I Wanna Grow Old With You

part34-third person..

(Zawgyi)

ေဆးရုံျပတင္းေပါက္ကျမင္ေနရတဲ့႐ႈခင္းေလးကသိပ္လွလြန္းတာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေငးေနမိတယ္။ မိုးကတစိမ့္စိမ့္ရြာေနတာမို႔ ေစာင္ကို ရင္ဘတ္ထိ ဆြဲျခံဳရင္း အေရးတႀကီး ေျဖ႐ွင္းစရာကိစၥေၾကာင့္
company ကိုသြားရတဲ့ သူ႔ကေလးေလးကို ေတြးမိသြားတယ္။ကေလးေလးအဆင္ေရာ
ေျပရဲ႕လား။

တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ ရိေပၚလာၿပီထင္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ထင္မထားတဲ့သူမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔အံ့ျသသြားတယ္။

ပါးစပ္ကလည္းနာမည္တစ္ခုကိုတီးတိုးေရရြတ္
လို႔။တာကာ႐ွီ....။

တာကာ႐ွီကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘာင္းဘီအိတ္
ကပ္ထဲထည့္လို႔ျပံဳးကာသူ႔ဆီေလ်ွာက္လာေနတယ္။ ေနာက္ကလည္းေႁခြရံသင္းပင္းမ်ားစြာနဲ႔..။

"မင္း..မင္း..ဘယ္လိုေရာက္လာတာ"

အလူးအလဲထေတာ့ အားမ႐ွိတဲ့ခႏၶာကိုယ္က ေခြယိုင္က်သြားတယ္။

တာကာ႐ွွီကအေျပးအလႊားေရာက္လာၿပီးထူ
ေပးကာ။

"ေ႐ွာင္း..အခ်စ္ကေလး...ဘာေတြအလန္႔တၾကား
ျဖစ္ေနတာလဲကြာ"

ထူေပးတဲ့လက္ေတြၾကား အတင္း႐ုန္းထြက္ေတာ့ ထိုသူက သေဘာတက်ခပ္ဟဟရယ္ျပန္တယ္။
သူ႔ကို ဖက္ထားတဲ့သန္မာတဲ့လက္ေတြက ပိုမိုတင္းက်ပ္လို႔..။

"ကိုယ့္ေ႐ွာင္းကေနမေကာင္းတာေတာင္
အေၾကာကတင္းေနတုန္းပဲေနာ္၊ ကိုယ္ကလည္း အဲဒါေလးေတြကိုေႂကြေနရတာ..ဟင္းဟင္း"

"မင္း..လႊတ္စမ္းပါ..ငါမႀကိဳက္ဘူး"

တာကာ႐ွီကသေဘာတက်ရယ္ကာအသာတ
ၾကည္လႊတ္ေပးၿပီး ျဖဴေလ်ွာ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလး
ကို အျမတ္တႏိုးေငးၾကည့္မိရင္း ေဘးနားက ခံုေပၚထိုင္လိုက္တယ္။

"ေ႐ွာင္းေကာင္ေလးေရာ..အျပင္သြားတာလား"

တာကာ႐ွီပါးစပ္ကရိေပၚအေၾကာင္းထြက္လာတာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရင္ထဲမွထိတ္ခနဲ။ တာကာ႐ွီက အေၾကာင္းမဲ့လူေ႐ွ႕မထြက္တတ္။ဒီတစ္ေခါက္
တ႐ုတ္ကိုလာတာဘယ္နည္းနဲ႔မွေသြး႐ုိးသား႐ုိး
လာျခင္းမဟုတ္ႏိုင္။ဘာလို႔ဒီခ်ိန္မွအခ်ိန္ကိုက္
လာရတာလဲ။