-როზე?!
-ამან აქ რა დაკარგა?
-მეც ეგ კითხვა მაწუხებს თან ბავშვების სექციაში-.-
-ეს თუ ორსულადაა საწყალი ბავშვი!
-წამო ჩავუაროთ იქნებ გვიცნოს
-მეღადვები!
-რაზე?
-ჩვენი კაბა აცვია წინა წლის კოლექციიდან!
-ანუ იცის რაც ვართ?
-ეს თუ შურის საძიებლად ჩამოვიდა
-რაო სანა გეშინია ვიღაც სირაქლემის?
-ნუ გავიწყდება თავის დროზე კარატეს ვუტარებდი.
-იცი უცბად იქეთ მომინდა გავლა
-რა დამთხვევაა,მეც!
მისკენ წავედით ჩვენსკენ ზურგით იდგა ამიტომ ორი მანიაკი ვერ შეამჩნია მობილურზე საუბრობდა
"კი გუშინ იყო....ვერ წარმოიდგენ რა სიმპატიური გახდა თან არამარტო სიმპტიურიც...არ გამიჭირდება"
-ვისზე ლაპარაკობს?_წავუჩურჩულე ბემის
-მე რას მეკითხები?!
-შეგვანჩნიოს თუ არა?
-ჰმმ იცოდეს რომ აქ ვართ და ფრთხილად უნდა იმოძრაოს ქალაქში!
-წამოდი
მის გვერდით ავიტუზეთ ვითომდა ძალიან გვინდოდა ბიჭების ტანისამოსის შეთვალიერება.
-ცოტა ხანში გადმოგირეკავ...
ვითომდა არ ვიცოდი ვინ იყოს ისეთი სახით მივიხედე მისკენ
-სანა?!
-დაბალო დონე?!
-ბატონო?
-ვიცნობთ ერთმანეთს? ჰმმ როგორც ჩანს შენ მიცნობ რახანც ჩემი ფირმის კაბა გაცვია
-თავს ნუ ისულელებ,შენი კაბა?!
-დიახ არც იცით ვისი კაბა გაცვიათ?
-დაქალმა მაჩუქა საიდან უნდა ვიცოდე
-აიშ ამაზე დროს რატომ ხარჯავ სანა?! წამოდი_ბემის ავედევნე
-ჰეი გასიებულო ჯიმინი მომიკითხე_ბემი ადგილზე გაიყინა
-არ გინდა_მორიდებით ვუთხარი
-არა ძვირფასო ამას არ შვეარჩენ
-შენი უტვინო თავის საყურადღებოდ ამ გასიებულში ბავშვია რომელიც ჯიმინმა გააკეთა და შენ გირჩევ დაივიწყო საერთოდ რა ხილია ჩემი ქმარი გასაგებია? შე ცალტვინა ამებავ!
ბემიმ ასეთი სიტყვებიც იცის?
მაპატეთ მაგრამ ასეთ მომენტში სიცილის შეკავება ჩემთვის ძნელი საქმეა ამიტომაც ავკაკანდი.
-რა გაცინებს?!
-მაპატიე უბრალოდ ისე ეჩხუბებოდი თან ამება მომეწონა და..._ცოტა ხანს გაბრაზებული სახით მომაშტერდა მარა მალევე ამყვა და ერთად ვიცინოდით
-ამას ასე არ დავტოვებ!
-საყვარელო აეროპორტში წუნკალა ძაღლივით მიგაგდეთ და ეგ დატოვე ისე რას მიზავ მამიკოს გაკოტრებული კომპანიით შემაშინებ?
-თქვენი დედაც!
-და ხომ გირჩევ ჩემი კაბა გაიხადო მრცხვენია რომ გიყურებ!
შეძენილი ტანისამოსის ფული გადავიხადეთ და სახლში წავედით გზად კიდევ ბევრჯერ წამოვიხითხითეთ მომხდარის გამო.
-არა მისი სახე შეუფასებელი იყო! თან კაბა ჩემიაო რო მოახალე ალბათ იქვე გაიხდიდა!
-რაზე კისკისებთ?_დაინტერესდა იუნგი და მობილური გვერდით გადადო
-როზე ვნახეთ და ხო იცი რა საქონლებიც ვართ ჩავუტარეთ
-ჩიმ მოგიკითხა,საყვარელი.
-ძალიან გამახარე
-ჩემი ბიზნესმენი სადაა?
-თქვენ წახვედით თუ არა ერთ საათში მოვიდა და კარგ მდგომარეობაში ნაღდად არ იყო_გაღიზიანებული ტონით თქვა ნენსიმ
ნაყიდი ტანისამოსი დივანზე დავალაგე და ოთახში ავედი ლოგინზე პირდაპირი მნიშვნელობით ეგდო,ფეხზე არც გაუხდია და ალკოჰოლის სუნად ყარდა
ფანჯარა გამოვაღე პარალელურად კი ვაღვიძებდი.
-თეჰიონ გაიღვიძე გაცივდები ეგრე რო გძინავს
-მმმ....
-ადექი!
-რა გინდა?
-შენი კარგად ყოფნა ადე და გაიხადე!
-დილით სიყვარულით როდის ვკავდებით ძვირფასო გახდას რომ მთხოვ?
-ფუ რა გარყვნილი ხარ აეთრიე და გამოიცვალე!
-ფუუ?! მეჩვენება თუ გეზიზღები?
-ადექი
-აა რა იყო შენს ჯუნმიონს ასეთი ალკოჰოლის სუნი არ ასდიოდა თუ მუდამ სუნამოებით ყარს?!_ყვირილი დაიწყო და საწოლიდან ისე მალე წამოდგა რომ გამიკვირდა თავბრუ როგორ არ დაეხვა
-ჯუნმიონი რა შუაშია შე ჩერჩეტო?!
-საშინელი წინათ გრძნობა მაქვს რომ მოგწონს ეგ ბიჭი!
-თეჰიონ გამატარე _მის ხელებს შორის ვიყავი მოქცეული და კედელთან ვყავდი ატუზული
-რატო არ მპასუხობ რატო არ უარყოფ?!
_თეჰიონის ალბათ ასე კარგა ხანი არ შემშინებია ყვიროდა თან კედელს ხელს ურტყავდა ჩემი სახიდან რამოდენიმე სანტიმეტრის მოშორებით ამ ყვირილზე ლოგიკურია ბიჭები ამოვიდნენ იუნგიმ თავისრიგში თეჰიონი მომაცილა ჯიმინმა კი მკერდზე ამიკრო.
-ბემიი წყალი ამოიტა
-აქავარ აჰა_გოგოებიც ამოვიდნენ
-სულ გაუბერე?!
-ჯიმინ მე კი არა შენმა დამ გაუბერა დღე დღეზე ცოლობა უნდა მეთხოვა მას კი ვიღაც ჯუნმიონი შეუყვარდა!
-იქნებ იმიტომ რომ...
-ბემი არ გინდა აზრი არააქ_აკანკალებული ხმით ძლივს ვუთხარი
-რას არააქ აზრი ჰა?! შენკიდე გამიშვი მტკივა ეს დედანატირები ხელები!
იუნგი:გაიყვანეთ სანა
-ტირანი კი არავარ რო მოვკლა!
-მეეჭვება რაღაც,რამის ხელი დააკარე!
-ღმერთო იუნ ხელი გამიშვი! ჩვენით მოვგვარდებით არა სან?
-წამოდით
ქვევით ჩავედით იუნგი კი თეჰიონთან დარჩა რაზე ლაპარაკობდნენ და ლაპარაკობდნენ თუ არა საერთიდ ეგეც არ ვიცი
-იდიოტი!
-შენ მაინც მოისვენე და ნუღარ ახსენებ_უსაყვესურა ნენსიმ ჯიმინს
-არაუშავს ისიც დიდი შოკის ქვეშაა...
-რაზე აიჭრა საერთოდ?
-ეძინა ხოდა გავაღვიძე რომ
გამოეცვალა და ისე დაწოლილიყო, მოკლედ ცუდი ხუმრობები დაიწყო და არ მომეწონა რაზეც მღალატობო დაიწყო და ბოლოს რამის მიმაკლა კიდევაც და ამ ყველაფერში ჯუნმიონს ადანაშაულებს
ბემი:ფუ რა ყეყეჩია!
-აი ეგ ფუ დამიჯდა ყველაფრად!
ნენსი:ახლა რა ვქნათ?
ჯიმინი;რაზე?
-უფრო სწორად რას აპირებ სანა?
-არ ვიცი უნდა დავინახო რომ ნანობს თავის საქციელს შეიძლება მაგ შემთხვევაში ვაპატიო
-მოვედი!
-რაზე ელაპარაკე?
-არაფერი ისეთი ოთახში ჩავკეტე და ვურჩიე რომ თავი ხელში აეყვანა და ეფიქრა იმაზე როგორ მოეხადა ბოდიში
