BODRUM KATI

Bölüm 4 : Aklımdan Çıkmıyor

Bugün ilk iki dersi kaçırmıştım. Son derse de gitmemiştim. Ne de olsa sınıfımı hala bilmiyordum.Ezgi aramamıştı.

Bu yüzden ezginin çıkmasını ders saatinin bitmesini bekledim.

Moralim çok bozuktu...

Bir saat tam bir saat boyunca aklımdan çıkmıyordu.

O bakışları , gülüşü, sesi, kendine hayran bıraktırıcak bir yüze sahipti.

Uzun zaman sonra kalbim neşelenmeye başlamıştı.

Ama o son kelimeyi duyunca herşey bitmişti sanki.

Ne olacaktı rüya çocuk senin sevgilin mi olucaktı yani hayatının aşkının olmasını beklemiyodun umarım

Oh tanrım kime diyorum bunları kendimi kandıramam

Belkide hayatımın adamını bulmuştum.

Ama o ayşemidir nedir o kızı hiç gözüm tutmadı.

Ömeri sevmiyo o kız.

Neyse ben bunları düşünürken ders bitmişti ve ezgiyi beklemeye başladım.

On beş dakikadır bekliyorum ve hala gelmedi nerde kaldı bu kız

Etrafa bakmaya başlarken kalbim durdu sanki atmıyordu.
Sanki bozulmuş televizyon gibi iki kere vurdum kalbime vurmak mı
ne kadar saçma bir hareket tanrım kafayı yemek üzereydim.

Gördüm onu Ömer adı bile çok iyi değil mi ya
Yürüyüşü ah o yürüyüşü aman Allahım bakışları
Kendine gel rüya olmayacak bir şey için bu kadar heveslenme

Unut onu unut

Çık aklımdan

Arkasından o Ayşe denen kız geldi.
Hiç sevmemiştim bu kızı bilmiyorum bu kızdan kötü şeyler hissetmeye başlamıştım.
Çünkü Ömere karşı pek samimi olamıyodu

Peki ya Ömer o onu seviyomuydu??
Ayşe Ömere söylene söylene ilerlemeye başladı.
Nefret ediyormuş gibi konuşuyordu ömerle.
Bu kız ömeri seviyo olamaz.

En acısı da neydi biliyomusunuz
Ömerin ayşeye karşı olan duyguları gerçekti ve ben bunu görebiliyordum.
-rüyaaaa kızım sen nerdesin sabahtan beri seni arıyorum telefonundan aradım ulaşılmıyo bir şey oldu sandım kızım ya

- Ezgi burdayım bişeyim yok.

O an ezgiyi anlamıyordum. Herşey çok hızlı gelişiyordu. Yoksa ben aşık mı oluyordum.
- neyse hadi eve gidelim rüya beş dakika sonra yiğit bizi arabayla almaya gelicek hadi durağa gidelim.

-tamam Ezgi gidelim.

Peki ben bunları ezgiye anlatabilecekmiydim?

SIKINTILI AKŞAM YEMEĞİ....

Eve geldiğimden beridir konuşmuyordum. Ezgi defalarca ne olduğunu sordu.
Ama tek kelime edememiştim.
Stres atmak için kendimi mutfağa atmıştım haliyle bir sürü yemek hazırlamıştım.
Anca kendime gelmiştim.

Yiğit içeri girip ohaaa dedi

- oha rüya gün mü yapıyoruz kaç çeşit yemek yaptın?

- be, ben yaptım işte bişeyler..

-yavrum senin moralin mi bozuk niye böylesin nerde bizim neşeli rüyamız?

Bi an kendimi tutamayıp ağladım yiğitin omzunda.
Bana ne oluyordu gerçekten bilmiyodum.

" Sanki bugün hayatımın en önemli varlığını bulmuş ve kaybetmiştim".

-yaa bebeğim ağlama dayanamıyorum ben senin böyle ağlamana gel buraya gell gell

Hıçkırıklarım Daha da artmıştı.
Yiğit gözyaşlarımı silip öpmüştü beni ve dayanamayıp herşeyi anlatmıştım yiğite o sırada Ezgi ve cemal de gelip onlarda dinlediler beni.

-yavrum daha iyi insanlar çıkar karşına üzülme bu kadar dedi yiğit

Aynı şeyi cemal ve ezgide söyledi.
Ama ben ilk görüşte aşk denen şeyi yaşamıştım ve ne kadar kendimi kandırmaya çalışsam da aşık olmuştum Bi kere okulda hep onu görmek için çabalıyacaktım.

Onu unutmayı çok isterdim ama ben hayatımın aşkını bulmuştum ve o da bir gün bana aşık olacaktı buna inanıyordum biliyordum bunu.

Ve ben bunun için elimden ne geliyorsa yapmaya hazırdım.