part15-leaving....

700 51 0
                                    

(Zawgyi)

ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ကုပ္ကုပ္ကုပ္ကုပ္နဲ႔ ႐ုံးခန္းထဲကထြက္လာတယ္။စိတ္ထဲတြင္လည္း
ဟိုအေမႊႏွစ္ေကာင္သိလို႔မျဖစ္ဘူး။သိရင္ငါရိေပၚဆီေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။တစ္ဖက္မွာရိေပၚကလည္းမုန္႔ေယာင္ကိုဘယ္လိုလွည့္ထုတ္ရမလဲထိုင္စဥ္း
စားေနတယ္။ခြင့္ယူလိုက္လည္းရတာကို ေကာက အလုပ္လစ္တဲ့ခံစားခ်က္ကိုခံစားၾကည့္ဆိုလို႔။
ေတာ္ၿပီ ေျဗာင္ပဲေျပာသြားေတာ့မယ္။

"ဝမ္ရိေပၚ!! ဒါဘယ္လဲ"

"ေကာဆီသြားေတြ႔မို႔.လြမ္းလို႔"

"ဘာ!!မင္းတို႔ကမလြန္လြန္ဘူးလား၊ ႐ုံုးလည္းအတူလာတယ္အတူတူလည္းေနေနတာကို လြမ္းလို႔ဟုတ္လား၊ မင္း႐ုံးေရာက္တာ ႏွစ္နာရီေတာင္မျပည့္ေသးဘူး၊အဲဒါကိုမင္းသိလား"

မုန္႔ေယာင္က ခုန္ေပါက္ၿပီးေျပာေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္းေဒါသထြက္တဲ့ေနပံုပဲ။

"အဲဒါဘာျဖစ္လဲ..မင္းဘယ္တုန္းက ငါ့ကိုေလသံမာမာေျပာဖူးလဲ၊မင္းေသခ်င္ေနၿပီထင္တယ္"

သူပိတ္ေဟာက္မွ ၿငိမ္သြား႐ွာတယ္။

"လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ေန ငါသြားဦးမယ္"

႐ုံးေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ေတြ႔ပါၿပီ သူ႔ေကာ။ ႐ုံးေ႐ွ႕က အပင္ေတြၾကားခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ mask ကလည္းတပ္ထားေသး။ အရပ္ကလန္ကလားနဲ႔ mask တပ္ထားတာေတာင္ ထင္းထြက္ေနတာ။ သူကိုယ္သူေတာ့ေတာ္ေတာ္႐ုပ္ဖ်က္ႏိုင္ၿပီထင္ေနတယ္ထင္တယ္။အနားသြားပုခံုးေလးဖက္ေခၚလိုက္ေတာ့ တုန္သြားတယ္။

"ေကာ.."

"အင္း..ရိ..ရိေပၚ ရာက္ၿပီလား"

"ေကာကလည္းကားပါကင္ကေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပဲ၊ေနဒီေလာက္ပူေနတာကို၊ကြၽန္ေတာ္ေကာကိုေနမထိေလမထိထားခ်င္တာ"

"တမင္မေစာင့္တာရိေပၚရဲ႕ ကားနဲ႔သြားမွာမွမဟုတ္တာ"

"ကားနဲ႔မသြားလို႔ ေကာကဘာနဲ႔သြားမွာလဲ"

"ဘတ္စ္ကား နဲ႔ေလရီေပၚရဲ႕"

"မျဖစ္ဘူး လူအရမ္းတိုးမယ္၊ ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္လည္းတစ္ခါမွမစီးဖူးဘူး"

I Wanna Grow Old With YouWhere stories live. Discover now