Sen gittiğinde,
Hayallerim de seninle niye gitmedi?
Sen gittiğinde,
Anılarımız da niye gitmedi?
Sen gittiğinde,
Kokun niye gitmedi?
Soruyorum şimdi sana,
Buna gitmek denir mi?
Gerçekten bir şey oluyor burada.
Gizemli bir şey.
Bir denizaltı kadar görkemli ve garip.
Gri bir günde camlardan yağmuru seyretmek.
Saydam yusufçuklar yavaşça uzaklaşıyor ve beni sana getiriyorlar nemli tapınaklarda.
Sen bir güneş tanrısı gibi gülümsüyorsun.
Biliyor musun kaç yıl tek başınaydım ben karmaşanın içinde.
Bir türlü tutunamıyordum işte.
Bir tek senin yanında yürümüştüm ben yağmurlu bir günde ve suya yakın.
Geceleri üstümü örterdin.
Sonra konuşmazdın hiç.
Uzun süre konuşmazdık.
Gözlerinde kaybolurdum.
Bu suskunluk anlaşılır bir şeydi.
Deniz ve karanlık yerlerden geçen bir nehrin sessizliği gibi...
Biliyor musun bir şey oluyor burada.
Garip bir şey.
Bulanık bir suda yokoluş gibi.
Gözlerimde beyaz kelebekler uçuşuyor ve beni kendime getiriyorlar yavaşça beyaz odalarda...
Unutuşum başka bir sen.
Ben ölüyordum,
Unutuşun beyaz romansıyla ölüyordum.
Söyleyecek başka bir şeyim yok artık.
Unutmak istemiyordum oysa.
Güzel kalan yaralarda vardır çünkü..
Limon kokulu, yağmurlu kadınlar vardır.
Hiç unutmayan kadınlar vardır.. limon kokulu...
Herşeye rağmen.. yağmur kalan kadınlar vardır...
Ben iyiyim şimdi. Sen nasılsın?
Yorumlarınızı bekliyorum pls! :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHPE KADER
PoetryKaderin oynadığı oyunlar, hüzünler, acılar gözyaşları. Bir yandan sevinç, mutluluk, aşk ve heyecan. Hepsi ayni anda "hayat"da. Ama kaphesin kader. Çok kahpe..
