Adem Aleyhisselâm’ın Çocukları ve Ensest İlişki
Allah Teâlâ kâinatı belli bir düzen ve esas müvazenesinde yaratmıştır. Cenab-ı hak her şeyi yarattığını bildirmesine rağmen[1] birden fazla ayet-i kerimde bizlere sebeplere tevessül etmeyi emretmiştir.[2] Kainatı da bu denge unsuru içerisinde yaratmıştır çünkü. Yağmuru bulut, sebze ve meyveleri toprağı vesile kılarak bizlere ulaştırmıştır. Tüm bunları yaratan Allah Teâlâ insanın türemesini de doğal olarak bir sebebe bağlamıştır. Bu söylediğimiz husus müşahede ettiğimiz bir şey olduğu için bedîhîdir ve delilden müstağnidir.
Bu mevzuda asıl üzerinde durmamız gereken nokta şudur; Bizler bu gün insanlığın bir erkek ve dişinin ilişkiye girmesi neticesinde çoğaldığını biliyoruz. Maziye baktığımızda da Adem ve İsa aleyhimesselam haricinde- insan cinsinin türemesi adına farklı bir manzara ile karşılaşmıyoruz. Adem aleyhisselam’ın babası olduğu şeklindeki olsa olsa psikolojik travmaların eseri olabilecek ucube herzeyi bir kenara bırakacak olursak Adem aleyhisselam’ın yaratılışının babasız gerçekleşmesinin aklen bizzarure olduğu tartışılmaz olacaktır. Aksini düşünmek sonu belli olmayan bir teselsüle,veya havâdis lâ evvele lehâ’ya yahut da evrim gibi bir takım küfrî inançlara götürecektir.
İsa aleyhisselâm’ın babasız yaratıldığı da bir kısım ayet-i kerimelerle sabittir. Bunların bir kısmını şöyle sıralayabiliriz:
Melekler demişti ki: “Ey Meryem! Allah sana, Kendinden bir sözü, adı Meryem oğlu İsa olan Mesihi, dünya ve ahirette şerefli ve Allah’a yakın kılınanlardan olarak müjdeler”.[3]
Meryem: “Rabbim! Bana bir insan dokunmamışken nasıl çocuğum olabilir?” demişti. Melekler şöyle dediler: “Allah dilediğini böylece yaratır. Bir işin olmasını dilerse ona ol der ve olur”.[4]
Allah’ın katında İsa’nın durumu kendisini topraktan yaratıp sonra ol demesiyle olmuş olan Adem’in durumu gibidir.[5]
Kitabda Meryem’i de an. O, ailesinden ayrılarak, doğu yönünde bir yere çekilmişti.. Sonra, insanlardan gizlenmek için bir perde germişti. Cebrail’i göndermiştik de ona tam bir insan olarak görünmüştü.
Meryem: “Eğer Allah’tan sakınan bir kimse isen, senden Rahman’a sığınırım” dedi.
Cebrail: “Ben temiz bir oğlan bağışlamak için Rabbinin sana gönderdiği elçiden başkası değilim” dedi.
Meryem: “Bana bir insan temas etmemişken, ben kötü kadın da olmadığım halde nasıl oğlum olabilir?” dedi.
Cebrail: “Bu böyledir, çünkü Rabbin, ‘Bu bana kolaydır, onu insanlar için bir mucize ve katımızdan da bir rahmet kılacağız; hem bu önceden kararlaştırılmış bir iştir’ diyor” dedi.
Meryem oğlana gebe kaldı, o haliyle uzak bir yere çekildi.
Doğum sancısı onu bir hurma ağacının dibine gitmeğe mecbur etti. “Keşke ben bundan önce ölmüş olsaydım da unutulup gitseydim” dedi.. Onun altından bir ses kendisine şöyle seslendi: “Sakın üzülme, Rabbin içinde bulunanı şerefli kılmıştır. Hurma ağacını kendine doğru silkele, üstüne taze hurma dökülsün.
Ye iç, gözün aydın olsun. İnsanlardan birini görecek olursan ‘Ben Rahman için oruç adadım, bugün hiçbir insanla konuşmayacağım’ de.”
Çocuğu alıp kavmine getirdi, onlar: “Meryem! Utanılacak bir şey yaptın. Ey Harun’un kızkardeşi! Baban kötü bir kimse değildi, annen de iffetsiz değildi” dediler.
Meryem çocuğu gösterdi. “Biz beşikteki çocukla nasıl konuşabiliriz?” dediler.
Çocuk: “Ben şüphesiz Allah’ın kuluyum. Bana kitap verdi ve beni peygamber yaptı, nerede olursam olayım beni mübarek kıldı. Yaşadığım müddetçe namaz kılmamı, zekat vermemi ve anneme iyi davranmamı emretti. Beni bedbaht bir zorba kılmadı. Doğduğum günde, öleceğim günde, dirileceğim günde bana selam olsun” dedi.
İşte hakkında şüpheye düştükleri Meryem oğlu İsa gerçek söze göre budur.[6]
Ayet-i kerimelerde geçen Meryem aleyhesselâm’ın “Bana bir insan temas etmemişken, ben kötü kadın da olmadığım halde nasıl oğlum olabilir?”şeklindeki ifadesi de Allah Teâlâ’nın insanoğlu var olduğu sürece onun türemesini erkek ve dişinin birleşmesine bağladığını teyit etmektedir.
Âdem (aleyhisselam) dönemindeki çoğalmaya baktığımızda bu noktada da bir takım ayetlerin konumuza ışık tutmadığını görmekteyiz. Sırasıyla zikredecek olursak;
