Men ideale man?

Deel 19 🖤

Wat er toen gebeurde.
Ik lag met men hoofd op Siham haar handen terwijl ik haar vast houdt en plots voelde ik haar hand bewegen...

Ik keek haar aan en ik zag dat haar ogen langzaam open ging! Oh wat een mooie dag, snel ging ik een dokter halen en controleerde haar overal. Ik zag dat ze me aankeek maar met zwakke ogen, ze liet een traan.

Perspectief Siham.
Weken lang hoorde ik alleen Ibrahim en Amir, men moeder hoorde ik soms maar smeken om men vader te vergeven. Ik keek Ibrahim aan ik was zo blij om hem te zien, ik had moeite met men ogen te openen en te praten. Ik liet een traan en ik zag hem naar me staren hij kon maar niet stoppen met kijken, ik zag dat zijn ogen ook vochtig waren. Eindelijk ging de dokter weg en kwam Ibrahim naar me toe, we keken elkaar aan en huilden als een baby. We omhelsden elkaar en kon eindelijk wat praten '..-k heb je gemist i...brahim.' Zei ik stotterend. Hij keek me aan en kuste me 'ik heb je ook gemist lieverd, ik ben zo blij dat je eindelijk wakker bent.' Zei hij.

Plots kwam Amir binnen en we lieten elkaar zachtjes los, ik keek naar hem en zei 'Kom maar Amir.' Hij kwam zachtjes en plots huilde hij 'Siham! Het spijt me zo erg van alles, ik meende het echt niet. Je weet niet hoe dankbaar ik ben dat je wakker bent.' Zei hij. Hij omhelsde me en ik omhelsde terug, ik zag Ibrahim weg kijken. Ik liet hem dan snel los... De dokter kwam toen binnen en zei 'Mevrouw Siham, we zijn blij dat u wakker bent. U mag ook vandaag al naar huis gaan, maar iemand moet voor je zorgen. Je hebt nog steeds een wond zoals je weet.' Zei hij. Al snel was ik vergeten dat ik 2x neergestoken was en ik keek rustig naar men wond. Ibrahim schrok en kwam naar me toe, hij verbergde mijn wond. 'Siham, het komt goed hbiba ik verzorg voor je. Kom maar naar men huis als je wilt?' Vroeg hij. 'Isgoed Ibrahim, ik ging toch niet naar men ouders huis.' Zei ik en liet een traan.

De dokter is toen weggegaan en ik kleedde me om, Amir had namelijk kleren voor me gekocht. Ik had het moeilijk met omkleden dus ging Amir even weg.. en Ibrahim bleef. 'Ik heb je echt gemist Siham, je weet niet hoeveel ik van je houd.' Zei hij. We kwam dichter bij elkaar terwijl ik alleen nog in men topje stond en we kusten elkaar. Ik liet een traan en zei 'Ibrahim, ik ben je dankbaar dat je me hebt geholpen met je bloed. Ik ben blij dat je elke dag je tem liet horen aan me, ik hou van je mijn prins.' We omhelsden elkaar en toen kleedde ik me aan. We hebben Amir begroet en ik bedankte hem voor alles en heb hem natuurlijk ook vergeven. Ik ging in de auto van Ibrahim en gingen al snel naar zen mooie grote huis. ( zie omslag)

Hij had 2 auto's, 4 slaap kamers, douch en badkamer, grote mooie keuken en een mooie zwembad van achter nog. Ik kon niet wachten om naar binnen te gaan, ik zag plots dat hij ook een eigen mannelijke hulpje had! Hij kwam en nam onze spullen en Ibrahim hield me vast. We gingen naar binnen en hij ging richting de kamer. 'Als je genezen bent kan ik je laten zien hoe het huis eruit ziet. Nu moet men prinssesje genezen en goed eten.' Zei hij. 'Trouwens er zijn hier ook mensen die je kunnen helpen maar vandaag wou ik koken. Hier je mag Netflix kijken en dan zal ik wat voor je maken.' Zei hij. 'Ibrahim kom eens..' zei ik. Ik gaf hem een knuffel van vreugde en kuste hem. 'Bedankt voor alles mijn schat, je weet niet hoe waard je voor me bent.' Zei ik. Hij keek naar me en liet een traan 'Siham ik kan je nooit kwijt raken, dat zal nooit gebeuren je bent mijn vrouw en dat heb ik beslist. Nou nu moet ik eten voor je maken je hebt laatste tijd veel te kort aan veel dingen.' Zei hij.

Oehh! Wordt vervolgd, stem en deel!
Denken jullie dat Ibrahim of Amir haar ideale man zou zijn?