კომპანია იმაზე ახლოს იყო სავაადმყოფოსთან ვიდრე ჯიმინის და ბემის სახლი, ამიტომ სანა და თეჰიონი პირველები მივიდნენ და აქეთ ელოდებოდნენ ამ მომენტის მთავარ გმირს და ისიც გამოჩნდა,ახლად შემოყენებული მანქანიდან ჯიმინი გადმოდის რომელსაც ბემი მოყავს
-ვეტყვი რომ ორსული ქალია!
თეჰიონი შენობაში შევიდა სანა კი ბემისთან მიცუნცულდა
-ამჯერად ყველაფერი რეალურია სანა_ჩაეცინა ბემის
-ვხვდები ხო!
-აქეთ მობრძანდით_ორმა ექიმმა ბემის საკაცეზე მიუთითა ისიც მორჩილად დაწვა და უკვე საოპერაციოში მიაქროლებენ
-მოიცადეთ_წამოიყვირა ბემიმ
-რა მოხდა ძვირფასო?_გაიკვირვა ჯიმინმა რომელმაც მაშინვე მასთან მიირბინა.
-შენ ჩემთან ერთად მოდიხარ!
-არა არშეიძლება შემოსვლა ასე არა ექიმო?!
-შეიძლება თუ ამის სურვილი გაქვთ
-ხედავ წამოდი!
-ბემი მეშინია შეილება გულმა დამარტყას!
-ამაზე ადრე უნდა გეფიქრა!_ჰალსტუხზე მოქაჩა და ასე გაიქცნენ ერთიანად საოპერაციოში.
-საწყალი_თქვა სანამ ჯიმინზე და ჩაიცინა, ამ დროს კარში ოთხი ბიჭი შემოდის იუნგი,იონჯუნი,ჯინი და ნამჯუნი.
-სადაა?_თვალებით ეძებდა იუნგი ბემის
-საოპერაციოში შეიყვანეს წამების წინ.
-ჯიმინი?
-შეყვა
-სერიოზულად? საწყალი.
-რო აკეთებდა ბავშვს რა ეგონა_თქვა ჯინმა.
სამი საათია უკვე მიმღებში ზიან და ექიმის გამოსვლას ელოდებიან მერამდენე ყავის ჭიქა ჩაცალეს ვერ გეტყვით,სანა წყვეტს რომ სუფთა ჰაერი ჩაისუნთქოს,თეჰიონიც მიყვება.
-შეგცივდება_თავის პიჯაკს იხდის და მხრებზე აფარებს_როცა რამის ახსნას ვაპირებ სულ ყოვეთვის რაღაც მიშლის ხელს...
-იქნებ ნიშანია რომ ახსნას აზრი არ აქვს.
-ვიცი სიტყვაზე არ დამიჯერებ დიდი ხანია არარაიობა ვარ შენთვის,ამიტომ ჯობია როზემ თავისი პირით გითხრას ყველაფერი_ჩანაწერი ჩართო...
ორომტრიალ ეზოში მხოლოდ ორი სილუეტი მოჩანს გოგო რომელსაც ნატიფ სახეზე ცრემლები სველ კვალს ტოვებენ მოსმენილის გამო და ბიჭი რომელსაც ასეთი დაძაბული მომენტის გამო მთელი სხეული უხურს,ჩანაწერიც მიწყდა...
-რეალურად არც მე ვიცოდი მოხდა თუ არა რამე ჩვენს შორის,ახლა შენი ნებაა დამიჯერებ თუ არა უბრალოდ შვიდ თვეში როცა აქ მოვალთ არ მინდა რომ ისე იმშობიარო გეგონება და ბავშვი უმამოდ უნდა გაზარდო,მინდა რომ არა ჯიმინის ნაირად გავურბოდე შემოსვლას პირიქით აქეთ ვიხვეწებოდე,მგონი მართლაც მამაჩემი გავხდი შიში რეალობად მექცა,საააცილოა არა? ძალაუფლების ფასად შენი თავი დამიჯდა, ჯიმინს დავპირდი რომ არ გაწყენინებდი მე კი რამდენჯერ გატკინე გული...უკვე დაუთვლელია,დროის დაბრუნება მაინც შემეძლოს იმდენ რამეს შევცვლიდი...ნუ ტირი მოდი აქ_თავისკენ მისწია და ისე ჩაეხუტა გეგონებათ ამის შემდეგ ამის შანსი არ ექნება მაგრამ ეს სანაზეა დამოკიდებული, სანამ თავი კისერში ჩაურგო და ახლა მის ლავიწებს ასველებდა_ცოლად გამომყვები?
წამით დედამიწაც კი გაჩერდებოდა რომ სანას პასუხი მოესმინა,სამარისებრ სიჩუმეს მხოლოდ სანას ქვითინი არღვევდა
-კი.._ისე თქვა თითქოს ეშინოდეს რომ თეჰიონი გაიგებდა, ამ ბიჭის გამო ბევჯერ გატყდა,თეჰიონმა უკანა ჯიბიდან ოქროს ფერი ბრჭყვიალა ბეჭედი ამოაძვრინა და სანას უსახელო თითზე გაუკეთა.
-მოდი თავიდან დავიწყოთ,ვეცადოთ მაინც რომ გარკვევამდე ერთმანეთს არ ვეჩხუბოთ და ყველაფერში გვერდში დავუდგეთ...
-მაპტიე არ უნდა დამეჯერებინა სხვისთვის,პირიქით უნდა ვცდილობდე ახლა შენს შემორიგებას მაგრამ სულ სხვანაირად ხდება..
-ეს ჩემი ვალია რომ აგიტანო!
-ეე ბევრს ნუ გამაბრაზებ თორე ჩანიოლის ტვინის შერყევა მონაგონი იქნება!
-ტვინის შერყევა?
-ჰოო ფარი ვთხლიშე და თავის ქალა გავუხეთხე რამის.
-იცი გადავიფიქრე ტირანი მომყავს ცოლად!
-გვიანია უკვე ჩემი ქმარი ხარ,მაიცა ეხლა კიმ სანა ვიქნები?
-ჰო აბა რა და ჩვენი ბიჭი ვინ იქნება?
-შენ რას ფიქრობ რა დავარქვათ?
-მოდი შენ მოგანდობ ამას...
-კარგი
-არ შევიდეთ ცივა უკვე
-ღმერთო მიმისაკუთრებია შენი პიჯაკი შენ კიდე გაგყინე!
-ეჰ ახლა გული ისე მიხურს შემიძლია აიზბერგი დავადნო!
-დაადნე უკვე ჩემი სახით...
-ოეე ექთანი გამოვიდა!
-მოვდივართ!
შიგნით შეცვივდნენ და ყველა ექთანს მივვარდა
-როგორაა?? ბავშვი გოგოა თუ ბიჭი?!_ერთაინად მიაყარეს სიტყვები.
-პირველი ბიჭია და მეორე ვნახოთ
-მეორე?
-დიახ ტყუპები ყავს.
-დამიჭირეთ....
იუნგის თვალებში დაუბნელდა ზოგჯერ ესეც უქნევს ხოლმე.
სავადმყოფოში კიდევ 4 საათი გაატარეს სანას თეჰიონის მხარზე სძინავს,იუნგი ისევ ყავას სვავს იონჯუნთან ერთად, ნამჯუნს და ჯინს თავისი სფერო აქვთ,როგორც ჩანს ჯინის მიდგომას ვიღაცამ მაინც გაუგო და ამაში ცუდი არაფერია. საოპერაციოს კარებიდან ჯიმინი გამოდის რომელსაც ფერი არ ადევს სახეზე.
-ჯიმინი გამოვიდა!_დაიყვირა იონჯუნმა
-მმმ?_თვალები მოიფშვნიტა სანამ და ჯიმინს გახედა მალევე წამოდგა და მასთან მივიდა.
-ამოიღე ხმა რამე თქვი!
-გიზიარებ ამის გადატანა თუ მოგიწევს შენც!
-რადროს ეგაა როგორაა ბემი?
-ტყუპები მყავს,გოგო ბიჭი,სეო და ლუკასი...
-ღმერთო რა დაფეთებული ხარ რეებს გეუბნები და რეებზე მპასუხობ,ხელზე რა გჭირს?_გაკაწრულ ხელზე მიანიშნა.
-ბემი მიჭერდა ხელიდან და ფრჩხილებს მასობდა.
-საწყალო მოდი აქ!
ცივი წყლით და დანამული სალფეთქით უწმენდავს შემშრალ სისხლს
-ნახვა როდის შეგვეძლება?
-ცოტა ხანში პალატაში გადაიყვანენ და მაშინ.
-კარგი
-პაკ ბემისთან ვინები არიან?
-ჩვენ!
-ოთხ ოთხად ადით მესამე სართული ხელმარცხნივ მეორე ოთახში
-კარგით მადლობა!
-აბა პირველი ოთხეული?
სანა:მე შენ თეჰიონი და იუნგი
დანარჩენები კი მერე!
ბემისთან აირბინეს და პალატაში შეჯლაგუნდნე ყვირილით
-მოკეტეთ დაუნებო ძინავთ!
-აიგოო რა საყვარლებიი არიან!! მე მგვანან არა?
-კი შენ ნაირი დამანჭულები არიან_აღნიშნა იუნგიმ და პატარებს ფოტო გადაუღო
-იდიოტი ხარ,ფლეში გაუთიშე!
-გაიცანით სეო და ლუკასი
თე:რაგინდათ ორივემ გაისწორეთ თქვენი
-ეგეც მართალია
-ჩავიდეთ თორე სანას აქ ყოფნისგან გული უწუხდებათ!
-მინ ძაან მოგენატრა ჩემი ხელი?!
-კარგი ჩავედით ჩვენ და დანარჩენებიც ამოვლენ!
-მიდით!
სახლებში დაიშალნენ
-ჩემთან წამოხვალ თუ ისევ ჯინთან?
-რა სულელური კითხვებია თეჰიონ!
მანქანაში ჩახტა და ღვედი გაიკეთა ჰაერი ღრმად შეისუნთქა
-აჰჰ როგორ მომენატრა შენი სუნამოს სუნი!
-საით ახალგაზრდა ქალბატონოვ?
-იქეთ საითან ჩემი ბედნიერება არის!
-ჩემს სახლში არ ვიცი რა გესაქმებათ მაგრამ რატომაც არა?
ერთმანეთს გადახედეს სრული სერიოზულობით მაგრამ სანამ სიცილი ვერ შეიკავა
-რას ელოდები წავედით!
-იცით ჩემი მომსახურება ფულით არ გადაიხდება...
-გეყოფა მაიმუნობა და წავედით მეძინება
-სანამ არ გადამიხდი საფასურს არაფერიც არ იქნება...
-რითი გადაგიხადოთ?
საჩვენებელი თითი ტუჩებთან მიიდო ასეთი საფასურის გადახდის წინააღმდეგი არ იყო,წამიერ კოცნას აპირებდა მაგრამ თეჰიონმა ამის უფლება არ მისცა და მალევე გააღრმავა ეს კოცნა...
ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა..
~The end~
____________________________________
ჰეფიი ენნდდდ!! მიჭირს ამ ფიკთან დამშივდობება ისე შემაყვარეს პერონაჟებმა თავი,მაგრამ ყველაფერს თავისი დასასრული აქვს.იმედია მოგეწონათ დასასრულიც და თვითონ ფიქციაც,დიდი მადლობა _mss_bunny_ ამ ადამიანს ეს რო არა უკვე შეწყვეტილი მექნებოდა წერა შუა გზაში,ფაქტიურად ამის იდეებზე დავწერე,და კიდევ ორ უერთგულეს მკითხველს user21975375
და bpRose_1997 (სამწუხაროდ ვერ დაგთაგე) ორივეს ძალიან დიდი მადლობა რომ არ გეზარებოდათ არც დავოუთება და კომენტარების დაწერაც, უბრალოდ აი ვერ წარმოიდგენთ როგორ მიხარებდით გულს კომენტარით, მზად ვიყავი რომ ყველა საქმე გადამედო და მთელი დღე მეწერა მხოლოდ იმის გამო რომ თქვენი კომენტარები და ვოუთები მენახა,ვერ წარმოიდგენთ რამხელა ბედნიერებაა.. დიდი მადლობა ყველას💖💖💖💖
