BODRUM KATI

Bölüm 22 : Rüya Tehlikede

"Ömerden "

Allahım kafayı yiyeceğim. Nerede bu kız!!
Okula geldiğimde yoktu. Ve zaten gelmemişti.

Evde de yoktu.

Ezgi okula gittiğini söyledi ama okul saati biteli bir saat oldu.

Ona bir şey olacak diye o kadar korkuyorum ki
Nerede bulabilirim ben bu kızı

Sinirden ağlamaya başlamıştım. Telefonunu arıyorum, açmıyor.

Ezgi hastaydı ve rüya kayıp diye endişelenmişti.

Aynı keza yiğit ve cemal de endişelenmişti.

"Ezgi sen evde bekle dikkat et biz yiğit ve cemal ile okulun yakınlarındaki kamera kayıtlarına bakıcağız.
Murat senin yanında kalsın."

"aslında bende gelmek isterim bro ama Ezgi hasta ben onun yanındayım bişey olursa diye korkuyorum." dedi murat.

"tamam bro rüyanın ailesine falan sakın haber vermeyin sağ salim bulucaz rüyamı" dedim.
Evden yiğit, ve cemal ile çıkmıştık.

"benim araba ile gidelim" dedim.

"tamam" dediler.

"aaaaaahhh tabi ya rüya okula yakın durakta inicekti oradan okula yürüyecekti ulan nasıl yalnız bıraktım ben bu kızı ya"

"sakin ol kardeşim Bi kayıtlara bakalım kaçırılıp kaçırılmadığını öğreniriz"

"doğru söylüyosun yiğit de bişey olucak diye o kadar korkuyorum ki kim ne ister rüyadan"

Okula yakın durakta arabadan indik ve kamera kayıtlarının olduğu dükkana girmiştik.
Üçümüzde kayıtlara bakıyorduk.

Kalp atışlarım o kadar hızlıydıki onu çok özlemiştim.
Onun başına bişey gelmesi beni mahvediyordu.

Ben bile ona dokunmaya kıyamazken!!!

Sinirden ayağımla önümdeki masaya vurmuştum.
Kayıtlarda hiç bir bok gözükmüyordu.

Cemal beni sakinleştirmeye çalıştı ama sinirden gözlerim dolmuştu.
İçimden ona bişey olmasın diye dua ediyordum.
Ve biz hala kayıtlara bakıyorduk.

"Rüya'dan"

Gözlerimi açtığımda normal bir evdeydim.
Hatta ev bayağı bir güzeldi.

Ama bir sandalyeye oturtulmuşum ellerim ayaklarım bağlı, ağzım bantlıydı.

Kaçırıldığımı hatırladım da içimde bir şey cız etti..

Ömer demiştim...

Ağzımdan tek çıkan kelime Ömer olmuştu.

Dayanamayıp olduğum yerden kurtulmaya çalışmıştım.
Ama olmuyordu...

Hareket edemiyordum...
Beni kim kaçırmıştıı...

Benden ne istiyorlardı tanrım çok kötü durumdaydım. Şuan o kadar su içmek istiyordum ki tek istediğim suydu.

Ağzım bantlıydı konuşamıyordum bile ellerim sandalyenin arkasına bağlamıştı
Hareket etmem imkansızdı.

Sinirden dayanamayıp ağlamaya başlamıştım.
Ve bağırmaya ama sesim çıkmıyordu.

O kadar çok bağırıyordum ki sesim azda olsa çıkıyordu.
Nerseyse gırtlağım yırtılacaltı.

Ömer'den

"Abi napıcaz kayıtlarda yok nereden bulucaz.
Nasıl kurtarıcaz rüyayı.
Nerede olduğunu bile bilmiyoruz."

"sakin ol Ömer pes etmiyecez hiçbir zaman.
Diğer sokaktaki kayıtlara bakıcaz kesin orada vardır belki" dedi yiğit