𝘿𝙖𝙙𝙙𝙮'𝙨 𝙜𝙞𝙧𝙡

9

Την επόμενη μέρα ξύπνησα αλλά εννοείτε πως δεν ήταν στο κρεβάτι το πρωί πάντα δουλεύει οπότε ξυπνάω μόνη μου σε ένα άδειο κρεβάτι.

Οφείλω να πω ότι ακόμα και για εμένα είναι λίγο χαλια συναισθήμα.

Παλιά μου αρέσε να φεύγουν αυτοί με τους οποίους κοιμόμουν την προηγούμενη μέρα συχαινομουν να κάνω συζήτηση για το τι έγινε χθες ειδικά άμα δεν μου άρεσε.

Ειμουν κάθετη σε αυτό άφηναν τα λεφτά πάνω στο τραπέζι και φεύγανε.

Τώρα όμως είναι διαφορετικά.

Βασικά όχι δεν είναι διαφορετικά.

Δεν θέλω να είναι διαφορετικά δεν πρέπει να είναι διαφορετικά.

Ντύθηκα βάζοντας επιτέλους δικά μου ρούχα. Κατέβηκα κάτω και το σπίτι ήταν ήδη μαζεμένο.

Εύτυχως δεν ειμουν στο μουντ για να δουλειές του σπιτιου.

Ακούστηκαν κλειδιά και ο  Theo μπήκε μέσα με μαύρισμενο μάτι.

"Τι έγινε"είπε και σηκώθηκα γρήγορα και τον στηρίξα πάνω μου.

"Τσακώθηκα με τον κολλητό μου"

Τον έβαλα πάνω στον καναπέ και έτρεξα να πάρω το βαλίτσακι πρώτων βοηθειών.

Κατέβηκα κάτω έβγαλα το πεταντιν και λίγο βαμβάκι και καθάρισα τις πληγές του.

"Πιο ελαφρά Lyl πονάω!"

"Εντάξει σόρρυ αλλά μην κουνιέσαι και συ!"είπα και έκατσα πάνω το κρατώντας σταθερό το κεφάλι του.

Αφού τελείωσα και συμαζεψα τον χαμό τον βοήθησα να ανέβει πάνω στο δωμάτιο του.

Τον έβαλα στο κρεβάτι να ξαπλώσει και εκατσα δίπλα στο κρεβάτι με σταυρωμένα χέρια.

"Λοιπόν?Τι έγινε?"

"Δεν έγινε κάτι"

"Τι λες ρε Theo μου έρχεσαι με μαυρισμένο μάτι, πληγές και κουτσαίνεις κιόλας και δε  θα μου πεις τι έγινε?"

"Δεν είμαι υποχρεωμένος να σου πω τι γίνεται στην ζωή μου εσύ είσαι εδώ απλα για να σε πηδαω!"είπε και γύρισε πλευρό.

"Πολύ καλα"του τσαντισμενη και έφυγα από το δωμάτιο.

Κατέβηκα στο σαλόνι και πήρα κάτι γαρίδακια που είχε στο ντουλάπι πήγα στον καναπέ και άνοιξα την τηλεόραση.

Όχι Lylia.

Απλά όχι.

Τον μαλακα!

Και αρχίσαμε.

Εγώ τον περιποιούμε του κάνω και τις δουλειές του σπιτιού και φτάιω και από πάνω?

Ως εδώ θα πάρω τηλέφωνο την κολλητή μου για να βγούμε.

Έπιασα το κινητό από το τραπέζι και κάλεσα την επαφή.

"Μυρτω μωρό μου!Θες να βγούμεε?"τις είπα με όρεξη.

"Βρε αγάπη συγνώμη αλλά μόλις ξύπνησα και πρέπει να πάω από το  μαγαζί κάνουμε ανακαίνιση"

"Εντάξει άμα είναι θα πάρω τον Dom  να τον ρωτήσω να έρθω και γω"

*όσοι δεν θυμάστε είναι ο κολλητος της και αφεντικό στο μαγαζί που δουλεύε*

"Έγινε φιλιά"μου είπε και το έκλεισε

Πήρα άμεσως τηλέφωνο τον Dom και συμφώνησε να έρθω.

Ντύθηκα με άνετα ρούχα που δεν χρειάζομαι και κατέβηκα κάτω.

Λίγο πριν ανοίξω την πόρτα με πέτυχα τον Theo.

"Που πας?"φώναξε

"Στο διάολο!"του είπα ειρωνικά και έκλεισα την πόρτα πίσω μου

Σταμάτησα ένα ταξί του είπα την οδό του μαγαζιού και χαλαρωσα στα πίσω καθίσματα.

Αφού τον πλήρωσα κατέβηκα στο μαγαζί ενώ έξω από αυτό ήταν φορτηγά.

Μπήκα μέσα και όλα τα έπιπλα ήταν καλημενα με τεράστια νάιλον.

"Οπ καλώς την να την πέρδικα"είπε ο Dom και με πλησίασε ενώ κρατούσε μπογιά στα χέρια του και τα ρούχα του ήταν καλημενα με χρώματα.

Πήγε να με αγκαλιασει αλλά τον σταμάτησα.

"Ναι δεν θέλω να λερώθω ακόμα"του είπα και τον φίλησα σταυρωτα.

Η Μυρτώ εμφανίστηκε από τα μέσα δωματια με ένα βούρτσακι τοίχου βουτηγμένο σε κόκκινη μπογιά.

"Ωραία ήρθες και συ. Πιάστε δουλειά!"είπε χαρούμενη και ξεκινήσαμε όλοι να βάφουμε με μουσική στο φουλ.

Kvrhhh