Özel Bölüm

149 8 0
                                    

"" Hepinize uzun bir aradan sonra merhaba...
Bodrum katını özlediğinizi düşündüm ve neredeyse iki ay olacak bir süre zarfında özel bir bölüm ile karşınıza geldim. Ne yazacağımı bilmiyorum. Kalbim buraya yönlendirdi beni. Umarım beğenirsiniz... ""

"hayatımı sana adadım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"hayatımı sana adadım."

Kızımın ağlaması ile uyanır gibi oldum.
Fakat daha sonra uyumuya devam etme hissinde bulundum.
Fakat ağlama sesi devam ettiği için uyanmak zorunda kalmıştım.
Bir evlat büyütmek çok zordu gerçekten hiç bir kolay yolu yoktu ama güzel yanlarıda vardı tabi ki...

Ömerin kollarını belime sarılmış bir şekilde gördüğümde kalkmak için yeltelenmiştim ama ayaklarını da benim ayaklarımın üstüne atıp beni iyice altına alıp sarmıştı.
Yüzünü boynuma gömmüştü ve dudaklarının baskısını nefes alış verişini hepsini hissediyordum.

Ömerin altından çıkmayı başardığımda ahsen hala ağlıyordu.
Ahsen bundan beş gün önce bir yaşına girmişti ve geceleri bazen böyle sürekli ağlıyordu.

Beşiğinin yanına gittim ve önüme gelen kıvırcık saçlarımı dağınık bir şekilde topladım.

"gel bakalım buraya benim küçük miniğim bir yaşına geldin hala ağlıyorsun ayol.."

Ağlaması devam etsede onu kucağıma aldım. Ve yatağıma ilerleyip oturdum. Sırtımı yatak başlığına yasladım. Ve sağ  göğsümü açıp onu emzirmeye başladım.
Beni emerken ne kadar gıdıklansamda bu his bana mutluluk veriyordu.

Ahsen bir yaşında olması gereken bebekler gibiydi tek farkı çok tatlı bir yüze sahip olmasıydı.
Saçları sanki kıvır kıvır olacaktı aynı benim gibi...
Ama biraz babasına da benziyordu sanki.

Ahsenin uyuduğunu anladığım da gece yarısı kalktığım için benimde uykumun yarıda kesildiğinin farkına varmıştım.
Onu beşiğe koyacakken tekrar ağlamaya başladı ve ne yapacağı inanın bilmiyordum.
Uykum olmasaydı onu bir şekilde sustururdum fakat yapacak bir şey düşünemiyordum.

Ömeri uyandırmak için Kolumla onu dürttüm ve ne kadar inlemeye başlasada onu uyandırmayı başarmıştım.

"aşkım ne olur biraz sen ilgilen emzirdim hala ağlıyor belki sende susar."

Uykulu bir sesle konuşmaya başlamıştı. Gözlerini de pek açamıyordu sanki...

"hatun be uyut işte uyur belki."

"Ömer sıçtırma belana hadi be"
"ben sana küfür etme demedimmi kadın he"

"dedin de ettirme sende"

"kızım küfür edince daha çekici oluyorsun ısırasım geliyor."

"hmm ben ısırsam ne yapabilirsin ki..."

"biraz yada çokça ölebilirim diye düşünüyorum."


Kucağımda ahsen susmaya başladığında Ömere yaklaşıp yanağını hafifçe ısırdım ve dudağının kenarını öptüm. Daha sonra beni kendine çekip dudaklarımı öpmeye başladı. Ne hızlı ne de yavaştı ama çok güzeldi. Onu öpmek ölmeden önce sürekli yapmak istediğim şey olabilirdi...

Ahseni aldığında ben de  uyumak için yatağıma kırıldım ve Ömer de kızımızla konuşuyordu ve galiba ahsenin çok hoşuna gidiyordu bu durum daha yeni ağlayan çocuk şimdi deli gibi gülüyordu. Ve bende daha sonrasında uykuya dalmıştım....

...

Sabah gözlerimi açtığım da ilk gördüğüm şey beşiğinde olmayan ahsendi.
Ağzında emzik gözleri kapalı ve kolunu babasının boynuna atmış uyuyor şekilde karşımda duruyordu.
Ömerde yüzü bana dönük ve kollarını bana sarmış bir şekilde uyuyordu.

Onları bu şekilde izlerken bu hayatta başıma ne kadar kötü şey gelse de şu an da kendimi dünyanın en mutlu kadını olarak hissediyordum.
Aramızda yatan hayata bağlanmamızın ve dimdik durmamızın sebebi vardı.

Galiba artık biz onun için yaşayacaktık......


Bölüm sonu.....

Özel bir bölümü sevdiğinizi biliyorum.
Umarım beğenmişsinizdir....
Sizleri seviyorum.. ❤️❤️

BODRUM KATIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin