yeni hayat ve üvey kardeş(Düzenleniyor)

Adsız Bölüm 5

5.BÖLÜM

KUMSALDAN;

Gözlerimi onun omzunda açtım.Etrafa baktım.Gözlerimin içi yanıyordu.Çünkü çok ağlamıştık,akşam çok ağlamıştık.Başımı ona çevirdim.Bırakmayacaktım.Onu asla bırakmayacaktım,çünkü söz verdim.Onu daha yeni tanımama rağmen değer veriyordum.Yüzünü inceledim.İnce yüzünü,keskin yüz hatlarını .Elimi kaldırıp yanağını okşadım.Kulağına yaklaştım.''Seni asla bırakmıyıcam uzay gözlü çocuk''dedim.Başımı tekrar omzuna yasladığımda hareket etmeye başladı.Yavaşça kafamı kaldırdım.Ellerini yanağıma koyup kulağıma yaklaştı.''Beni asla bırakma asi kız''dedi.Dudaklarım yukarı doğru kıvrılırken içimde ona tekrar sıkı sıkı sarılmak istedim.Ama yapamadım.Yavaşça doğruldu ve ayağa kalktı.Elini bana uzattı.Terettüt bile etmeden hemen elini tuttu.Başını omzuma doğru yanaştırdı.Kulağıma duğru yaklaşıp''Teşekkürler asi kız.Huzura kavuştuğuma emin olabilirsin.''dediğinde onu huzurlu histtirmrk güzel bi histi.Koltuğun üstnünden telefonunu aldı.Ne yapıcağını anlamazken kaşlarımı çattım ve onu izlemeye başladım.Numara bölümüne girdi.Telefonu bana uzattı.Ne yaptığını daha yeni anlamıtım.''Asi kız bana numaranı bahşedermisin''dediğnde.Başımı sallayıp telefonu aldım ve numaramı tuşaladım.0537 ... .. .. numarayı tuşlayıp.ona uzattım.Telefonu alıp kaydetme tuşuna bastı. Beni nasıl kaydettiğini görmeye çalışırken telefonu benden gizledi.Bna bakıp ''Seni nasıl kaydettiğimi asla bilmeyeceksin''dedi alaycı bi tavırla.Beni kaydetti ve aradı.Telefonum çalmaya başladığında elime aldım.Numarasına baktım.0546 ... .. .. numarayı kaydetme tuşuna bastım.Onu kaydederken telefona bakmaya çalıştı.Başımı kaldırıp ''Seni nasıl kaydettiğimi asla bilmeyeceksin''dediğimde ikimizde gülüyorduk.Aşşağı inip eve döndük.

KAĞANDAN;

Onun yanında kendimi huzurlu hissediyordum.Dün akşam yaşadıklarımız birbirine bu kadar zıt insanlar için yaşanma olasılığı az bir olay.Ona kendime bile itiraf edemiyeceğim bir şey hissediyordum.O kadının evleneceği adamın kızına karşı bir şeyler hissediyorum.Ah! Günlük sıradan bi olay dimi herkes yaşayabilir.Onun o güzel gözlerine baktıımda mavinin açık tonunun kalbime yaptığı baskıyı hissedebiliyordum.Kısa bir süre sonra burdan gidecektim. Kendimi ona alıştırmamalıyımki benden ayrılırken acı çekmesini istemiyordum.Zor olucak ama olucaktı.Kendimden soğutucaktım.Küçklüğümden beri dışa verdiğim karanlık nefese onu bulaştırmayacaktım.Mavinin en güzel tonunu aynı rengiyle kalacaktı.

Eve döndüğümüzde o kadın yanıma geldi.Karşıma geçti.Ve konuşmaya başladı.

''Sen seçmeyice ben odan için bir şeyler seçtim.Umarım beğenirsin.''Dediğinde gözleine baktım zehrimi gözlerinde verdim.Acı çeksin istiyordum.O sırada bana tüm kinimi unutturacak doğa harikası gelip koluma dirseğini vurdu.Başımı ona döndürdüm.Bana bakıp ''Lütfen iyi birşey söyle '' der gibi bakıyordu.Karşı koyamıyordum.Ben ne ara bukadar sevmiştim bu kızı.Başımı o kadına çevirip.

''Oda nerde?''diye sorduğumda gözlerinin içi parladı.Hemen yanıma gelip koluma girdi.Kolumu ondan kurtarıp,''Sana bana yaptığın gerkesiz odanın yerin sordum.Faydalanma bundan.''dediğimde gözlerinde hayal kırıklığını hissettim.Ama sanki bunla yetinmeyede razıydı.Başını sallayıp Kumsala döndü.''İkinci kat terastaki cam odaya çıkan oda''dediğinde dudakların yukarı kıvrılmıştı.Yanı istediğim zaman Kumsalı görebilrdim.Okadına döndüm hala üzgündü.Aklıma bir anda hastalığı gedi.Arkasını dönmüş tam gidiyoduki,kolumu kaldırıp omzuna dokundum.Bana döndü güzlerindeki yeşil umut saçıyordu.Dudaklarımı hafifçe yukarı kıvırıp araladım.''Şey...teşekkürler''dediğimde hemen yanıma geldi.''Seni mutlu ettiysem ne mutlu''dedğinde gözlerimi Kumsala çevirdim.Bana sanki bişey söylememi bekliyormuş gibi bakıyordu.O kadına dönüp ''Yani...istersen bana odama kadar eşlik edebilirsin.''dediğimde güldü.Hemen ekledim''Yani...istersen''Dediğimde yanıma gelip,merdiveni işarat etti.Bir iki adım atmıştıkki bir anda bi ses geldi.Sert,ağır bi düşüş sesi,kafamı çevirip arkaya baktığımda,gerde baygın yatıyordu.Babanem gibi tepkisiz.Hemen yanına gidip başını ellerimin arasına aldım.Başını dizlerime yatırdım.Ve avzım çıktığı kadar bağırdım.''Anbulansı arayın!Çabuk hemen anbulansı arayın''dediğimde Kumsal hemen telefonuna sarıldı. Ben başımı hemen onun suratına çevirdim.Ne diyecektim?Meral,Meral abla imkansız olsada bi ihtimal ''ANNE'' hemen oklıma ilk gelen şeyi söyledim.''Meral Hanım uyanın açın gözlerinizi,lütfen''dediğim sırada anbulans geldi ve hastaneye götürdüler.Biz de Kumsalın aramasıyla gittik.Hastaneye vardığımızda anbulanstan indirilirken doktor durumunu anlatıyorlardı.