'yuvamın yansıması gözlerinde, ve sen aynaya bakıyorsun.'
Kirpiklerin hareket ettiğinde bile ağlayasım geliyor, demiştin başım dizlerinin üzerindeyken. Gözlerimiz çok sık kesişirdi.
Ağlama, demezdim ama anlardın sen.
Uyurken ellerimi sımsıkı tutardın; geceleri uyanırdın sık sık, elimi sıkışından anlardım. Uyuduğumu zannederdin ama o tanıdık korku, gözlerimi sımsıkı yumdursa da, düşüncelerime söz dinletemezdi.
"Yıllar sonra göz pınarlarımı doldurdun güzelliğinle, ben nasıl ağlamam?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFESTEKİ SEKİZGEN
No Ficción"Çocukluğum, salıncaktaki kafeste sıkışıp kalmış, dokuz canım da can çekişiyor orada. Kapkaranlık, ve şafak sökmeye yakın. Ay ışığı o kadar da cezbetmiyor artık. Sallıyorum şimdi onu; yer yerinden oynuyor. Canımın, cananımın, gözlerinde bir dünya yo...
