DİYARBAKIR'A GELİN

11. Bölüm

Yeni Bölümünüzzz!!!

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM!!!

İyi Okumalar!!!

...

GÖNDEREN:BADE

Peki bu gecelik idare edeceğiz artık! Hadi ben zıbarıyorum bb!

GÖNDEREN:YAĞMUR

Zıbar bb!

Yazdıktan sonra WhatsApp'tan çıktım ve bu sefer Twitter'a girdim. Twirleri okumak her zaman hoşuma gitmiştir.

Bir anda Egemen'in telefonu çalınca ona döndüm. Egemen gözünü yoldan ayırmadan. "Baksana kim arıyor?"dedi. Egemen'in telefonunu aldım ve ekrandaki ismi okudum.

"Gülün arıyor!". Sinirlenmiştim. Kimdi onun gülü? Egemen sanki beni duymuş gibi cevap verdi. " Kıskanma kıskanma. Kardeşim arıyor!"diyerek içimi rahatlattıktan sonra konuşmaya devam etti." Güzelim telefonu açıp hoparlöre verir misin? "

Hemen dediğini yaptım telefonu açtım ve hoparlöre verdim." Alo abicim! " bu Egemen'in kardeşinin sesiydi.

" Aybükem bir şey mi oldu? ". Demek ki adı Aybüke. En sevdiğim isimlerden. "Alo abi neredesin sen ya? Babam kıyameti kopartıyor. Özgür'üde tehdit etti. Egemen'i bulmadan gelme dedi!". Hiçbir şey anlamamış şekilde onları dinliyordum.

"Aybükem ben herşeyi anlattım yengene biz şimdi İstanbul'a gidiyoruz. Babam niye arıyor ki beni?". Yenge mi? Yenge ben mi oluyordum şimdi?

"Abicim senin adına acayip sevindim ama Özgür zaten hasta daha kötü olacak ya! Ve ayrıca babam birazdan evi başımıza yıkacak!". Ne oluyordu ya!

" Hayırdır sen hep kavga edersin Özgür'le. Aybükem sen kapat şimdi ben babamı arayıp konuşacağım tamam!". Bu Özgür kimdi ki hep kavga ediyorlardı?

Aybüke tamam diyerek kapattıktan sonra Egemen" Gülüm Rüzgar'ı da arar mısın? "dedi.

Hemen rehbere girip Rüzgar'ı aradım.
" Efendim abi birşey mi oldu? "diyerek açtı telefonu.

Egemen" Abi 200 metre uzakta bir petrol var oraya girin! Önemli birşey var! " dedi." Tamam abi! "diyerek telefonu kapattı Rüzgar.

Ben" Özgür kim? " diye sordum hemen." Özgür benim kardeşim. Aybüke'nin ikizi. Benden 5 yaş küçükler. " diyerek sorumu cevapladı.

Tam bir soru daha soracakken benzinlik göründü. Ve benzinliğe girdik. Kenarda durduktan sonra arabadan indik.

Rüzgar" Abi hayırdır bir sorun mu var? " diye sordu. Egemen" Bilmiyorum. Ben ilk önce babamı arayacağım sonra bakalım! " dedi ve telefonunu eline aldı ve bizden biraz uzaklaştı.

Ben" Diğerleri nerde? "diye sordum. Rüzgar" Arabada uyuyorlar. Uyandırsana! " dedi. Hızla arabaya ilerledim.

Bade ön koltukta cama yaslanmış uyuyordu. Cama tıklattım ve" Şşt güzellik hepsi senin mi? " diyerek onu uyandırmaya çalıştım.

Bade hızla doğruldu ve bana baktı. Sonra arabanın camını açtı." Yağmur ne oldu bir sorun mu var? Niye durduk? " dedi.

Ben" Bilmiyorum. Egemen'in kardeşi falan aradı. Babası sinirliymiş onu arıyormuş herhalde. İşte Egemen de ilk önce babamla konuşayım sonra ne yapacağımıza bakalım dedi. Diyerek ona açıklama yaptım.

Ardından arka kapıya yöneldim. Kaan kapıya yaslanmıştı. Arya ise Kaan'a öylece uyuyorlardı. Aklıma gelen fikirle sırıttım.

Ardından kapıyı hızla açınca Kaan düşmedi ama kafası yere deydi. Uyku mahmurluğuyla "Sen var ya tam bir gerizekalısın. Lan ne yapıyorsun? Senin bana kastın ne?" diyerek bağırdı.

Aniden Egemen'in sesi duyuldu. " Bağırma lan sevgilime!". Ne sevgilim mi demişti. Ayy çok tatlı. Kaan kalktı ve Arya'yı da kaldırdı.

Ardından üçüde arabadan indiler. Ve beraber Egemenlerin yanına ilerledik.
" Benim gitmem lazım. Babam çağırıyor galiba çok acil birşey var! Siz gidin ben geri döneceğim."dedi. Ne olmuştu acaba?

Ardından Egemen bana baktı ve" Yağmur iki dakika konuşalım ben gideyim. "dedi. Yavaşça başımı salladıktan sonra yavaşça diğerlerinden uzaklaştık.

" Sevgilim aslında gelip orada birkaç hafta kalmayı düşünüyordum. Ama babam işte. Ben şu sorunu halledeyim söz geleceğim tamam mı? " dedi. Yavaşça başımı tamam anlamında salladım.

Gitmesini istemiyordum. Çünkü daha yeni sevgili olmuştuk ve ondan ayrılmak istemiyordum. Gözümden bir damla yaş akınca Egemen hızla bana sarıldı ve" Ama sen böyle yaparsan ben gidemem ki! "

Sıkıca sarıldıktan sonra ayrıldık ve" Tamam ağlamıyorum hadi sen git ama geliceksin söz mü? " dedim ağlamaklı bir ses tonuyla. Egemen" Söz gülüm. Söz geleceğim! "dedi ve bana son bir kez sarıldı.

Ardından elimden tuttu ve beni arabaya kadar götürdü. Bizimkiler çoktan binmişlerdi arabaya. Ben bindikten sonra. Yavaşça elini salladı.

Bende el salladıktan sonra oda yavaşça ilerleyerek arabasına bindi. Sonra ne mi oldu? İkimizde birbirimizden ayrıldık.

...

Gözlerimi açtığımda güneş daha yeni doğuyordu. Muhtemelen saat 6'ydı. Arabadaki herkesin yeri değişmişti.

Kaan direksiyondaydı. Yanındaki koltukta ise Arya vardı. Benim yanımda ise Bade onun yanında ise Rüzgar vardı. Biraz doğruldum ve nerede olduğumuzu anlamak için etrafa bakındım.Büyük bir ihtimalle Kırşehir yakınlarındaydık.

Kaan " Yağmur Egemen aradı.Uyanınca beni arasın dedi.Önemli bir konu varmış! "dedi. Endişeyle telefonumu çıkardım ve... Bir dakika ben Egemen'i nasıl arayacağım ki? Numarası yok! " Şey eniştecim! Bu muhteşem baldızına sevgilisinin numarasını verebilir misin?" dedim tatlı tatlı Kaan'a.

" Tabi muhteşem baldızım veririm!" dedi ve telefonunu bana uzattı. Ben tam telefonu alacakken telefonu çekti ve " Ama bir şey sormak istiyorum muhteşem baldızım! Sende niye senin kadar muhteşem olan sevgilinin numarası yok?" dedi sırıtarak.

" Ya zamanım olmadı ki! Baksana daha yeni kavuşmuştuk. Yine ayırdılar bizi! " dedim hüzünlü bir sesle. Ardından Kaan hiçbir şey demeden telefonu verdi. Hızla aldım ve Egemeni kendime kaydettim.

Ardından aradım ve telefonu kulağıma götürdüm. Birkaç kez çaldıktan sonra açıldı. Hemen " Alo!" dedim cilveli bir sesle. Egemen " Gülüm ne yapıyorsun? " dedi uykulu bir sesle. " Yeni uyandım sevgilim sen ne yapıyorsun?" dedikten sonra gözlerim aynaya döndü. Kaan sırıtarak bana bakıyordu.

Egemen " Uyku tutmadı oturuyorum. " dedi. Ben " Ne oldu ne yaptın? Baban niye çağırmış seni?" diyerek sorumu yönelttim. Egemen " Dün önemli bir toplantı vardı. Benim katılmam gerekiyordu. Ama ben unuttum. O yüzden kızmış. Küçük bir tehdit altındayım ama sorun yok halledeceğim!" dedikten sonra arkadan Aybüke'nin sesi duyuludu. * Abi evleneceğin kızı gördün mü?*. O anda dilim tutuldu. Etrafım bulanıklaştı hiçbir şey görmüyor duymuyordum.

Telefonu hızla kapattım ve derin bir nefes almaya çalıştım. Ama olmadı. Hızla camı açtım. Yüzüme çarpan rüzgarla birazda olsa rahatladım. Telefonu elime aldım ve kapattım. Kaan " Yağmur iyi misin?" diye sordu. Hayır iyi değildim. Ama bunu dile getiremedim. Konuşamadım. Sadece kafamı hayır anlamında salladım.

Bu anı sonuncu kez yaşayacağımı düşünüyordum. Ama bu ne bir ilk ne de bir sondu...

...

Biraz geç geldi bölüm ama diğer bölümler daha hızlı gelecek.

Oy Ve Yorumlarınızı Bekliyorum!!!

Görüşürüz :)