Somutlaştırdığım gecelerin sessizliğinde
Mum ışıklarının aydınlığında,
Uzun ve dar sokaklarda
İçimde parçalara bölüyorum sesimi.
Kabarcıklar çıkararak son nefesini veren
Çaresiz insan bedenine bürünüyor
Çığlıklarım
Serzenişlerim duvarlara çarparak unufak oluyor
F tipi bir cezaevinde müebbet yatan mahkumun
Güvercinleri seyre dalıp
Kanat çırpışlarına öykünmesi gibiydi
Sesimin içimdeki yankıları
Çeperlerimde dalgalar oluşturarak sulara batan
Okyanus gezgini bir geminin dümenindeyken
Dümenine ayak uyduramadığım dünyanın
çukurlaşmış derinliklerinde bulmuştum ruhumu
Diyaframımda özümseyemediğim
Hikâyeler birikiyordu
Düğümleri çözülemeyen kelimeler,
Gelişmesine kendimi veremediğim yitik cümleler..
Sarhoş bir unutkanlık sabahında
Düşlerinden ayılamayan artık
Gülümseyişlerimden
Kefenler biçiyorum kendime
Her gece bir kefene sarınıyor,
Her sabah aydınlık bir geleceğin
Geceliğinden sıyrılıyorum
Ben en çok ölüme imreniyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHPE KADER
PoetryKaderin oynadığı oyunlar, hüzünler, acılar gözyaşları. Bir yandan sevinç, mutluluk, aşk ve heyecan. Hepsi ayni anda "hayat"da. Ama kaphesin kader. Çok kahpe..
