Το Ημερολόγιο της Έμμας

Κεφάλαιο 1

(Να σημειώσω ότι εκτός από την αφήγηση της Έμμας , που θα την ξεχωρίζετε απ' τα πλάγια γράμματα, θα υπάρχει επίσης δική μου αφήγηση και περιγραφή γεγονότων στα οποία η Εμμα δεν θα είναι παρούσα, ώστε να γνωρίζουμε όλους τους ήρωες και εκτός του ημερολογίου της! Θα καταλάβετε τι εννοώ στο τέλος αυτού του κεφαλαίου! Απολαύστε!)

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2010

Γεια! Είμαι η Εμμανουέλα Γεωργίου, όμως όλοι με φωνάζουν Έμμα. Πριν λίγες μέρες μετακόμισα στη μαγευτική κωμόπολη Διδυμούπολη. Είμαι δέκα χρονών και μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο, όταν οι γονείς μου, μωρό ακόμα, δεν με ήθελαν και με άφησαν εκεί. Ποτέ δεν έμαθα ποιοι ήταν και γιατί δεν με ήθελαν. Μένω σε ένα πολύ όμορφο σπίτι, μαζί με άλλα τρία παιδιά που ήμασταν αχώριστοι φίλοι στο ορφανοτροφείο παρά τη διαφορά ηλικίας μας. Ο Χρήστος Σκέτος είναι εννιά χρονών, ο Γεράσιμος Τζίος  είναι οχτώ και η Έλενα Παυλίδη , η μικρότερη, είναι εφτά χρονών. Δεν είναι αυτά τα αληθινά μας επίθετα, αλλά μας τα έδωσαν οι άνθρωποι του ορφανοτροφείου.

Μας υιοθέτησε μια κοπέλα είκοσι χρονών, η Σίσυ Φράγκου . Κανείς δεν ήξερε για ποιο λόγο ήθελε να υιοθετήσει αφού ήταν τόσο νέα και ανύπαντρη, όμως, όταν με είδε και μιλήσαμε λίγο, με συμπάθησε αμέσως και ήθελε να με πάρει. Βλέποντας τους άλλους τρεις και τον τρόπο που με αποχαιρετούσαν με κλάματα και παράπονο την ημέρα που φεύγαμε, κατάλαβε πως ήμασταν αχώριστοι και τελικά ρώτησε αν μπορούσε να μας κρατήσει και τους τέσσερις. Είχε κάποιες δυσκολίες σχετικά με αυτό, όμως με έναν καλό δικηγόρο και μια καλή δωρεά στο ορφανοτροφείο της επέτρεψαν τελικά την τετραπλή υιοθεσία!

Η Σίσυ έχει σπουδάσει νηπιαγωγός και λατρεύει τα παιδιά. Κληρονόμησε μια τεράστια περιουσία απ' τους γονείς της όταν εκείνοι πέθαναν σε τροχαίο και αυτό το μεγάλο σπίτι στο οποίο ζούμε τώρα. Απ' ότι μου έχει πει, ένιωθε πολύ μόνη πριν την υιοθεσία μας, τώρα όμως νιώθει πως έχει μια οικογένεια να μοιραστεί αυτό το τεράστιο σπίτι και τον πλούτο της.

Στον κήπο μας έχουμε κούνια, τσουλήθρα και έναν πύργο παιδικής χαράς στον οποίο ανεβαίνεις με σκαλίτσες και κατεβαίνεις από έναν στύλο, στον οποίο παίζουμε ώρες ατελείωτες. Έχουμε επίσης υπόγειο γεμάτο με παιχνίδια, το οποίο η Σίσυ έχει διακοσμήσει τόσο όμορφα, που ξεχνάς ότι είναι υπόγειο. Στην άλλη μεριά του κήπου έχουμε και πισίνα!

Όλα τα παιδιά της πόλης μας ζηλεύουν και δεν μας κάνουν παρέα, εκτός από δύο παιδιά απ' το σχολείο μας, τον Σαμ Τομοπουλο και τη Μαρίκα Γουλιέλμου. Έρχονται συχνά σπίτι μας και παίζουμε.