KARANLIĞA DOĞAN GÜNEŞ

SANA MİNNETTARIM

Dün geceden sonra Gediz sabah erkenden çıkmış beni beklemediğine göre şirkete değil Akın'ın yanına gitti. Gediz mantıklı adamdır ne yapacağını çok iyi bilir ama şu aralar içinde yaşadığı bazı sorunlar var bunu görebiliyorum ve o bu sorunlarla baş etmeye çalışırken kendine hakim olamazsa diye çok korkuyorum. Ne yapıp edip Akının yerini bulmam lazım sonra da kendi yöntemlerimle onu buradan yollamalıyım. Komidi nin üzerinde ki ajandamı alıp bir sayfa açtım "Dostunun yarasını bul ve ona merhem ol" yazıyordu bu notumu hala gerçekleştirememiştim Gediz'in içindeki yarayı bulmakta zorlanıyordum çünkü kendini öyle bir kapamış ki ulaşamıyorum her yaklaştığımda itiyor sanki beni bilmiyorum belki de gözümün önündedir ama görmüyorumdur şuan bildiğim ve gördüğüm tek şey kendiyle çok fazla savaş verdiği kafamda ki düşünceleri bir kenara bırakıp Gedizi aradım beklediğimden daha hızlı bir yanıt almıştım.

"Efendim Nare."
"Nerdesin? Gediz erkenden çıkmışsın hem de beni beklemeden ve haber vermeden."
"Nare dur bir sakin ol da soluklan merak etme Akın'ın yanın da değilim şirkette küçük bir sorun çıkmış apar topar çağırdılar sana da haber veremedim kusura bakma."
"Önemli bir şey yok umarım."
"Hayır hayır merak etme her şey yolunda hallettim sen ne zaman geliyorsun?"
"Melek'i Sancara bırakıp geçicem yanına."
"Tamam Melek'i öp benim için."
"Olur öperim."

Telefonu kapattıktan sonra Melek'in uyandığını fark ettim.

"Küçük hanım güzellik uykusundan uyanmış günaydın."
"Günaydın."
"Gediz benim için Melek'i öp dedi ver bakalım bir yanak anneye."

Nare Melek'in yanağına kocaman bir öpücük kondurmuştu sonra da diğer yanağına kendi için

"ohh mis kokuyor benim Melek'im..Hadi bakalım Melek hanım doğru banyoya elimizi yüzümüzü yıkayıp üzerimizi giyeceğiz baban bekler."
"Gitmesem olmaz mı?"
"Sabret anneciğim evi hazırladığım gibi alacağım seni yanlızca bir iki gün tamam mı?"
"Tamam."
"Aferim benim güzel kızıma."

Melek hazırlandıktan sonra vakit kaybetmeden Efeoğlu konağına geçmiştiler kapıyı çaldığında Menekşeyle karşılaştı Nare

"Hoşgeldin evime."

Bu gözlerini hırs bürümüş kadın nispet yaparcasına bakıyordu Nareye hem de gözlerini hiç kaçırmadan öyle ki Melek bile oldukça huzursuzlanmıştı bu durumdan Sancar'ın gelişiyle durulmuştu ortam

"Babam hoşgeldin."

Sancar eğilip sımsıkı sarılmıştı kızına ama gözleri Nareyle menekşe'nin üzerindeydi çok geçmeden Nare Sancara dönüp konuşmaya başladı.

"Biz dün Melekle bir ev tuttuk bir kaç güne hazır olur sonra gelip kızımı alacağım lütfen zorluk çıkarma olur mu Melek burada kaldığı için yeterince huzursuz oldu zaten eğer kızını düşünüyorsan engel olmazsın."
Nare gitmek için arkasına döndüğünde Sancar'ın seslenişiyle duraksadı
"Sefir'in Kızı.. Az bekle konuşacaklarımız var."
"Biz konuşacağımız her şeyi konuştuk Sancar efe daha konuşacak bir şey kalmadı."
"Konuşacak şeyimiz var Sefir'in kızı Melekle ilgili."
"Yine yokuşa süreceksin dimi her zaman olduğu gibi çünkü bir sorun çıkarmasan olmaz."
"Haftada 3 gün kızımı alırım istediğimde de gelir görürüm."
"Bir..Hafta da üç gün değil iki gün alabilirsin ikinciye gelince öyle her kafan estiğinde evime gelemezsin evli adamsın sen ve bende bekar bir kadınım şu parmağında ki yüzüğe bakıpta davran olur mu?"

Sancar Nare'nin çıkışıyla afallamıştı böyle bir konuşma beklemiyordu olduğu yerde kala kalmıştı tek kelime edemeden Nare'nin gidişini izlemişti.

Nare hızla marina nın yolunu tutar.
Koşturarak girdiği oda da Gediz'i balkonda bulur

"Gediz."
"Nare..İyi misin sen?"
Nare başıyla olumsuz bir işaret yapar ve göz yaşları yanaklarından süzülmeye başlar.
"Nare yapma.. Nolur."
Gediz Nare'nin göz yaşlarını tek tek siliyordur
"Noldu anlat bana Sancar bir şey mi dedi?"
"Sancara her baktığım da içim acıyor Gediz. Hala onu sevdiğim için kendimden nefret ediyorum."
"Kurban olayım ağlama nolursun ağlama hadi gel içeri geçelim ben sana bir kahve söyleyeyim olur mu?"
"Olur "
İçeri geçtikten biraz sonra söyledikleri kahveler gelir.
"Biraz daha iyi misin?"
"Evet teşekkür ederim."
"Hadi şimdi anlat bakalım noldu?"
"Kapıyı Menekşe açtı gözlerini görmen lazımdı Gediz öyle düşmanca bakıyordu ki artık eminim bu kadın kızıma iyi davranmıyor o yüzden benim bu ev meselesini çok acele bitirmem lazım Melek'in daha fazla orada kalmasını istemiyorum."
"Peki şöyle yapalım o zaman ben buradaki işleri toparladım zaten senin eve gidelim ve en hızlı şekilde hazırlanması için uğraşalım ne dersin?"
"Gerçekten mi?"
"Gerçekten tabi."
"Yaa Gediz sen nasıl güzel bir insansın böyle teşekkür ederim iyiki hayatımdasın."
" Asıl ben teşekkür ederim Nare."
"Sen neden teşekkür ediyorsun ki?"
"Sen de bana bir çok şey öğrettin bu yüzden sana minnettarım ve burada olduğun için çok mutluyum."
"Biliyor musun? Buraya geldiğimden beri varlığıma sevinen tek kişisin."
"Halt etmiş onlar."

İkisi de gülümsemişti ve kahvelerini bitirip Marinadan ayrıldılar.

Evde yapılacak çok bir şey yoktu yanlızca boyanacak ve eşyalar yerleşecekti bu yüzden önce gidip bir kaç kutu boya aldılar oradan da güzel mobilyalar seçtiler Nare her şeyin açık renk olmasını istiyordu duvarlar içinde bu yönden seçim yapmıştı onlar eve geçene kadar Gediz çoktan orayı temizletmişti bile. Kutuda ki boyaları hazırlayıp tek tek boyamaya başladılar
boyarken oldukça eğlendikleri her hallerinden belliydi sadece duvarı değil kendilerini de epeyce boyamıştılar biraz soluklanmak için mola verdiklerinde Nare ikisi için çay yapmıştı

"Buyrun Gediz bey size çay getirdim yorulmuşsunuzdur."
"Çok naziksiniz hanımefendi."
İkisininde adeta gözleri gülüyordu konuşurken
"Henüz yerleşemediğim için sallama çayla idare edeceksiniz artık."
"Benim için hiç problem değil."
"Biliyor musun? Şundan bir kaç sene önce deselerdi ki memlekete gideceksin ve orada kızınla kendine yep yeni bir hayat kuracaksın hayatta inanmazdım ama şimdi şu ana bakınca başardım diyorum Sancarla Nareye memleket olamayan muğla Nareyle Melek'e memleket oluyor."
"Sana söylemiştim Nare hiçbir şey için geç değil."
"Haklısın tam olarak öyleymiş.. E hadi bu kadar tembellik yeter çalışmaya devam."

Kaldıkları yerden boyamaya devam edip hızla bitirmiştiler mobilyalar boyanın kuruması için yarın gelecekti

"Epey bir battık şu halimize bak Gediz sadece duvarı değil kendimizi de boyamışız."
"Hakikatten öyle olmuş ama sonuçta her şeyi bitirdik ve bence çok güzel oldu."
"Bencede."
"E gidelim artık."
"Tamam zaten saatte geç olmuş."

İkisi de eşyalarını alıp çıkacakken kapıyı açmalarıyla Sancarı karşılarında bulmaları bir olmuştu

"Sancar.."

Nare de Gediz de birbirilerine şaşkın gözlerle bakarken Sancar sinirden sıktığı yumruklarını Gedize geçirmemek için zor tutuyordu kendini.
Ve aynı zamanda bir kapı daha açılmıştı Menekşe'nin annesi ve abisi'nin yaşadığı evin kapısıydı bu gelen kişi ise onlar içinde oldukça şaşırtıcı ve korkutucuydu...

Peki o gelen kimdi?