Hep mi vazgeçince gelir, zamanında en sevdiğimiz?
Hayatın kuralı mıdır böylesi?
Zamansız yine kader,
Sahi kısmet mi demeliyiz?
Sıkıcı değil mi artık?
Bıkmadı mı dünya,
Çabalamaktan?
Yormaktan?
Koşmaktan?
El insaf kader!
Nefes al biraz, rahat bırak bizi.
İnsanı en cok düşünceleri yorar, ve düşünceler rahatlatır.
Bazen sadece yağmur, kahve ve kitap yeter, sen olmasan da olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHPE KADER
PoesíaKaderin oynadığı oyunlar, hüzünler, acılar gözyaşları. Bir yandan sevinç, mutluluk, aşk ve heyecan. Hepsi ayni anda "hayat"da. Ama kaphesin kader. Çok kahpe..
