"Hello baby, how's your day?"
habang kinarga ito at hinahalikan
"I helped yaya bate prinshess cupcakes mommy. I made a pink one and a yellow. Then I put shome spinkles . Yaya lub it.
excited na sabi nito
"Really! Do you have one for mommy?"
nakangting sabi nito habang naglalakad papasok ng tinitirhan nilang apartment
"Yeah, But we hab only Dora cupcakes mommy. I also gave Mrs. LichaLds and she lab the prinshess cupcakes."
excited paring sabi nito.
"Wow! Very good. I want to taste it. Go to yaya and I'll change first ok."
habang nakikita niyang palapit si Manang Belen. Siya ang kasama nito simula ng napunta siya ng LA. Kapit bahay nila Gene sa Bulacan and when she found out na naghahanap siya ng makakasama, she recommended Manang Belen. 50 years old na ito at nasa Pilipinas ang pamilya.
"Manang, may binibida sakin tong alaga nyo. haha.. Hindi naman ba kayo napagod sa pangungulit nito?"
habang binababa si Alex
"Hay naku. daig pa ang 3 bata niyan sa pagkakulit. mabuti nalang at naispan kong magbake, nabaling du ang atensyon niya. Hindi na ako pinag habol."
natatawang sabi nito
"Ikaw talaga..haha" habang ginugulo ang buhok ni Alex
"Sige manang i'll just change first ang then we'll have dinner. May sasabihin din ako sa inyo."
tsaka siya pumanhik
_____________________________________________________________________________
"Ah, manang, na promote ako bilang department head."
nasa kusina sila habang nagkakape. Pinatulog na niya si Alexa at bumaba siya para kausapin si Manang Belen.
"Then that's good hija, Worth it ang pinaghihirapan mo,"
Nakangiting sagot nito. Para na niya itong ina. Nang pumunta siya dito, ito ang naging gabay niya at naging karamay. Hindi siya nito iniwan kahit nung magleave siya ng ilang buwan dahil malapit na siyang manganak at nagiging maselan na sya and that time, kulang pambayad sa hospital ang naipon niya at halos hindi siya dito mabigyan ng sahod. Pero hindi siya nito iniwan. Mabuti na lang at nandyan si Gene at ilang mga kasamahan sa trabaho to give her financial help. Hindi siya iniwan ng mga ito.
"Pero manang, nilipat ako sa branch sa Pilipinas."
"Ganun ba,"
nalungkot ito pero hindi nagpahalata
"Manang, ayokong iwan kayo dito. Baka kung pwede,suamama kayo sa pag uwi namin ni Alex?"
"Talaga?isasama mo ako sa pag uwi?"
halatang sumigla ito
"I can't afford to loose you manang. Mahirap makahanap ng kagaya niyo."
"Salamat iha."
"No, thank you. Para ko na kaung pangalawang ina at lola ni Alex. Hindi na kayo iba sa amin. At nagpapasalamat ako dahil doon."
habang hinawakan ang kamay ng huli
"Iha, napamahal na kayo sa akin. At salamat kasi sa wakas ay makakauwi na rin ako sa Pilipinas. 10 taon na akong di nakakatapak ng Pilipinas hija"
naluluhang sabi nito
"I know. Kaya naisip ko din yun."
"Masayang masaya talaga ako hija. Salamat ng marami."
Alam niyang lahat ng sweldong binibigay dito ay pinapadala nito sa pamilya sa Pilipinas. At kahit ang sanay pambili ng ticket niyang pang uwi ng Pilipinas ng minsang niregaluhan ito'y ipinadala na lamang ng magkasakit ang apo nito. She can say that, sa kanya umaasa ang pamilya nito.
"No problem manang."
the she hugged the old woman now silently
"Ano, manang, matulog na tayo. We're getting emotional."
natatawang sabi nito
"Oo nga eh. Eh nga pala hija, ready ka na bang umuwi?"
alam nito ang lahat. Hindi niya maiwasang sabihin lalo't ito ang nakakakita sa sitwason niya. Minsan lang kasi siya nabisita ng mga magulang niya nung nakapanganak siya. Pero hindi nakita ng mga ito ang hirap niya ng buntis pa lamang siya.
"Hindi po. Pero wala akong magagawa. They need me there. Nagretire na kasi yung isang department head sa Pilipinas kaya kelangan ng kapalit. And they decided that I'm going to take over."
"Hija, sa simula palang alam mong hindi maitatago ito habam buhay. Every secrets will be revealed. Kung hindi ngayon, bukas o sa makalawa. Hindi pwedeng hindi. And do'nt you think its the time? Karapatang malaman ng ama ni Alexa ang ang tungkol dito."
"Eh manang, paano kung kunin niya sa akin si Alex? Hindi ko ho kakayanin un."
"May karapatan kayong dalawa kay Alexa. And I believe na kahit sinong magulang, mas gugustuhin kung anong makabubuti sa kanyang anak."
Nakangiti ito.
"Salamat manang, that's a relief."
___________________________________________________________________________
Pagkababang Pagkababa ni Aya sa Taxing sinakyan niya ay nagmamadaling tinatahak niya ngayon ang daan patungo sa building nila. She has to be there at 8 and it's ten minutes before 8. This will be the first day she'll train her sub. Binigyan lang siya ng isang linggo para i-train ito.
Pagkarating ng lobby, she cursed silently ng makitang napakaraming nag aantay sa 3 elevator. She can't make it kung mag aantay siya. Its almost 8. She chose to take the stairs. Nasa 6th floor pa ang opisina niya. Again, she cursed silently she's wearing a Liz Claiborne black suit with a red blouse inside and a scarf tied loosly and tucked into the front of her jacket and a 3 inch above the knee black skirt matched with a black Umberto Raffini stilletoe. For Pete's sake, she's wearing her corporate attire at hindi pang mountain climbing. She's in a hurry kaya mas binilisan niya ang pag akyat to hell with her poise! She's late! Kaya pagdating niya sa floor nila hinihingal siya.
"Goodmorning Aya, i heard you got promoted congratiolations"
Si Andrew Fil-Am isa sa mga branch manager nila. Matagal ng nagpaparamdam ito sa kanya pero hindi niya pinapansin.
"Morning. Yeah. Thank you."
Nginitian nya lang ito habang patuloy parin siya papunta sa office niya.
"Why in a hurry?"
sumasabay parin ito sa kanya
"My sub is waiting. This will be the first day of her training so I can't be late."
Sa wakas ay narating din niya ang tapat ng office nya, pero hindi parin umaalis si Andrew
"I should go inside. See you later."
tsaka sya ulit ngumiti
"Ah, Aya can we have coffee later?"
"I'm sorry andrew but I'm busy. I still have to..."
"Just this once please?"
Para siyang nagmamakaawa. She once looked at her watch 8:05.
"Ok, see you at luch break."
pagkasabi nun ay agad siiyang pumasok sa opisina nya. Tama ang hinala niya her sub is waiting for her. She's still the boss pero ayaw niyang malate dahil baka gayahin ito ng papalit sa kanya. And worst, baka ang maging prinsipyo nito, She's the boss anyway.
"Im sorry, I'm late Veron,"
"It's ok Ma'am,"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sobrang ikli ng UD pero feeling ko mahaba na.. Hay. Sensya na. Hindi ako marunong magputol putol ng chapters.
Salamat sa bumasa. I'll appreciate your comment and votes. Thank u!
