So long & good night| irwin

0.4

Ashton ile mezarlıktaki anımızdan sonra eve nasıl gittiğimi hatırlamıyordum bile. Sanki başka biri bedenimi yönetiyordu, Ashton'a sarılmam bilinçli bie değildi sadece o an hiç düşünmedim ve acıma yenik düştüm.

Başım çatlıyordu. Eve girdiğimde kimse yoktu, annemin hala işte olduğunu düşündüm, babam ise... Ben babamı hiç tanımadım ben doğmadan önce bizi terketmiş. Bunu yaptığı için ona sinirli değilim. İnsan korkularından kaçamıyor sonuç olarak.

Mutfağa gidip çekmeceden birkaç ağrı kesici aldım ve merdivenlere yönelip odama vardım.

Çizimlerimle -karalama desek daha doğru- kaplı olan duvarın yanındaki, siyah demir başlıklı yatağıma uzandım. Düşüncelerim beni yalnız bırakmıyordu. Ashton acı içindeydi ve ben ona hep acısını hatırlatacaktım. Bunu ona yapamazdım.

Okyanusta kaybolmuş gibiydim. Her yer aynı her yerde aynı çıkmaz.

Sevgili sen;
Delirmemek için aklına sığındım.
Saklasana beni orada, deliriyorum okyanus.

*****
Arkadaşlar kitap okunuyor mu anlamıyorum lcmrofmqaş. Bir sesin verin yaw. Ona göre bölüm atmaya devam edeceğim.