KARANLIĞA DOĞAN GÜNEŞ

BEN YANINDAYIM

Gözünü açtığı an aklına düşmüştü Nare Gediz’in. Hızlıca bir şeyler hazırlayıp Nare’nin odasına gitti. Kapıyı tıklattığında içeriden Gediz’in kalbine işleyen o naif ses tonu duyuldu.

“İçeri gel!.”
"Vay vay erkenden uyanılmış kahvaltı bile hazırlanılmış. Odama kadar da getirilmiş. Hayırdır Gediz Bey benden bir ricanız mı var yoksa ?”
Nare bunu söylerken bir yandan da sırıtıyordu.
"Aşk olsun. Gerçekten aşk olsun ama Nare. Alındım vallahi. Ben moralin bozuk senin yüzünü güldüreyim diye böyle şirinlikler yapıyorum. Yoksa göremezsin hiç zaten"
" Hıhı. Göremez miyim ? Gediz çok sağol. Ama bir şey yiyecek halim yok. Aklım hep Akın’da. Ya Sancar onu bulursa ya da ne bileyim işte..."
" Ya da ne Nare ?"
" Sancar’ın Akın’a bir şey yapmasından korkuyorum Gediz. Kendim için değil kızım için. Tam babasına kavuşmuşken onu tekrar babasız bırakmasından korkuyorum."
" Ben seni çok iyi anlıyorum Nare. İşte bu yüzden üzülmene asla izin vermem. Gözünden tek bir damla yaş düşmesine izin vermem. Her ne kadar o herifi yerin altına gömmek istesem de ona Sancar tarafından hiçbir zarar gelmesine izin vermem."
"İyi ki varsın Gediz. Sen olmasan bunca şeyle nasıl baş ederim?"
"Hadi bakalım sen şimdi güzelce kahvaltını et bende marinaya gidiyorum gelişmelerden seni haberdar ederim. Bugünlük izinlisin Melek ile güzel bir gün geçirin."
"Ama Gediz ?"
"Hoşçakal Naree"

Gediz tüm bu konuşulanlardan sonra Akın’ı bulmaya ant içmişti. Haber saldığı adamlardan biri aradı yolda. Gediz heyecanlı bir ses tonuyla açtı o telefonu

"Alo ? Buldunuz mu var mı bir haber ?"
"Malesef bulamadık Gediz Bey. Ama olumlu bir gelişme var dün gece sizin otellerden birine bir adam giriş yapmış. Akın beyin tarifine de uyuyor. Şu an yoldayız inşallah otelden çıkmadan yetişiriz."
"Aslanlarım benim be. Hadi durmayın bende yoldayım geliyorum. Ha bana bakın! O herif bana sağ lazım. Ona göre davranın"
"Tamamdır Gediz Bey hiç merak etmeyin."
Telefonu kapattığı gibi daha da hızlanarak otelin yolunu tuttu Gediz.

Nareyse Gediz'in hazırladığı o müthiş kahvaltıdan sonra üzerini değişip efeoğlu konağına geçti arabadan inmeden telefonunu çıkarıp Sancara bir mesaj yazdı
"Kapının önündeyim kızımı almaya geldim zorluk çıkarma lütfen yanlızca güzel bir gün geçirmek istiyorum."
Sancar mesajı okur okumaz vicdanına yenilip meleğin odasına girer
"Babam uyanmışsın."
"ohoo ben uyanalı çok oldu."
"O zaman anneni daha fazla bekletmeyelim ha ne dersin?"
"Annem mi geldi?"
"Evet dışarıda seni bekliyor."
"Yaşasın."
Arkasına bile bakmadan koşarak evden çıkmıştı Melek Sancar bile zor yetişmişti ona
"Anneciğim."
"Meleğim"

Anne kız sımsıkı sarılmıştılar birbirilerine bir daha hiç ayrılmayacak gibi

"Seni çok özledim anne."
"Bende Meleğim bende seni çok özledim.. Gidelim mi artık?"
"Gidelim."
"Hadi sen arabaya geç bende babanla birazcık konuşup geliyorum olur mu?"
"Tamam."

Melek arabaya bindikten sonra Nare Sancarın karşısına dikilmişti kendinden emin ve oldukça kararlı görünüyordu

"Biz bugün kızımla ev bakacağız ve birine karar verip tutacağız sonrada orada beraber yaşayacağız sende buna itiraz etmeyeceksin."
"Allah Allah o niyeymiş."
"Kızım burada mutlu değil üstelik annesine ihtiyacı var kızını çok düşünüyorsan annesinden ayırmaya çalışmazsın Sancar efe."

Sancar'ın daha fazla konuşmasına izin vermeden arabaya geçer Nare ve uygun gördüğü evlere bakmak için yola koyulur Gediz'de adamları'nın bahsettiği otele giriş yapar.

"Nerede?"
"3100 Numaralı oda da Gediz Bey."
"Tamam siz burada kalın."
"Bizde gelseydik."
"Gerek yok ."

Gediz içindeki o büyük öfkeyle bir hışım odaya çıkar ve kartıyla içeri girer Akın tamda karşısında duruyordur
"Selam."
"Sende kimsin be?"
"Ben hem bu otellerin sahibi hemde seni bir güzel dövecek olan adamım."
"Ne saçmalıyorsun sen güvenliği çağırmadan çık odamdan."
"Salak olduğunu düşünmüştüm ama bu kadarını beklemiyordum doğrusu."
Deyip sinirle sıktığı yumruklarını akına geçirir
"Bu Nare için." bir yumruk daha geçirir "Bu Melek için..Hop yine başa döndük."
"Yapma nolur yapma."
"Eminim Nare de sana böyle demiştir yapma ama sen durdun mu? Hayır durmadın."

ve bir yumruk daha atar her defasında vuruşlarını sertleştiriyordur üst üste gelen onca şey Nare'nin üzüntüleri göz yaşları Gediz'in mantıklı düşünmesine engel oluyordu

"Nasıl kıydın lan nasıl?"
"Yapma dur yalan hepsi Nare senide kandırmış."
"Bak hala konuşuyor."

Ardarda vururken kendinden geçmiş olan bu adamı ancak bir kişi kendine getirebilirdi o da sevdiği kadının sesi Gediz ısrarla çalan telefonuna bakmak zorunda kalmıştı ve arayan Nareydi

"Efendim Nare."
"Gediz..Sen iyi misin?"
"Evet neden ki?"
"Nefes nefesesin."
"Küçük bir işim vardıda aceleyle onu hallediyordum sen niye aramıştın?"
"Biz bir kaç ev baktıkta Melekle birini beğendik ama sanada danışmak istedik eğer müsaitsen yanımıza gelir misin? diyecektim."
"Ee.. Tamam ben hemen buradaki işi toparlayıp geliyorum sen bana konumu at yeter."
"Anlaştık bekliyoruz o zaman."

Gediz telefonu kapattığı gibi aşağıdaki adamlarını yanına çağırır.

"Alın bunu kapatın bir yere kimse bilmeyecek Sancar bile ."
"Tamam Gediz Bey."
"Yine görüşeceğiz sen o zamana kadar beni özle."

Gediz hemen üstünü başını toplayıp Nare'nin attığı konuma geçer

"Gediz geldi!"

Heyecanla olduğu yerden kalkıp Gedize doğru koşmuştu Melek sanki yıllarca görmemiş gibi kocaman sarılmıştı ona

"Fıstık hanım sanırım çok özlenmişim."
"Evet çok çok."

İkisinin bu kadar güzel anlaşması Nareyi de gülümsetmişti yanlarına geçip hayran hayran onları seyrederken gözleri Gediz'in ellerine takılır.
Bakışları birbirilerine deydiğinde ellerini arkaya saklamıştı adam ama kadın çoktan olanları anlamıştı

"Melek anneciğim hadi sen bahçe tarafına geçip oraya neler koyacağımıza bir bak."

Melek yanlarından ayrıldığı gibi Nare Gediz'in sakladığı ellerini avuçlarının içine alır
"Akını buldun dimi? O yüzden telefonda nefes nefese geldi sesin..Şu ellerinin haline bak bir pansuman yapmak lazım."
"Nare.. İyiyim ben sorun yok."
"Nasıl yok Gediz.. Şu ev işini hemen halledip gidiyoruz ellerine bakmamız lazım."
"Peki tamam ne desem ikna edemeyeceğim seni biliyorum o yüzden sen ne dersen o."
"Ha şöyle ya azıcık söz dinle."

Melekle ikimiz evi çok beğenmiştik zaten Gedizde onaylayınca kaçırmak istemedik ve evi tuttuk anlaşmaları yaptıktan sonra Sancarı arayıp Meleğin bu gece benimle kalacağını söyledim ikna etmek kolay olmadı tabi ama sonunda ben kazandım gidene kadar araba da çoktan uykuya dalmıştı Gediz Melek'i uyandırmamak için kucaklayıp yukarı çıkardı öyle güzel ilgileniyordu ki onunla anlatamam herhalde kendi kızı olsa bu kadar olur bende kapının eşiğinden hayranlıkla ikisini izliyrordum o kadar dalmışım ki Gediz'in seslenişlerini duymadım bile

"Nare.. kaç oldu sesleniyorum nerelere daldın öyle?"
"Hiç..Bu arada unuttum sanma Melek'i yatırdığımıza göre ellerine bakabiliriz."
"Tamam dedim ya karşı çıkmayacağım kafana koyduğunu yaparsın çünkü biliyorum ne kadar hayır desem faydasız."
"İşte gerçek Nareyi gören bir adam."

Bu söz üzerine ikisi de gülümsemişti.

"Hadi gel."

Kolundan tuttuğum gibi mutfağa götürdüm onu çekmeceden ilk yardım çantasını çıkarıp biraz pamuğa batikon damlattım üfleyerek ellerine bastırdım o pamuğu ne kadar fark ettirmemeye çalışsa da canı acıyordu

"Çok acıyor mu?"
"Biraz."
"Peki ya kalbin?"
"Anlamadım."
"Yapma Gediz sana bir şeyler oluyor farkındayım bir derdin var ama söylemiyorsun herkesin yardımına koşuyorsun ama kendi dertlerini üzüntülerini hatta acılarını içine atıyorsun hep yapma."
Kadın karşısında ki adamın yaralı elini tutar sımsıkı
"Ben burdayım.. Yanındayım bana her şeyi anlatabilirsin."
"Şimdi değil Nare şimdi olmaz."

Adamın gözlerinden iki damla yaş düşmüştü sana aşık oldum diyememişti kadına yine içine atmayı seçmişti

"Peki tamam ben beklerim sen kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman konuşuruz şimdi bana söz ver bir daha kendine zarar vermeyeceksin bir daha sana pansuman yapmak zorunda kalmayacağım anlaştık mı?"
"Eğer aynı sözü sende verirsen olur."
"Tamam söz veriyorum."
"Ben de söz veriyorum Nare bir daha ellerimi kanatmayacağım."

İkisi de birbirilerine buruk bir tebessüm etmişti ve Nare Gediz'in ellerine pansuman yapmaya devam etmişti Gediz de içindeki söyleyemediği aşkla yanmaya...