အပိုင္း (၂၁)
January 12
ညေန ဆည္းဆာဟာ ကမာၻေျမတစ္ခြင္ ႏွင့္ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကို
နီက်င့္က်င့္ အသြင္ေဆာင္ေစသည္။
လွ်ပ္စစ္မီး ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားေပၚမွ တက်ီက်ီ ေအာ္ေနေသာ
ေၾကးငွက္ေလးေတြက အိပ္တန္းတက္ၾကေတာ့မည္။
စက္ဘီးေလးအား ခပ္ကံုးကံုးေလးျဖင့္ အ႐ွိန္တင္ကာ နင္းေနေသာ
ေကာင္းေလးတစ္ဦးက အျပစ္ကင္းစင္လြန္းေသာ မ်က္ႏွာဖူးဖူးေလးအထက္တြင္ ခ်ဳိျမန္လြန္းေသာ အျပံဳးေလးကို ခ်ိတ္ဆြဲလွ်က္
ထို႔အတူ က်ယ္ဝန္းလွေသာ ျခံႀကီး၏ ျခံစည္းရိုးေလးအျပင္၌
လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္အား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္လိုက္
အညိဳရင့္ရင့္ဆံႏြယ္ေတြၾကား လက္ကိုလွ်ိဳကာ ဆံႏြယ္တို႔ကိုထိုးဖြလိုက္
ခဲေရာင္ေဖ်ာေဖ်ာ့ စတိုင္ပင္ ေလး၏အိတ္ကပ္ထဲသို႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လွ်ိဳသြင္းလိုက္ျဖင့္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦးကလည္း တစ္ခုေသာ ဦးတည္ရာကို တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ျဖင့္
........................💞
" Hyung "
အေတာ္လွမ္းေသးေသာ အေနအထားတစ္ခုမွ ခ်စ္ရသူကို
က်ေနာ္ လက္တစ္ဖက္ေဝွ႔ယမ္းကာ ေအာ္ေခၚမိသည္။
က်ေနာ့ဆီ ဦးတည္ၿပီး လာေနတာကို သိလွ်က္နဲ႔ေတာင္ အားမရႏိုင္စြာ ထိုအျဖဴလံုးေလးဆီ က်ေနာ္ ေျပးသြားလိုက္ေသးသည္။
က်ေနာ္ အနားေရာက္ေတာ့ သူက စက္ဘီးေပၚကဆင္းကာ တြန္းရင္းက်ေနာ္နဲ႔အတူ ခပ္ေျဖးေျဖးေလွ်ာက္ေပးသည္။
"ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ"
ႏႈတ္ခမ္းစူကာေျပာေနေပမယ့္ က်ေနာ့ မ်က္ႏွာထားက စိတ္ဆိုးေနပံုမေပၚဘူးထင္ပါရဲ႕ Hyung က က်ေနာ့ကို အဖက္ေတာင္မလုပ္ဘူး။
" ေဟ့လူ က်ေနာ္ေမးေနတာကို "
"ငါ စက္ဘီးတြန္းေနတယ္ေလ
လက္ထဲမွာလည္း အထုပ္ေတြ ပလံုစီေနလို္႔ ျပန္ေျဖဖို႔မအားဘူး"
STAI LEGGENDO
Tulips (Z+U) {Completed}
Fanfictionမင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ဘယ္လိုေနာင္တမ်ိဳးမွ ငါမရဘူး နာက်င္ေစဦးေတာ့ မင္းျဖစ္ေနတာမို႔ ေက်နပ္တယ္💞 မင်းနဲ့ ပတ်သတ်ရင်ဘယ်လိုနောင်တမျိုးမှ ငါမရဘူး နာကျင်စေဦးတော့ မင်းဖြစ်နေတာမို့ကျေနပ်တယ်💞
