Başım ağrıyor yeter artık
Kendimi duyamıyor,
Konuşamıyorum.
Sesin sıyrılıp gelmiyor kulağıma,
Okşaya okşaya..
Ayak izlerin silinmiş tozdan kirden
Göremiyorum izleri parkenin açık renklerinde
Gözlerim kapanıyor istemsizce
Çatlak dudaklarım, titrer bazen.
Odamın sessizliğindeki hayalinle
Gülüşmemizle..
Yeter diyorum sana çocuk yeter!
Konuşma.
Sessizliği bozma çocuk
Biliyorum yitiricem yoksa
Onun hayalini bile…
Hiç mi engel duymazsın konuşurken
Hiç mi korkmazsın yapacaklarımdan
Unutayım sıfatının her karışını şimdi
Yardım et çocuk.
Unuttur bana,
Unuttur çocuk.
Sen korkma zararım kendime,
Kendimi yitirmişim ben.
Benliğimi arıyorum sensizliğimde
Eşlik ediyor hayalin sessizliğine..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHPE KADER
PoetryKaderin oynadığı oyunlar, hüzünler, acılar gözyaşları. Bir yandan sevinç, mutluluk, aşk ve heyecan. Hepsi ayni anda "hayat"da. Ama kaphesin kader. Çok kahpe..
