အျဖစ္အပ်က္ေတြအားလံုးၿပီးလို႔တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ ရိေပၚဟာ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးလာတယ္။သူကိုကို့ကိုေမ့နိုင္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းခ်ုပ္ႏိုင္သြားတတယ္လို႔ေျပာရမွာေပါ့။ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္က တိုက္ခန္းေဟာင္းေလးဆီကိုေတာ့သြားျမဲ။
မနက္အေစာပိုင္းဆို လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ သတင္းစာေလးေတြဖတ္ေနတတ္တဲ့ဝမ္ရိေပၚ။ေကာ္ဖီေလးေသာက္ရင္း ေတြးမိေတြးရာေတြးတတ္ေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔သူ႔ရဲ႕စိတ္ေတြကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့တာေပါ့။ဒါေပမယ့္ဒီေန႔မနက္ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းေခါင္းစည္းက သူ႔ေဒါသေတြကိုႏိႈးဆြေပးလိုက္သလို။
ရိေပၚဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚလိုက္ၿပီး..
"အတြင္းေရးမႈးလီ..အခုခ်က္ခ်င္းအစည္းေဝး တစ္ခုလုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္ပါ..''
"ဒါေပမယ့္ CEO ဒီေန႔အခ်ိန္စာရင္းက ဧည့္သည္တစ္ေယာက္နဲ႔ သြားေတြ႔ရမွာပါ..''
"အခုဖ်က္လိုက္!''
"ေကာင္းပါၿပီ ျပင္ဆင္လိုက္ပါ့မယ္''
*မင္းပဲခိုးႏိုင္မလား ငါပဲမင္းကိုဖမ္းမိမလားဆိုတာေတာ့ ကံၾကမၼာပဲသိလိမ့္မယ္*
"ဒီေန႔႐ုတ္တရက္အစည္းအေဝးလုပ္လိုက္ရတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ Group က ဒီဇိုင္းေတြ
ကို အျခားဘက္ကရသြားတာကိုအသိေပးခ်င္လို႔ပါ''
"အဲ့ဒါေတာ့မျဖစ္ဘူးေလ..''
"ငါဒီမွာ႐ွယ္ယာေတြအေတာ္ထည့္ထားတယ္ေလ''
"အာ့ဆိုဘယ္လ္ုိလုပ္ၾကမလဲ?''
"ဒီ ဒီဇိုင္းေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ Group ကိုယ္ပိုင္ဆိုေပမယ့္ အခု အျခား Group တစ္ခုက သူတို႔ရဲ႕ တံဆိပ္နဲ႔ ေျပာင္းသံုးေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက..''
"ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဝင္ထားတဲ့႐ွယ္ယာေတြဆံုးရံႈးႏိုင္ေခ်ရိွေနတယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား CEO ဝမ္..''
"ကြၽန္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေနတယ္
ခဏပဲအခ်ိန္ေပးပါ..''
"မင္းကငယ္ရြယ္ပါတယ္ အျမန္ဆံုးလုပ္ေဆာင္သင့္တာေပါ့..''
"ကြၽန္ေတာ္က ဒီတိုင္းၾကည့္ေနလား ခင္မ်ားေျပာ..''
