7. BÖLÜM

350 69 60
                                    

Yeni yerleştiğim dairemde ikinci günümdü. Eşyalar çoktan yerleştirilmiş sadece kişisel malzemelerim kalmıştı.

Mutfaktan doldurduğum şarap ile büyük camlar sayesinde aydınlanan odaya girdim.

Bizimkilerin gelmesine biraz daha vardı. Herkesin kendi sorunları işleri derken iki ayı aşkın zamandır görüşemiyorduk. Benim yeni evimi ise buluşma sebebi yapmıştık.

İçeciğimden büyük bir yudum alıp bardağın içinde kırmızı sıvıyı döndürdüm.

Her şey çok hızlı gelişmiş gibi hissediyordum. Gayet iyi giden mesleğimi bırakmış, yeni bir eve yerleşmiş ve kafamı karıştıran bir kadınla tanışmıştım.

Ahh Mi Ran..

Kalan son damlayı dikip yüzümü buruşturdum.

Koltuğa kurulup yayılarak arkama yaslandım.

Bu sessizlik çok iyi geliyordu. Sakin ve huzurlu..

Mi Ran'da olsa yanında daha iyi olmaz mıydı?

Kapatmak üzere olduğum gözleri hızla açıp kaşlarımı çattım. Cidden kafayı yiyecektim.

Arkadaşı geldiğinden beri ne bana yazmıştı ne de bloğuna gönderi paylaşmıştı.

Yapacak pek bir işim olmadığından  -aslında yatak odasına taşınacak bir çok şey var- telefonu elime alıp kilidi açarak mesaj bölümüne girdim.

Ne yazacaktım ki? Arkadaşı yanındayken benimle konuşmak ister miydi? Ya cevap vermezse..

Ben bu kararsızlık içinde boğuşurken telefon bildirim sesi oda da yankılandı. Bildirim sesini kısıp atan kişiye baktım.

Kalp kalbe karşı ha?

Hee saçmalama!

Mi Ran: Hey, Yoongi

Yoongi: Efendim?

Mi Ran: Müsaitsen konuşabilir  miyiz?

Tabiiki! Bizde bunu bekliyorduk desek inanır mıydınız?

Yoongi: Tabii.

Mi Ran: :)

Çok geçmeden ekranda kendimi görünce dağılmış saçımı düzeltip telefonu masaya sabitledim. Yeşil oku kaydırıp ardından çıkan sevimli kadına baktım.

O da benim gibi telefonu bir yere yaslamıştı. E yani ellerine ihtiyacı vardı.

Iki elini kaldırıp en içten gülümsemesi ile ellerini salladı. Kalbim temposunu artırırken karşılık verdim.

"Nasılsın görüşmeyeli?"

Ah evet son görüşmemiz; yanağımda hissettiğim sıcak yumuşaklık. O günden beri daha iyi ve dağılmış haldeyim sanırım. Iyi olan ben dağılmış olan kalbimdi.

"Iyiyim, sende iyi görünüyorsun."

"Arkadaşım beni ziyarete geldi. Onunla biraz zaman geçirdim. Sen ne yaptın?"

Eve kısa bir göz atıp geri ekrana döndüm. Bakışlarımı başka yöne çevirmemi fırsat bilip saçını düzeltirken yakalandığını fark etmeden aynı rahatlıkla cevabımı beklemeye devam etti.

"𝑯𝒆𝒚 𝑩𝒆𝒏𝒊 𝑫𝒖𝒚𝒖𝒚𝒐𝒓 𝑴𝒖𝒔𝒖𝒏?!"᯽𝑴𝒀𝑮Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin