn haar.. "1,2,3!"hoor ik door de kamer. De verplegers en dokter starten de reanimatie en ik zie hoe ze met shockmachines proberen het hart terug te laten werken. Dan zie ik in de deuropening mevrouw Vos verschijnen, ze slaagt haar hand meteen voor haar mond en ik zie hoe haar ogen meteen vochtig worden. Ze loopt op me af en ze zakt naast me neer op de grond. Ze neemt me ik haar handen en op dat moment leun ik met mijn volle gewicht tegen mijn leerkracht. Ik blijf huilen en dan hoor Ik door de kamer: "Tijd van dood is 12:17." Mijn ademhaling hapert en ik probeer me op te duwen tegen de muur en strompel tot bij Daan. "'Daan...", jammer ik terwijl mijn ogen maar blijven tranen en ik zijn hand vast neem. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder neer en voel het koude lichaam niets kloppend tegen me aanliggen. "Ne.. Ne..Ne. Dit mag niet!" roep ik dan hard terwijl ik me tot 1 van de verplegers wend en hard tegen haar begin te schreeuwen. "Waarom!" Het voelt alsof ik geen vocht meer heb in mijn lichaam maar toch blijven de tranen stromen. Ik leg mijn hoofd neergeslagen in mijn handen en zie hoe mijn mascara helemaal verspreid zit over mijn gezicht en handen. "Ik wil niet, ik kan niet neee..." mompel ik. Ik voel hoe iemand me rechttrekt en me langzaam mee in de armen naar buiten schuifelt. Ik word in een stoel gezet en ik voel hoe mijn lichaam slapper word.
Was dit het dan? Is dit de karma voor alles..het verliezen van de jongen die tegen mij zij dat ik niet ben zoals ik me voordeed. Het is mijn schuld, als ik vroeger was aangekomen in het skatepark was dit alles niet gebeurd. Ik tril helemaal en dan zie ik hoe ze in mijn bovenarm een naalt zetten.
"Wat is dat?" gil ik. Nog voor ik ben uitgepraat voel ik hoe mijn spieren slap worden en een slaperig gevoel overwarmt me. Ik val in slaap..

Ik word wakker en voel een paar warme armen me omhelzen, ik kijk verward rond me heen. "Het is oké", mompelt Liam in mijn oor. Ik slik en knik dan langzaam dan adem ik diep in en uit. Tranen ontstaan weer in mijn ogen. "Shit", vloek ik geïrriteerd en veeg ze abrupt weg. "Huil maar gewoon", mompelt Liam terwijl hij met zijn hand door mijn haar gaat. Dat doet me een beetje lachen, ik verstrengel mijn handen in zijn shirt en leg mij kin op zijn borst. Ik voel hoe zijn borstkas op en neer gaat, ik word er rustig van. "Het is mijn schuld", laat ik dan ontsnappen. "Dat is niet waar Tessa, en dat weet je zelf ook goed genoeg. Je was er gewoon.." "Ik had gewoon vroeger in het skatepark moeten zijn toen hij viel... Ik had sneller moeten bellen. Hij had sneller beter moeten zijn! Alles had sneller moeten gaan." "Het had niets uitgemaakt Tessa." Een zucht ontsnapt uit mijn mond ik til mijn hoofd op terwijl ik Liam aankijk. "Misschien moeten we even iets anders gaan doen, zodat je er niet aan denkt? Wil je gaan skaten?" "Nee" "Jawel probeer het gewoon.." Ik kijk hem twijfelend aan, dan tilt hij mij op en ik kijk hem ik zijn ogen. Dan druk ik een kus op zijn lippen. "Dat zie ik aan als een ja", grinnikt hij en geeft me mijn bord aan. "Nee..." mompel ik verder, niet nu, niet vandaag." Liam knikt bedachtzaam en slaagt zijn arm dan rond me, ik laat me even in zijn omhelzing verdwijnen en laat me terug neervallen op Liam zijn bed.
" Waar is Sara? "vraag ik dan aarzelend.
" In jullie kamer denk ik. Wil je er naar toe? "
" Zo... Maar nu, nu wil ik vooral hier zo blijven liggen en... Stil zijn."
Liam kijkt me even aan, dan hoor ik geklop op zijn deur. Ik kijk er naar en zie hoe Sara langzaam de deur opendoet, dan lach ik even. Ze loopt meteen op ons af en slaagt haar armen mee rond me. Ik laat me even omhelzen en dan ga ik wat rechter zitten.  Ik zucht diep..