အပိုင်း (၈)
ဝင်မလာပါနဲ့
ကျနော့ ဘဝထဲကို
ဘယ်လို အကြောင်းပြချက်နဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်
မလာပါနဲ့ပြန်ထွက်သွားတဲ့အခါ ခံယူရမယ့်
နာကျင်မှုတွေဟာ ရင်ဘတ်နဲ့မဆန့်တာမို့ဒီအတိုင်းပဲ အထီးကျန်စွာ
နေသားကျနေပြီမို့ထွက်သွားကြတဲ့အခါ
ကျန်ရစ်ခဲ့မယ့်သူ တစ်ယောက်အတွက်
နည်းနည်းလေးတောင်မတွေးပေးတာမို့အစတည်းက ဝင်မလာပါနဲ့
............×...........
ကျနော်နိုးလာတော့ ညကနဲ့ မတူအောင်ကို ခန္ဓာကိုယ်ကပေါ့ပါးလန်းဆန်းနေသည်။
ပူရှိန်ပူရှိန်လည်းဖြစ်မေနေတာ့ အဖျား ကျသွားပြီထင်သည်။အိပ်ယာထဲမှ လူးလဲထကာဘေးက စာကြည့်စားပွဲကို ကြည့်မိတော့ အဖြူရောင်စာရွက်လေးတစ်ရွက်
📃Jongin na
မီးဖိုပေါ်က အိုးထဲမှာ ဆန်ပြုတ်ရှိတယ်
မင်းအိမ်က ဘာမှ မရှိတာမို့ သက်သက်လွတ်ဆန်ပြုတ်ပဲရတယ်
ဆေးက မင်းအရင်ထားတဲ့နေရာမှာပဲ စားပြီးတာနဲ့ဆေးသောက်ဦး
................ဒါငါ့ ဖုန်းနံပါတ်
အရေးကြီးရင်ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်နော်
မင်းရဲ့အသက်သခင်Kyung Soo📄"ဟက်ပေါက်ကရတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့လူ"
စာဖတ်ပြီး သဘောကျစွာ ခပ်အက်အက်ရယ်မိပြန်သည်။ဆိုတော့ ညက အဲ့ လုံးတုံးတုံးလူက ကျနော့ဆီ တကယ်ရောက်လာတယ်ေပါ့ အိမ်မက်မဟုတ်ပဲနဲ့လေ
တကယ်လာသွားတယ်ပေါ့။ဘဝမှာ အရသာအရှိဆုံး ဆန်ပြုတ်ပူပူကို အရမ်းချမ်းနေတဲ့အချိန်မှာ သူလာကျွေးခဲ့တယ်ပေါ့
မကြာခဏဖျားခဲ့ဖူးပေမယ့်ဆေးသောက်ဦးလို့တောင်
ေပြာမယ့့်သူမရှိတဲ့ ကျနော့်ကို သူကိုယ်တိုင်ဆေးတိုက်ခဲ့တယ်ပေါ့
ရေနွေးကိုပါ သူကိုယ်တိုင်မှုတ်ပေးပြီးတော့လေ
ESTÁS LEYENDO
Tulips (Z+U) {Completed}
Fanficမင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ဘယ္လိုေနာင္တမ်ိဳးမွ ငါမရဘူး နာက်င္ေစဦးေတာ့ မင္းျဖစ္ေနတာမို႔ ေက်နပ္တယ္💞 မင်းနဲ့ ပတ်သတ်ရင်ဘယ်လိုနောင်တမျိုးမှ ငါမရဘူး နာကျင်စေဦးတော့ မင်းဖြစ်နေတာမို့ကျေနပ်တယ်💞