Philophobia (Magenta Series 01)

09

Axel's POV

"Kate, please sorry na...kausapin mo na ako ulit" saad ko at inirapan niya lang ako.

"Umalis ka nga, di ko magawa yung trabaho ko dahil sayo?" Bugaw niya pero nagmatigas ako.

"Kaaaaaaaaaaate" sigaw ko at napaigtad siya at bigla niya akong tinulak papasok sa office ko.

"Huwag ka ngang magsisisigaw dun sa hallway, act like a professional Axel" sigaw niya.

"Sorry na kasi, and help me please" sambit ko at ngumisi siya.

"Help you? Akala ko ba ayaw mo?" Tanong niya at umupo sa couch.

"I like her..." saad ko at napatawa siya.

"Like? paki explain nga yung definition mo ng like" sambit niya.

"hindi ako mapakali kapag umaalis siya sa bahay na hindi kami sabay, ayokong ngumingiti siya sa iba lalo na kapag lalaki yung kaharap niya, iniisip ko siya minu-minuto, nasasaktan ako kapag umiiyak siya o kapag lumalayo siya saakin tsaka nalulungkot ako kapag hindi siya nagrereply agad" paliwanag ko at tumawa siya ng malakas.

"Like? You're joking yourself Axel, hindi na iyan like its already love Axel... Its LOVE!" saad niya  at bigla akong napaisip na baka love na nga ang nararamdaman ko tsaka napahawak ako sa dibdib ko.

"Does she feel the same way as you?" Tanong niya at natigilan ako.

"I- I think she doesn't" I answered at napansin kong nag iba yung expression niya.

"Then it will be hard, and the stakes are high" she said and frowned.

"Even if its like playing a game knowing I can't win or like going to war knowing I will lose I will still fight" I explained she sighed.

"Axel how much do you love her?" She asked.

"There is no such thing as how much in love Kate, even if its 1 or 100 percent its the same cause its all about love" I said and she smiled.

"Then I will support you with anything, let's find a way to make her love you too" she stated and walked out. Mahilig talaga siya mag walk out pero mahal ako nun kaya malakas ako sa kanya anyway Kate is my first cousin...the closest cousin I have.

------------------------------------

Olivia POV